Laegieskamp

Na vele malen rond het gebied te zijn geweest op zoek naar het Laegieskamp

 hebben we het eindelijk gevonden. We waren steeds één straat te ver gereden, 

gevraagd aan mensen die met hun hond aan het wandelen waren en die konden

 ons ook niet verder helpen. En die mensen wonen daar, dat snap ik echt niet. 

Het is niet rechts van het hockeyveld maar aan de linkerkant, zo dichtbij. 

Maar we gaan op een avond weer op zoek en weten nu waar het is.

Als eerste komen we de azuurjuffer tegen, niet waar we voor zijn gekomen maar

 het is een begin.

Verschillende soorten vlinder zien we ook vliegen, het bruinzandoogje.....

......het dikkopje, het blijft een spel om vlinders op de kiek te zetten. Maar 

op dit mooie plekje bleef het dikkopje even zitten.

Lange Jan was er ook, een langpootmug die even aan één 

arm blijft hangen.

Naar de naam van de vlieg was het even zoeken, maar ik denk de stalvlieg, 

zit ik er naast, corrigeer me dan gaarne.

Van spinnen kan ik altijd zo genieten wanneer ik ze tegen kom. Deze 

viervlekwielwebspin, had ik nog nooit gezien, weet nu niet of ik een 

vrouwtje en een mannetje te pakken heb, want hieronder zijn de

 viervlekken groen..

Even zijn avondeten op eten, zou dit het toetje zijn..??

De tijgerspin zit ook op Laegieskamp, het is niet zo heel groot gebiedje 

maar deze avond hebben we ons niet verveeld. 

En voor dit helikoptertje zijn we gekomen, de koraaljuffer, wat is deze 

prachtig van kleur, gaat alleen elke keer op de verkeerde plekken zitten 

voor de mooie foto, dan maar een mindere foto.

Het avondzonnetje op zijn rug, pracht beest.

Deze viervleklibelle was het hoofdgerecht van de spin, de spin zit onder zijn 

vleugels al lekker te smikkelen.

Spelen met de kleurbalans, weerspiegeling in het water. 

Deze foto's zijn van een jaar terug, bij Loes hebben jullie dit al lang voorbij zien 

komen. We zullen wel veel uitstapjes hebben gehad in die periode. Het heeft 

even geduurd maar het komt een keer op de blog..;-)

Datum: 23-08-2012

Boomkikker

Wat gaat het allemaal in een rap tempo onze uitstapjes.  Net terug uit de Ardenne

 waar we langs de Ourthe hebben gelopen en met lange sluitertijd hebben gespeeld

 langs de la Hoëgne, gaan we nu een dagje naar Limburg om

 boomkikkers te zoeken.

Landschap VZW organiseert deze leuke uitstap en zo gaan we weer 

richting het zuiden.

Loes en ik halen Gonnie op en we weten een beetje waar we moeten wezen, 

we gaan op ons zelf eerst even op verkenning.

Al snel komen we de eerste boomkikker tegen, wat zijn ze klein, en wat moet 

je goed zoeken. Ik zie al dat de bramen nog niet op kleur zijn, je ziet wel eens 

foto's dat de boomkikker op een braam zit, dat gaat het vandaag 

dus niet worden. 

Een boomkikker met de zuignapjes zichtbaar, daar ben ik ook

 al blij mee. 

We moeten wel een beetje de tijd in de gaten houden, omdat we met

 Staatsbosbeheer het gebied in gaan. Ellen die daar als vrijwilliger werkt, 

verteld ons over het gebied om het zo aangenaam mogelijk te 

maken voor de boomkikker. 

We lopen door een bosrijk gebied, dan weer een vennetje zichtbaar, stukje akker, 

er is veel te zien. En plots staat de stoet stil, wij staan achteraan en weten nog niet 

waarom, het blijkt dat de voorste mensen tussen de bramenstruiken staan en de

 eerste boomkikker hebben gevonden. Gelukkig blijft er iemand bij staan op aan

 te wijzen waar het kleine beestje zit. Nu moeten we uitkijken dat we zonder 

krassen op onze arm door kunnen lopen. We komen uit op een veldje met wilde 

bloemen en aan een kant de bramenstruiken. 

Daar zien we nog boomkikkers en na een half uurtje gaat de excursie weer 

verder. Loes en Gonnie blijven op het veldje, ik loop mee en kom later 

op deze plek weer terug.

In het bos verteld Ellen dat dit de één kers is, en alles kun je één keer eten, 

dus ik denk dat deze giftig is. Stond een beetje achteraan en ben het eigenlijk 

vergeten te vragen. En op internet was er ook niets over te vinden. Of ik heb

 één kers verkeerd verstaan of het is een verzinsel, wie het weet mag

 het me vertellen.

Bedankt Gonnie, het is dus een Eenbes, het lijkt ook allemaal zo op elkaar.

 Beter luisteren..;-) De eenbes staat op de Nederlandse Rode Lijst van 

planten als zeldzaam en matig in aantal afgenomen.

Wanneer de excursie ten einde is loop ik naar Loes en Gonnie terug. Kon ze 

toch heel niet vinden, en dan zie ik twee koppies boven het wilde bloemenveldje

 uit komen. Hier is het een stuk warmer dan in het bos. Even een pauze inlassen

 om water te drinken en iets te eten. 

De bruine zandoog vliegt er heel veel, en wanneer we ze parend tegen komen

 is het gewoon een kwestie van volgen, dat ze nog kunnen vliegen, je snapt het

 soms niet ...;-) Op de witte bloempjes is het niet zo'n succes, maar de oogjes 

zijn alle twee scherp, de foto mag er tussen.

Op deze bloem komt het allemaal iets rustiger over. En wij er maar achter aan, geen 

privacy vandaag voor de vlinders.

Heel veel foto's gemaakt in de hoop dat van beide vlinders de oogjes scherp zijn.

 En het is gelukt, de vlinders lopen gewoon over het bloempje heen, het zweet

 liep over onze rug heen. Dit was even topsport. De buikspieren hebben weer

 hun werk gedaan.

De rups van de dagpauwoog zag je daar ook heel veel, eerst even zoeken wat

 nu de voorkant is en wat de achterkant, heel apart rupsje met al de spikkels.

We zien veel insecten, de gevlekte smalbok is ook in dit 

gebied aanwezig. 

Dikkopje op een mooie grote Centaurie

Het wilde bloemenveld staat vol met bijzondere exemplaren. Ga bij een 

tuincentrum kijken of hier ook zaadjes van zijn,die wil ik volgend jaar

 ook in mijn tuintje.

Het begint al weer tijd te worden om naar huis te gaan. Wat jammer, er is nog 

zoveel om op de foto te zetten, was ik nu ook maar hier gebleven op het

 bloemenveldje. Op weg naar de auto lopen we langs de

 bramenstruik en Gonnie vindt nog een boomkikker.

Een prachtige mooie afsluiting van deze dag. Tussen de stekels van de

 bramenstruik kun je een beetje zien hoe klein ze zijn. 

Het plekje moeten we geheim houden van het Landschap en daar houden 

we ons zeker aan.

Datum: 30-07-2013