Ik zag de sneeuwklokjes bij de buren op de oprijlaan al heel langzaam
boven komen.
Elke avond even naar het nieuws kijken of er vorst komt. Er zijn al verschillende
avonden geweest met nachtvorst, maar dan had ik de volgende ochtend
weer iets waardoor ik niet naar buiten kon.
Deze ochtend pakte ik het even mee. Snel de skibroek en de winterjas aan,
het zal wel koud zijn op de natte grond, daar is het ook
een beetje drassig.
Aan de andere kant van de sloot zijn er bouwvakkers bezig aan een huis en
er staat een grote vrachtwagen met heipalen en groot machinerie. Er
moet daar op ons smalle straatje langzaam
gereden worden
En ik lag daar op de grond, wat kunnen mensen behulpzaam zijn. Er zijn
zelfs mensen weer terug achteruit gereden om te vragen of alles met me oké was.
Ik heb al een keer eerder aangehaald, ik denk dat er voor dit soort momenten
best een bord ontworpen mag worden, dat diegene die op de grond ligt,
niets mankeert.
Zelfs de eigenaar, die me wel vaker ziet, die komt aangereden vanuit het huis
om te vragen of alles goed is. En dat allemaal voor een paar sneeuwklokjes
met een beetje vorst op de bloempjes.
Heb alleen het probleem dat ik nog geen zon heb, omdat ik veel te vroeg ben.
En dat ik onder de bomen lig.
De bouwlamp van de bouwvakkers die ze even aan doen, doet zijn werk als
zonnetje. Helaas verplaatste de mannen de serie bouwlampen.
Weg speeltje...
Dan maar weer concentreren op de kleine ijskristallen. Geen rijstenzak
meegenomen, het was een moeilijke opgaven om nu dat scherp te
krijgen wat ik voor ogen had.
Iso iets hoger om een beetje sluitertijd te krijgen. Elk jaar is het weer een
wir war aan sneeuwklokjes, zoeken en nog eens zoeken naar de plekjes
waar het een beetje rustig is.
En met een rustige achtergrond.
De krokusjes komen ook al kijken, vrolijke kleurtjes
tussen al het wit.
En dan komt eindelijk het zonnetje even kijken, heel langzaam druppelen
de ijskristallen weg en worden het
kleine druppeltjes
Tijd om naar huis te lopen, de mannen willen vast een
kopje koffie hebben.
Onderweg kom ik dit sierappeltje nog tegen. Mag hier wel tussen
als uitzondering.
Datum: 05-02-2015
Voorjaar en winter ontmoeten elkaar hier op je blog. En dat levert prachtige beelden op. Top gedaan!
BeantwoordenVerwijderenFoto 8 vind ik het mooist.
Gr. René
Oh wat ben je lekker bezig geweest! En ja, al dat commentaar moet je maar op de koop toe nemen, en toch wel lief dat mensen zo bezorgd zijn.
BeantwoordenVerwijderenIk zat net te denken dat je zulk mooi licht had, en toen las ik dat het de bouwlamp was!
Voor mij is de eerste de allermooiste, alles schilderachtig onscherp behalve het sneeuwklokje, goed gedaan meissie!
Groetjes Loes
geweldig mooi,wat zullen die bouwvakkers een lol gehad hebben,
BeantwoordenVerwijderenSnoezig! en het appetje past er ook goed bij!
BeantwoordenVerwijderenEn je verhaal is ook al zo leuk!
fijne zondag.
groet,
Maria
Toch fijn als de buurman bezorgd over je is. Sneeuwklokjes, ik vind ze ook altijd zo mooi en lastig. Maar er zitten een paar heel geslaagde tussen.Je hebt zelfs kleine sneeuwkristalletjes scherp in beeld. Mooi, zeker op het paars van de krokus.
BeantwoordenVerwijderenFijne serie Von, Gonnie
Leuk verhaal en mooie plaatjes. Voortaan dus je eigen bouwlamp meenemen (en een dikke accu)
BeantwoordenVerwijderenGroeten,Dick
Wonderful photographs dear Von, I love their simplicity!
BeantwoordenVerwijderenWarm greetings
xoxoxo ♡
Wat een prachtige foto's, mooie, zachte kleuren en zo scherp ......Bij mij werkt de betovering zeker en heb zitten genieten van je foto's. Groeten Adria.
BeantwoordenVerwijderenHoi Von,
BeantwoordenVerwijderenDe druppeltjes en vooral kristalletjes bieden wat extra's. Ook al viel het niet steeds mee, ik denk dat je best tevreden bent met deze plaatjes.
De belangstelling is herkenbaar, gelukkig kon je de mensen steeds geruststellen :-). Het zullen wel je laatste winterplaatjes zijn van de huidige "winter".
Groetjes, Kees
Wat een mooie serie is het geworden!! En eh....zo'n bordje kan je toch ook zelf schrijven....zoiets als: niks aan de hand... ik lig hier alleen maar mijn hobby te beoefenen!
BeantwoordenVerwijderengroet Trijnie
Hai Von,
BeantwoordenVerwijderenOmdat ik nu zelf ook eventjes wat geprobeerd heb met sneeuwklokjes weet ik hoe lastig het is.
Er zitten een aantal hele mooie tussen en nummer 12 (dan wel geen klokje) is echt top.
Heel knap hoe je dat vlokje ze scherp hebt weten te krijgen.
Een mazzeltje of een expressie? Hoe dan ook. Die vind ik heel erg mooi.
Groetjes,
René
O ja, heel herkenbaar, Yvonne. Hoe vaak ze bij mij al gestopt zijn. Toch goed dat er ook oplettende behulpzame mensen zijn, alleen dan even niet. Prachtige serie, vooral waar de kleine ijskristalletjes zo zichtbaar zijn (10 en 12). Heel mooi. Groetjes, Joke
BeantwoordenVerwijderen