Brrrr koud

De blaadjes zijn van de bomen, er komt weer een andere weer periode

 op ons af.

Hopelijk sneeuw en ijs dit weekend. 

Kijken jullie er ook zo naar uit. ..?? Ik heb er wel zin in...

Met de macrolens aan de gang of juist een andere lens pakken om het fraaie 

landschap op de kiek te zetten.

Dit soort foto's is voor mij een feestje om te maken. Voel geen kou meer, het 

kleine ijs wereldje is zo mooi om op de foto te zetten. 

En het kan staat allemaal in mijn eigen tuintje. Niet de auto in en dan de ruiten krabben, 

gewoon laarzen en skibroek aan, en genieten van het kleine spul.

Al is het een jaar geleden, ik kijk uit naar dit weekend. Nu hoop ik dat de 

weermannen en vrouwen er eens niet naast zitten met

 hun voorspellingen.

Veel plezier dit weekend, ga er op uit, je zal er geen 

spijt van hebben.

Datum: 30-12-2016

Het was maar voor één weekje

En dan is januari al weer voorbij. We hebben één weekje vorst gehad, en dan is

 het gelijk uit bed, snel eten en fotospullen pakken, anders doet de zon alweer 

zijn werk en is alles veranderd in kleine waterdruppeltjes.

Omdat ik eigenlijk nog steeds niet te veel mag doen met de arm en nek, blijf ik 

in de haven. Eigenlijk hoef ik helemaal niet ver om leuke plekjes te vinden.

 Zoals dit blaadje op de steiger. 

Moet wel uitkijken met lopen, de steiger is nog wel iets aan de

 gladde kant. Deze klimop is iets minder fotogeniek, de kristalletjes 

zijn niet zo goed te zien op het blad.

Echt veel rijp is er niet. Maar hier moet ik het vandaag mee doen.

Het zonnetje komt al te voorschijn en het ijs wordt heel langzaam water.

Alle boot afdekzeilen geven leuke kleurtjes in de foto.

Het is al weer tijd om naar binnen te gaan, rust nemen en maar hopen dat er

 morgen weer een klein laagje rijp is.

Wat een geluk, ik mag weer even buiten spelen.

Vanuit mijn keuken raam zie ik deze rietpluim het hele jaar heen en weer gaan, 

en dan denk ik, wanneer er rijp is, ga ik de rietpluim even van

 dichtbij bekijken.

Heb er vele foto's van gemaakt, het was geen makkelijke opdracht en ik

 moest het water in de gaten houden. Het is daar nogal drassig, en ik

 heb geen zin in koude voeten.

Met diafragma F/25, hoopte ik echt nog meer rijp zichtbaar te krijgen. 

De kronkel werkt natuurlijk ook niet mee, maar dat was juist het leuke 

wat ik zag in de camera. 

Er kwam nog een derde dag met vorst. Weer een klein rondje gelopen. Nu zie 

ik pas goed wat er allemaal in het zod groeit en bloeit.

Pluisjes, die ik niet herken van welke plant het afkomt.

Hier heb ik een beetje vals mee gespeeld. Deze varen hing over de steiger heen

 en er was een fiets overheen gegaan. Knak in de stengel, ik mee genomen 

naar een plekje waar ik het idee had dat het zonnetje en de bootzeilen  

mij konden helpen om er iets leuks mee te doen.

En dat was het geval. Moet wel snel zijn want de zon had al aardig grip 

om de krisstallentjes.

En wat je met een varen kan doen, is natuurlijk ook mogelijk met vruchtjes 

die ook al op de grond liggen.

De lijnen die je in deze foto ziet zijn opgestapelde stelton platen. Ik mopper wel eens

 op mijn kanjer dat hij iets moet opruimen, maar zal niet meer zeuren dat

 hij het moet opruimen, kan het goed gebruiken.

En zo komt er een eind aan deze week. 

Datum: 18-19-22 -01-2016

Speldenprik

Ik zag de sneeuwklokjes bij de buren op de oprijlaan al heel langzaam 

boven komen.

Elke avond even naar het nieuws kijken of er vorst komt. Er zijn al verschillende

 avonden geweest met nachtvorst, maar dan had ik de volgende ochtend

 weer iets waardoor ik niet naar buiten kon.

Deze ochtend pakte ik het even mee. Snel de skibroek en de winterjas aan, 

het zal wel koud zijn op de natte grond, daar is het ook 

een beetje drassig.

Aan de andere kant van de sloot zijn er bouwvakkers bezig aan een huis en

 er staat een grote vrachtwagen met heipalen en groot machinerie. Er

 moet daar op ons smalle straatje langzaam

 gereden worden

En ik lag daar op de grond, wat kunnen mensen behulpzaam zijn. Er zijn

 zelfs mensen weer terug achteruit gereden om te vragen of alles met me oké was. 

Ik heb al een keer eerder aangehaald, ik denk dat er voor dit soort momenten

 best een bord ontworpen mag worden, dat diegene die op de grond ligt, 

niets mankeert.

Zelfs de eigenaar, die me wel vaker ziet, die komt aangereden vanuit het huis 

om te vragen of alles goed is. En dat allemaal voor een paar sneeuwklokjes

 met een beetje vorst op de bloempjes.

Heb alleen het probleem dat ik nog geen zon heb, omdat ik veel te vroeg ben. 

En dat ik onder de bomen lig.

De bouwlamp van de bouwvakkers die ze even aan doen, doet zijn werk als

 zonnetje. Helaas verplaatste de mannen de serie bouwlampen. 

Weg speeltje...

Dan maar weer concentreren op de kleine ijskristallen. Geen rijstenzak 

meegenomen, het was een moeilijke opgaven om nu dat scherp te 

krijgen wat ik voor ogen had.

Iso iets hoger om een beetje sluitertijd te krijgen.  Elk jaar is het weer een

wir war aan sneeuwklokjes, zoeken en nog eens zoeken naar de plekjes 

waar het een beetje rustig is.

En met een rustige achtergrond. 

De krokusjes komen ook al kijken, vrolijke kleurtjes 

tussen al het wit.

En dan komt eindelijk het zonnetje even kijken, heel langzaam druppelen

 de ijskristallen weg en worden het

 kleine druppeltjes

Tijd om naar huis te lopen, de mannen willen vast een 

kopje koffie hebben.

Onderweg kom ik dit sierappeltje nog tegen. Mag hier wel tussen

 als uitzondering.

Datum: 05-02-2015

Kleine diamantjes

We treffen het wel deze week, eerst de MIST  maandag, nu de rijp op de 

blaadjes en ze voorspellen sneeuw voor zaterdag. 

Eerst hier maar iets van maken. Het is koud en ik heb alleen de spijkerbroek 

aan, Ik loop rond het huis en kom al jonge 

scheuten tegen.

Wat is het allemaal mooi dat kleine spul, alleen ik heb geen zonnetje. Kan

 helaas niet spelen met de glinstering die 

er dan zou zijn.

Dan maar iets met diepte proberen. Uit het handje de foto's gemaakt, 

terwijl ik zo mijn statief kan pakken. Ik lig op de grond en dan is dit toch

 makkelijker. Voel alleen alles een beetje nat worden...

Het plantje is behoorlijk van lengte en ik kan het zo verdraaien in alle 

richtingen. Dat is wel heel makkelijk. Het moeilijke er aan is, ik wil

 alleen het kroontje scherp. Ik zet de macro lens op een stand en 

beweeg de camera iets, dat gaat 10x sneller. 

Nu dat ik dat door heb bij het kleine spul heb ik de 

smaak te pakken.

Dit is dan echt te laatste. 

Wat voel ik mijn vingers, maar naar binnen gaan om handschoenen

 aan te trekken, geen zin in. 

Op de conifeer zitten ook kleine diamantjes. Probeer de schilderskwast

 te gebruiken, het is veel zoeken en draaien met de camera. En plots zie

 ik een andere kleur, het is een afgezaagde boomstam waar ik gebruik 

van wil maken. Om de gehele stam te kunnen gebruiken moet ik de

 lucht in, een paar stenen gepakt, de handjes zijn al zo koud, en daar

 op gaan staan. Je moet er wat voor over hebben.

Hier kan ik wel uren zoet mee zijn, helaas ligt er nog een beetje werk op

 het bureautje. Kijk stiekem op het beeldscherm hoe laat het is. Half 10,

 en om 10 uur hebben we koffie. Dan heb ik nog een half uurtje. De

 handjes maken ik straks wel warm om de beker thee.

Nog een paar diamantjes zoeken, kan wel een

 winkeltje beginnen. 

Tot nu toe alleen groene blaadjes gevonden, nu een bruinblad geprobeerd. 

Groen geeft wel mijn voorkeur.

Een hele volle groene, het moeilijke hiervan, waar stel je scherp, welk diafragma,

 een beetje het midden opgezocht. Was in mijn ogen de beste.

Verteld deze knop ons dat het voorjaar er al aan zit te komen....

Datum: 21-01-2015