Incanto Images Fotografie

Incanto Images betekent betoverende foto's.
Ik hoop dat de betovering werkt en dat je kan genieten van de foto's.
Van macro- tot landschapfotografie en alles wat daar tussen in zit.





Gooi- en Eemlander. Eerste prijs met Hazenpootje

Fotowedstrijd met thema "Paddenstoel" dat stond zaterdag 5 november in de krant. De Paddenstoel inzending was tot woensdag 9 november. 

Dat het geen bijster goed paddenstoel jaar is weten we allemaal, vochtigheidsgraad niet op niveau, een heerlijke nazomer hebben we gehad. Daarom stuur ik een paar foto's in van eerdere jaren, wel uit mijn regio, uit mijn achtertuin van natuurmonumenten, bij 's-Graveland. 

En zo wordt ik dinsdag gebeld of ik twee foto's in een nog grotere resolutie wil nazenden, na een gezellig gesprek met Peter van de krant vertelde hij mij al dat ik de hoofdprijs had gewonnen. 

En dan ben je best een beetje trots, en vooral wanneer de krant binnen komt en dat de foto over twee delen van de krant verdeeld staat afgebeeld. 





IJle en fragiele winnaar.

Dit stond in de krant:
Voor Yvonne Vergouwe uit Kortenhoef betekent herfst paddenstoelen. Dus trekt ze de natuur in met haar camera om op haar knieën bijzondere exemplaren vast te leggen. 

En dat doet zij ook op een hele fraaie manier, reden voor de redactie van de Gooi- en Eemlander de hare uit te kiezen uit 420 ingezonden foto's en haar de VVV-cadeaubon van vijftig euro te laten winnen. Het hazenpootje spotte ze op het landgoed Bantam niet ver van haar woonplaats Kortenhoef. "Je moet weten waar ze staan", zegt ze als ze het nieuws verneemt dat haar foto is uitverkoren. Niet bepaald een paddenstoel die je snel ontwaart bij een wandeling door de herfstbossen. Vergouwe is een fotografische omnivoor. "Ik doe aan reisfotografie en fotografeer alles dieren, mensen en dus ook paddenstoelen." Ze presenteert ze op een blog op internet ( http://incantoimages.blogspot.nl) 

De competitie waar ze mee te kammen had getuigt van een hoog niveau ook bij al die andere fotoliefhebbers die materiaal inzonden voor de wedstrijd. Op deze pagina een greep uit alle inzendingen. De beste zouden op een groot formaat kalender niet misstaan of kunnen zo in een lijst aan de wand. Wat de jury ook opviel, is de enorme verscheidenheid aan vormen van de  mycologie. De namen spreken boekdelen, en dan blijkt de overgrote meerderheid 'gewoon' te zijn gefotografeerd in het verschijningsgebied van de krant: rodekoolzwam, oorlepelzwam, tonderzwam, sparrenveertje, spechtinktzwam en de bij fotografen geliefde porselijnzwam. Yvonne Vergouwe krijgt haar prijs binnenkort uitgereikt. Alle inzenders dank voor het meedoen!

En dan komt er een interview op maandag 14 november. Ik had nooit verwacht dat er een opname van gemaakt werd. Het eind resultaat staat hier onder.



En de € 50,00 wordt goed besteed aan iets wat met fotografie te maken heeft. 

Peter en Susanne bedankt voor deze leuke ervaring.



Dauwdruppels



Begin oktober, het weer gaat interessant worden. Koude nachten en tegenwoordig
 warme dagen. En dan krijg je van die hele mooie ochtenden. Zo ook op deze 9de
 oktober,  Loes en Pret Jet hadden vroeg afgesproken om naar de Westerheide
 te gaan. Helaas een paar drukke weken achter de rug, en mijn bedje was weer 
veel te lekker om er vroeg uit te gaan. Maar wanneer jullie de foto's van Loes en
 Jet zien dan snappen jullie dat ik natuurlijk spijt heb dat ik mijn geen schop
 onder de kont heb gegeven om er ook vroeg uit te gaan.






We hebben contact wanneer ik vlak bij de hei ben, ik moet in een straat parkeren
 waar ik heel niet bekent ben, maar bij aankomst snap ik het ook, het hele
 terrein is daar veranderd. 






Wanneer Loes en Jet van de Westerheide af komen lopen om mij op te pikken
 zijn ze dol enthousiast, wat was het een 
prachtige ochtend.  






We lopen met z'n drietjes weer terug de heide op. Gelukkig zien we 
nog kleine dauwdruppels.






We hebben met z'n drietjes maar een heel klein stukje van de heide nodig. Maar wat 
ga ik op de camera zetten..???






Altijd een moeilijke keuze...het wordt de Helios 44 M met alle drie de
 tussen ringen....






De dauwdruppels zijn zo klein en ik wil deze groot in beeld. Maar wat is het een
 moeilijke opgave. Er zijn ook heel veel foto's de prullenbak in gegaan omdat 
er geen één druppel scherp was.






Wanneer er zoveel druppels voor de lens zitten dan is er altijd 
wel ééntje scherp. 






Maar een parelketting scherp krijgen was niet makkelijk, tot dat Loes zegt dat ik
 wel erg stil ben, zijn ze niet gewend, en dan heb ik het duidelijk naar mijn zin. 
Ik zie ook in het schermpje dat de scherpte goed is.






En wanneer ik dan de smaak te pakken heb, vindt ik nog een iets grotere parelketting. 
Een kuil in de heide gemaakt, daar mijn hoofd in, met links kijken door de zoeker 
en naar boven richten, zal de volgende camera er dan toch een worden met 
een kantel schermpje..?? in deze situaties denk ik er wel heel erg over na om het
 te doen. Tot nu toe lukt het allemaal zonder kantelschermpje, alleen wanneer
 ik omhoog kom neem ik in mijn haar de heide mee naar boven. Ik zie er dan 
natuurlijk weer niet uit. Lol hebben we, en dat maak zo'n heerlijke zondag 
altijd weer bijzonder.





Dit is het bekende effect van de Helios. 

Datum 9-10-2016

Nostro Mulino - Annemie



De molen werd in 1891 gebouwd door Antonius van Himbergen uit Woensel (Eindhoven) voor Wilh. Beerens. Hierbij maakte Van Himbergen, zoals bekend bij hem, gebruik van allerhande tweedehands materiaal. Meest in het oog lopend is de bovenas die, vermoedelijk met vulstukken en al, afkomstig moet zijn van een grote poldermolen uit Zuid-Holland. Helaas bedekken die vulstukken ook enige essentiële gegevens.






In 1903 verkocht Beerens de molen aan F. vd Linden. Die deed op zijn beurt de molen in 1944 over aan FJ van Stekelenburg, van wie de molen 18 maanden later overging naar FJC Tielemans te Eindhoven.






In 1957 werd de molen ingericht voor permanente bewoning; daartoe werd het gaandewerk deels ontmanteld, al bleven de meeste onderdelen bewaard. In 1965 brak de buitenroede, enige tijd later werd deze verwijderd. Vervolgens stond de molen jarenlang met één roede op noord. In 1980 werd de molen uitwendig weer gecompleteerd: er werden nieuwe roeden gestoken. Gedraaid werd er daarna echter niet of nauwelijks.






Vanaf 1991 ( toen er wat herstel was geweest en de molen een keer had gedraaid) stond de molen tot september 2000 altijd op het noorden. Nadat in het najaar van 2004 de oude ophekking was verwijderd, is in april/mei 2005 alles in orde gemaakt, zodat de molen weer kon draaien.






In 2008 werd de molen verkocht aan een particuliere en ingericht als "bed-and-breakfast". Enige molenaars wisten de nieuwe eigenaresse enthousiast te maken, om de molen weer te laten draaien. Dit is toen inderdaad gebeurd, een enkele keer zelfs met zeilen. Helaas legden de bestemming van de molen en de matige staat van het kruiswerk dat draaien teveel beperkingen op en bleef het bij die enkele keer.






In de zomer van 2010 heeft de eigenaresse, ondanks het succes van de bed-and-breakfast, de molen te koop gezet. De oorspronkelijke vraagprijs was € 399.000,--. Thans ( eind april 2016) is die € 324.900,-- k.k.  






In 2011 is de molen omgehaald van ZW naar ZO om het schilderen van de staart mogelijk te maken. Daarbij is tevens de rotte kruibok vervangen, de staartbalk iets ingekort en zijn rotte delen van de onderzijde van de lange schoren verwijderd. Vervolgens zijn deze opnieuw vastgezet op de staartbalk.






In 2012-2013 is de romp aangepakt, deze is geheel opnieuw gevoegd en hersteld. 20 november 2013 is de molen teruggekruid naar ZW; vanwege de slechte kruibok werd daar een takel gebruikt.






Draaien is sinds het einde van 2013 niet goed meer mogelijk door het groen op de molenberg ( dat laatste jaren weer flink omhooggeschoten is.)






De situatie van het gaandewerk:  aanwezig zijn bovenwiel, bonkelaar, koningspil en spoorwiel. De stenen liggen op de belt; de steenschijven, die ( volgens mededeling in " de Brabantse Molens" van 1974) vroeger los in de molen bewaard werden, zijn thans niet meer te vinden. De bovenbonkelaar ligt op de kapzoldervloer en de vloer zijn dusdanig getimmerd dat de koningspil zonder breek- of zaagwerk niet kan draaien.






De voorheen naamloze molen kreeg de naam "Annemie" na de herstelbeurt van 1980.


















































































Datum: 29 - 30 oktober



Nostro Mulino - Molenmeisje mag er een nachtje slapen



Het is zover, welcome to the club, wat hoor ik dat veel de laatste week. Wat er bij 
deze club te doen is..?? ik weet het nog niet. Nog geen contributie hoeven te
 betalen, geen uitleg wat we gaan doen. Maar ik sluit 
mij graag aan....






Dit is vast het eerste feestje wat ik mag mee maken, als hint krijg ik een doos 
met een stekker als staartje en dat gaat in het stopcontact, ik hoor al verhalen dat
 ik binnen 30 sec de doos moet open hebben anders gaat het knallen. De doos
 zit zo goed ingepakt dat dit niet lukt en wat is het spannend, gaat het
 echt knallen..??

Gelukkig geen knal, maar wel een hele leuke molen met een lichtje, mijn naam 
en geboorte datum er op, wat een leuke molen is dit, die had ik nog niet in
 mijn verzameling, wat ben ik hier blij mee.

Maar dan komt er een verhaal...ik moet de tranen binnen houden, ik mag in een 
molen gaan slapen...hoe leuk is dat. 

Het is volgend weekend, alleen waar, wordt nog geheim gehouden....

Het wordt een onrustige week, ik ga niet op internet zoeken, waar een molen
 staat waar je kan slapen, wil het echt als een verrassing houden. Kan alleen
 nu niets voorbereiden om iets te gaan doen. 

Tijdens mijn verjaardag hebben we ook een bon gekregen om uit eten te gaan. 
Worden om 6 uur met de taxi opgehaald en weer terug gebracht. Wat een 
verwennerij allemaal, voel mij echt jarig.

Zaterdag rijden we rond 1/2 12 weg. Zie  veel de borden van Maastricht..zal het 
daar heen zijn. En dan moet ik Tommy aan zetten met het adres, Sjaak weet het 
ook niet verder uit zijn hoofd. We gaan naar Eindhoven. En zijn veel te vroeg bij
 de molen, maar wat is dit leuk, als molenmeisje in een molen slapen. We kunnen 
er vroeger in dan eigenlijk er voor staat, krijgen uitleg over de meest belangrijke
 functies in de molen en we zijn met z'n tweetjes...en nu..?? we gaan Eindhoven 
even in, moeten wel rekening houden om even voor 6 uur weer thuis 
te zijn voor de taxi.

Wat is het lang terug dat ik met mijn kanjer in een stad ben geweest, we hebben
 heerlijk gewinkeld en een heerlijke zonnige middag gehad. 

Weer terug in de molen wil ik even foto's maken en we horen de hond van de
 buren. Zal de taxi er al zijn...?? Yep, we kunnen gaan. Ze weet al waar we heen 
moeten, dat is allemaal netjes doorgeven, komen bij Rodeo aan en daar worden 
we ook al zeer leuk ontvangen, " de gasten uit de molen..??" hier weten
 ze het ook al. 

Wat hebben we lekker gegeten bij Rodeo, echt een hele goede keus van de familie
 om ons daar te laten eten. En dan ook nog een vuurwerk show krijgen
 op het eind, ze hebben ons heel leuk verwend en bediend. 

En dan komen we in de molen terug, nu gaan we pas alles ontdekken...
lopen jullie met ons mee...


In het kleine halletje komen we gelijk zeer mooie oorkondes tegen







Een dubbele duur, morgen ochtend staat hier ons ontbijt, ze komt niet binnen
 maar zet het voor de deur.






Ons bed, beetje smal, voor wat wij gewend zijn en één dekbed, dat zal vechten
 worden vannacht...of heel dicht tegen elkaar aan kruipen...;-)






Wie zal die op hebben gemaakt...tenslotte ben ik jarig....






De badjas, klaar voor gebruik....






Tv, een mooie fles wijn, bonbonnetjes en prachtige rozen. Er gaat ons volgens 
mij aan niets ontbreken.






Het kleine gastenboek tafeltje met een schaaltje hartjes snoepjes, die waren
 bijna op bij vertrek...met de trap naar beneden, het douche en badder gedeelte






Bad met rozen blaadjes....






De vaas met de heerlijke zeepjes.....






Toilet en wasgelegenheid...






Het halletje naar de stoomcabine....






Klein hoekje met sfeerverlichting, deze hebben we in de nacht aan gelaten.
 Is toch wel makkelijk wanneer een van ons naar het toilet moet, gelukkig geen
 gebruik van hoeven te maken.






De molen tekst van JH Leopold.....






De stoomcabine...






.....en de trap weer naar boven, naar ons bed...

we gaan vanuit " de slaapkamer" één omhoog. 






.....een heerlijke knusse huiskamer....







Met nog originele delen van de molen zichtbaar.






Er is ons verteld dat de molen twee keer per jaar even zijn smeerbeurt krijgt.






Kopjes en thee, altijd lekker...











Bonnetje wat er uit de minibar is gehaald...






Minibar met kluis...






Uitzicht naar buiten...











Even een kopje thee/koffie zetten is mogelijk...















en dan gaan we nog een trap omhoog, hier heb ik alleen foto's gemaakt....


Hier hebben we geen eens tijd voor gehad om te gaan zitten.....











En wat hebben we een geluk, we mogen er één uur langer in slapen, de klok gaat 
een uurtje achter uit.

En dan komt onze mand om 1/2 10. Deze is niet te tillen, zo zwaar, er zit ook echt 
van alles in. We willen wel boven eten, gelukkig krijgt Sjaak het voor elkaar 
om de mand boven te krijgen. 






In de mand zat ook een leuk presentje. 






Ik schrijf iets in het gastenboek om te bedanken voor de
 gastvrijheid en de verwennerij.

En hierbij bedank ik ook mijn lieve vrienden van de BMW club die dit voor 
ons geregeld hebben, Sjaak heeft er net zo van genoten als ik. Hoe hebben ze het
 kunnen verzinnen. Een leuker cadeau had ik mij niet kunnen wensen.

En mijn broer en zus, met aanhang, die ons heerlijk en romantisch bij Rodeo
 hebben laten eten. 

Jullie lezen het al, ik ben 50, en het leven begint nu pas...toch...;-)



Datum: 29 en 30 oktober 2016