Incanto Images Fotografie

Incanto Images betekent betoverende foto's.
Ik hoop dat de betovering werkt en dat je kan genieten van de foto's.
Van macro- tot landschapfotografie en alles wat daar tussen in zit.





De mooiste van 2011

Januari
De Waterspreeuw in de AWD.


Februari
De Siberische tijger in Dierenpark Amersfoort.


Maart
Een mooie Boomklever op de Veluwe.


April
Een van de bekendste vosjes van ons land in de AWD.


Mei
Veenpluis op onze wandeltocht het Laarzenpad.


Juni
Het mooiste moment van het jaar, de ijsvogel paring.

Er was eens een meisje zo klein
Die vond fotograferen zo fijn
Ze had een fotovriendje met mooie plekjes
En dat vond zij fijne stekjes

Juli
De kindjes uit de haven, wat is het elk jaar weer een leuke belevenis.


Augustus
Een Grutto die van een paaltje afvalt.


September
De Hermelijn op de Stelviopas in Italië.

Oktober


November
Mist druppels op de spinnenweb.

December
Villa Volta in de Winter Efteling.

Vonden jullie het ook zo moeilijk om een keuze te maken..?? in de ene maand had ik foto's te weinig en in het voorjaar kon ik niet kiezen uit de vele foto's.....
Wel heel leuk om eens kritisch naar je eigen foto's te kijken. Dit was mijn overzicht van 2011, het zijn niet altijd de mooiste, ook waar ik leuke herinneringen aan heb, was voor mij ook een uitgangs punt, ik hoop dat we het volgend jaar weer doen. 

Iedereen bedankt voor de leuke reactie's, dat je even een bezoekje kwam brengen bij mijn blog, voor de leuke uitjes, de gezellige mail's en dat we als blog vrienden veel van elkaar mogen leren.

Doe voorzichtig met vuurwerk en voor 2012 veel gezondheid, geluk en liefde en een fijn foto jaar.

Dikke knuf van Von



Reeën op de Westerheide

In de maand Juli ben ik drie keer naar de Gooise Westerheide geweest om daar de reeën bronst mee te maken. Helaas geen bronst gezien. Maar wel heel bijzonder dat de ree nu blijft grazen en zich eigenlijk niets van ons aantrekt. 

De Westerheide ligt tussen Laren en Hilversum in.  Dit was vroeger mijn speeltuin, mocht alleen nooit zo ver de hei op van mijn ouders, later wel, toen gingen we met een paar meiden een hond halen op het dierenasiel wat er vlak bij ligt en dan even met de honden lopen.

De reeën staan heerlijk in een perceel, in een rustgebied en daar groeit  en bloeit nu de knopherik (wilde radijs) en boekweit, waar de reeën lekker van snoepen.Vooral de witte kleur van de bloemetjes, zorgen ervoor dat de ree extra, opvalt in dit gebied.

Loes kwam na het avond eten mij even ophalen om naar Hilversum te rijden. Vaak kwamen we dezelfde mensen tegen, maar ook veel nieuwe contacten. De mensen komen echt van uit het hele land.




IJsvogel paring en meer - Alcedo atthis

Toch wel heel lief om dit te mogen ontvangen, een gedichtje, zo schattig, hier kan ik echt van genieten.
Ik hoop echt dat het je volgend jaar gaat lukken.

 
De ijsvogel is een waterminnende vogel. Het is een opvallende verschijning door zijn afstekende blauwe en oranje kleuren, maar ook een zeer schuwe soort die zich weinig laat zien.

De ijsvogel is een typische viseter, dus sterk aan water gebonden. Zijn voorkeur gaat uit naar stromende wateren. In het grootste deel van het verspreidingsgebied is de soort algemeen, maar in sommige gebieden wordt de ijsvogel met uitsterven bedreigd.

De Nederlandse naam ijsvogel heeft waarschijnlijk niets te maken met een voorkeur of een relatie met ijs maar is een verbastering van de Germaanse naam Eisenvogel wat zoiets als 'ijzervogel' betekent. Deze naam slaat op de metaalachtige glans van het blauwe verenkleed. Een andere verklaring voor de naam is dat de ijsvogel 's winters bij het ijs werd gezien om uit een wak vissen te vangen.

De ijsvogel is een kleine vogel met een korte staart en pootjes, een korte nek, korte, afgeronde vleugels, een grote kop met grote ogen en een lange, dolkvormige snavel, geschikt om vissen mee te vangen en vast te houden. De poten zijn syndactiel; de voortenen zijn gedeeltelijk aan de basis met elkaar vergroeid. IJsvogels hebben een vrij uniforme, gedrongen bouw met een rechte, dolkachtige snavel. De kleuren verschillen wel sterk, sommige soorten hebben blauwe of rode kleuren, andere zijn zwart met wit van kleur. De ijsvogel heeft echter een overwegend blauwe kleur, waarbij de veren van de kop en vleugels iriserend blauwgroen zijn maar op het midden van de rug lichter tot kobaltblauw. De staartveren zijn echter weer wat donkerder. De veren aan de borst en buikzijde zijn warm oranje gekleurd en steken hiermee duidelijk af. Van de snavel tot achter het oog is op de wang een oranje oogstreep aanwezig, die abrupt overgaat in een heldere witte streep, ook de keel van de ijsvogel is wit. De poten zijn oranje tot rood van kleur. De mannetjes zijn enkel van de vrouwtjes te onderscheiden aan de kleur van de basis van de ondersnavel, die bij het vrouwtje dofrood is en bij het mannetje net zo zwart als de bovensnavel. Juvenielen onderscheiden zich van volwassen exemplaren door het valere verenkleed met donkergrijs gerande borstveren, gevlekte kruin, lichtere snavelpunt en donkerbruine poten.

De lichaamslengte bedraagt ongeveer 16 tot 20 cm, de spanwijdte is 24 tot 26 cm en het lichaamsgewicht loopt uiteen van 34 tot 44 gram.

In Europa komt de ijsvogel voornamelijk voor bij langzaam stromende wateren als beken en rivieren in het laagland (zelden boven 650 meter hoogte), maar hij kan worden aangetroffen in bijna alle waterrijke gebieden, als kanalen, sloten en een enkele keer de oevers van grotere plassen, meren, grindgaten.

De ijsvogel is voor het jagen afhankelijk van wateren die helder en ijsvrij zijn met veel kleine visjes. Het liefst leeft hij in schaduwrijke gebieden, waar hij bij de jacht niet wordt gehinderd door de reflectie van licht. De aanwezigheid van geschikte uitkijkplaatsen is van minder groot belang. In de broedtijd leven de vogels voornamelijk in de nabijheid van steile oeverwallen van zand of leem nabij water, waar een nesthol kan worden uitgegraven. Soms broeden zij ook in steile wanden die wat verder van het water afliggen, maar dit komt zelden voor.

IJsvogel zittend op een tak. Meestal heeft de ijsvogel een vaste tak over het water als uitkijkpost.
De ijsvogel heeft een snelle, rechte vlucht, vaak vlak langs het wateroppervlak. Hij kan op deze manier snelheden bereiken van maximaal 80 kilometer per uur. De vleugelslag is snorrend, afgewisseld met een korte glijperiode. Hierdoor is er van een ijsvogel in vlucht zelden meer te zien dan een blauw-oranje flits.

Het waterdichte en isolerende verenkleed van de ijsvogel bestaat uit korte, dichte veren die tot zes keer per dag gepoetst en gekamd worden. Dit kan per keer 15 tot 20 minuten duren. De ijsvogel kent een voor vogels unieke poetsbeweging: hij wrijft over zijn kruin met de binnenkant van zijn vleugel. Ook neemt de ijsvogel regelmatig een bad. Vooral ouderdieren baden aan het einde van de periode waarin de jongen in de nestkamer worden gevoerd. Het nest is rond die tijd bevuild met een laag braakballen. Tijdens het baden duikt de ijsvogel onder water, alsof hij aan het vissen is, om enige seconden in het water te blijven of gelijk weer het water te verlaten en opnieuw te duiken. Dit wordt vervolgens zo'n twintig keer herhaald.

De ijsvogel leeft vrijwel uitsluitend van vis. De ijsvogel is een carnivoor, meer specifiek een piscivoor, en jaagt voornamelijk op kleine vissen als modderkruipers, voorns,  barbelen, jonge vlagzalmen en tiendoornige stekelbaarsjes, aangevuld met jonge forellen, baarzen, snoeken en karpers, alvers, gambusia’s, driedoornige stekelbaarsjes en kwabalen. Ook garnalen, riveirkreeften en andere kreeftachtige, amfibieën als salamanders, kikkers en kikkervsjes, insecten als libellen, kervers, waterinsecten en larven en weekdieren als zoetwaterslakken staan op het dieet. Prooidieren zijn meestal 3 tot 5 cm lang, maximaal 7 cm. Vissen beslaan zo'n 78% van het dieet.

De ijsvogel is vaak te vinden op een vaste uitkijkpost nabij het water vanwaar hij zijn prooidieren gadeslaat. De ijsvogel zit meestal onbeweeglijk stil op zijn uitkijkplaats, vaak met de vleugels gespreid en de snavel half open. De uitkijkplaats bevindt zich zo'n één tot drie meter boven het water. Een tak die over het water uitsteekt is hiervoor geschikt maar ook beschaduwde overhangende struiken worden hiervoor wel gebruikt. Met zijn scherpe ogen kan hij in helder water de precieze positie van zijn prooi bepalen, waarna hij met snavel naar voren op zijn prooi duikt. De prooi bevindt zich meestal niet meer dan 25 cm onder het wateroppervlak. Als een visje zich laat zien wordt het met een snelle duikvlucht verschalkt. Iedere ijsvogel heeft zijn eigen favoriete uitkijkplaats vanwaar hij duikt. Als de uitkijkplaats te laag is, vliegt hij eerst omhoog waarna hij naar beneden duikt. Ook kan de vogel boven het water “bidden”.

Bij het jagen op vis duikt de ijsvogel bijna loodrecht op zijn prooi, waardoor hij met hoge snelheid het wateroppervlak kan doorbreken. Om deze snelheid te ontwikkelen slaat hij tijdens de duik kort met zijn vleugels. Bij voldoende snelheid kan hij tot een diepte van een meter duiken, maar meestal duikt hij niet meer dan enkele decimeters. Om de ogen te beschermen tegen het water gebruikt de ijsvogel zijn knipvlies, dit is een extra ooglid dat half doorzichtig is en door een reflex als een duikbril over het oog schuift tijdens het duiken. Het wordt ook gesloten als de vogel de veren poetst, om beschadiging door de klauwen te voorkomen.

De ijsvogel verlaat direct na de vangstpoging het water. Met één slag van de korte, sterke vleugels kan hij zich uit het water heffen en wegvliegen. Hij vliegt hierna naar een zitplaats, waar hij het visje doodslaat tegen de tak waar hij op zit. Hierna wordt de prooi in zijn geheel doorgeslikt met de kop eerst. Zo wordt voorkomen dat eventuele stekels van de prooi zich vastzetten in de keel en de vogel zouden doen stikken. Mocht de ijsvogel de vis niet met zijn snavel kunnen draaien dan wordt deze eerst in de lucht gegooid. Onverteerbare delen als graten, schubben en chitineresten worden in een kleine, ovale braakbal uitgebraakt.

BMW z3 Rally - Drenthe Herfsttour

Zendstation Smilde is een zendmast in de Nederlandse plaats Hoogersmilde. De mast werd opgeleverd in 1959 en werd gebruikt voor de transmissie van televisie- en radiosignalen. De constructie van gewapend beton en staal was met 294 meter de hoogste in Noord-Nederland. Op 15 Juli 2011 stortte het bovenste stalen gedeelte van het zendstation door een brand volledig in. Het onderste betonnen gedeelte staat nog overeind. Naar verwachting gaat het herstellen van de zendmast nog maanden duren.


"Aarzeling" dit bronzen beeld maakt onderdeel uit van 4 beelden langs de Vaart.



Het beeld "Aarzeling"is gemaakt door kunstenaar Joan Bruggink. het symboliseert het begin van het mensenleven en tevens het begin van de vroegere gemeente Smilde. De manier waarop het kind op het kardeel, de twee wielen, staat toont de onbevangenheid van een kind, dat vrij en onbevangen de wereld in kijkt. "Aarzeling" staat in Hoogersmilde omdat van hieruit de ontginning van de Smildeger venen is begonnen en de gemeente tot leven is gebracht. Het is tevens één van de twee beelden die op een hoge sokkel is geplaatst om het begin en einde van de vroegere gemeente Smilde aan te geven.

Pompoenen te koop in alle soorten en maten in Euring


Daarna rijden we door naar Restaurant 't Neije Hemelriek, en wanneer we daar voor twee uur zijn, mag ik Cristien bellen. En dat zijn we dus we nemen daar even een bakkie choco, lekker warm met slagroom.

Altijd gezellig om elkaar weer even te zien.

In het mooiste stukje van Drenthe, midden in de bosrijke omgeving van Gasselte, vindt u 't Nije Hemelriek. Bij veel mensen bekend als de perfecte plaats om 's zomers je handdoek op het zand neer te leggen en te genieten van zon, water en strand. 



Het 'Joods monument' in Borger is een zwerfkei met goudkleurige letters. De gedenksteen is geplaatst op een stenen plateau in de vorm van een davidster.


De tekst op de zwerfkei luidt:
'HERINNERING AAN ONZE, IN 1942-'43,
UIT DE GEMEENTE BORGER AFGEVOERDE JOODSE FAMILIES

Het 'Joods monument' in Borger is opgericht ter nagedachtenis aan de zestien leden van drie joodse families die tijdens de Tweede Wereldoorlog door de bezetter zijn gedeporteerd en omgebracht.

In Nederland liggen 54 hunebedden waarvan 52 in Drenthe. Ze zijn gebouwd door de Hunebedbouwers. Dat is een volk dat 5500 jaar geleden in Drenthe, Noord Duitsland, Denemarken en Zuid Zweden woonde. Het was een van de eerste boerenculturen in ons land. Deze landbouwers bouwden voor hun doden de hunebedden. Het zijn grafmonumenten die na al die jaren nog steeds een bijzonder verschijnsel in het Drentse landschap zijn. Veel is er niet overgebleven van de Hunebedbouwers, behalve dan de hunebedden, potscherven en vuurstenen objecten. Toch weten we heel wat over deze mensen. In het Hunebedcentrum in Borger is te zien hoe deze mensen woonden, landbouw bedreven, aardewerk maakten, vuursteen bewerkten en nog veel meer.


In Borger en omgeving liggen maar liefst 18 hunebedden.




Levensmuur


De stichting NatuurkunstDrenthe wil de interesse van het publiek voor de Natuurkunst vergroten en kunst- en natuurbeleving met elkaar verbinden. Daarnaast levert het een bijdrage aan de diversiteit van het culturele aanbod in de provincie Drenthe. Elk jaar is het door de stichting NatuurkunstDrenthe mogelijk om kunstwerken aan het landschap van Drenthe toe te voegen en deze kunstwerken te laten versmelten in hun omgeving. Kunstenaars hebben zich in 2009 laten inspireren door overleven in de breedste zin van het woord.


Het terrein van het Hunebedcentrum is in dit kader verrijkt in 2009 met een opmerkelijk kunstwerk: ‘Levensmuur’ oftewel ‘Endangered World Life Wall’ van de Amerikaanse kunstenaar Xavier Cortada.


Xavier Cortada maakte deze “Levensmuur” van zwerfstenen en 360 rode bakstenen. Het kunstwerk heeft een oppervlak van 2,1meter bij 8,5 meter. Op de bakstenen zijn nummers en letters geschilderd. Deze letters en cijfers verwijzen naar de geografische lengtegraad waar een van de 360 dieren leeft die met uitsterven wordt bedreigd. Daar waar een steen is zwartgemaakt is dit reeds gebeurd

Xavier Cortada zegt het volgende over het kunstwerk: 

“Toen het Trechterbekervolk hun hunebedden bouwden anno 3500 jaar voor Chistus, was geen enkele van 360 diersoorten opgenomen in “Endangered Worls: Life Wall’ in gevaar. Omdat het klimaat wereldwijd verandert worden de meeste nu bedreigd met uitsterving. Het overleven van de mensheid is zonder meer afhankelijk van het behoud van de biodiversiteit op onze planeet. Mijn werk nodigt de toeschouwer uit om deze bedreigde diersoorten te ‘adopteren’ en zo betrokken te raken bij het behoud.”


Het hunebed D27 bevat 9 dekstenen op 26 zijstenen en 2 sluitstenen en een complete poort met 4 zijstenen en 1 deksteen. 2 keien in de buurt zijn mogelijk kransstenen geweest. De lengte is 22,5 meter. Het is daarmee het grootste hunebed van Nederland.


"Het hunebed te Borger"



Wat machtig hoofd of held rust onder dit gesteente.
vergeten is zijn roem, tot as werd zijn gebeente!
Zijn stam, zijn volk verging; hoe groot wellicht hun faam
In 't grijs verleden was, voor eeuwig is hun naam,
Gelijk ook die van hem, wiens stof hier rust, vergeten!
Nooit zal historie iets van hunne daden weten!
Van hun bestaan, van wat weleer hier is geschied,
Getuigen thans alleen deez' klompen van graniet."

Hermanus Hartog Heys van Zouteveen



We rijden door Exloo waar hunebed D30 ligt ten noordwesten van Exloo aan het Bodenpad middenin de boswachterij Exloo. 


Dit hunebed is 1918 onderzocht door de archeoloog Albert van Giffen. Het hunebed had oorspronkelijk vier dekstenen. Van de drie nog aanwezige dekstenen is er één later bijgeplaatst. De kelder van het graf bevond zich op circa 1 meter diepte. Bij de opgraving van 1918 was de dekheuvel nog voor een groot deel intact.

In de grafkelder zijn scherven gevonden van meer dan 65 potten, waarvan de meeste een versiering met ingegroefde lijnen hebben.



Schuilhut in Exloo, kun je even een lekker bakkie doen tijdens je fietstocht.

Want die kan heel lang zijn...;-)

Hotel Abdij de Westerburcht, waar we eindigen, beschikt over 36 kamers. Het hotel is gelegen aan de hoofdstraat van het pittoreske Westerbork. In de nabije omgeving kunt u heerlijk wandelen, fietsen en genieten van de vele toeristische attracties.

Het hotel heeft een BMW Cabrio arrangement. Bent u ook groot liefhebber van de BMW auto's ? Heeft u altijd al eens in een sportieve BMW Cabrio een ritje willen maken? Dan is dit de ultieme kans om uw droom waar te maken. Met dit arrangement rijdt u in een BMW en slaapt u in een luxe BMW themakamer (met o.a. tweepersoonsbed en bubbelbad)

Met dit arrangement waant u zich helemaal in de sferen van dit bekende automerk. U wordt in het hotel ontvangen met een welkomstdrankje. 's Avonds krijgt u een overheerlijk 3-gangen diner. Na het diner kunt u heerlijk gaan slapen in de hotelkamer die helemaal in BMW -stijl is ingericht. De volgende dag begint goed met een uitgebreid ontbijtbuffet. Na het ontbijt worden u de sleutels overhandigd van deze prachtige cabriolet. De gehele dag heeft u de beschikking over de auto om mooie tochten te maken door het Drentsche landschap. 's Avonds staat er weer een heerlijk 3-gangen diner voor u klaar en de volgende ochtend is er wederom het uitgebreide ontbijtbuffet.

In het kort:


• Welkomstdrankje
• Iedere avond 3-gangen diner
• Iedere ochtend een uitgebreid ontbijtbuffet
• 1 of 2 dagen beschikking over een BMW Cabrio
• Overnachting in een luxe BMW themakamer
• 150 / 300 kilometer vrij


En met deze route eindigt ons seizoen voor 2011. Ik heb alleen voor jullie nog de Rally van Italië.
Aan deze blog wil ik echt wel even de aandacht geven en deze plaats ik dan ook in 2012.

Pinokkio is in winterslaap, heeft zijn pyamatje aan, een blauwe, en zal begin april weer tevoorschijn komen.