17-05-2012 Hemelvaartsdag
Met dauwtrappen is het altijd vroeg op staan, alleen dat ging al die andere jaren aan me voorbij, wie gaat nu op zijn vrije dag zo vroeg zijn bed uit om in Kortenhoef in de polder te gaan lopen....ik niet, ik ben dat betreft een beetje verliefd op mijn bedje.
doen op de Nieuwkoopse plassen en Loes heeft gelukkig aan mij gedacht.
Want dit had ik echt niet willen missen.
Het is wel héél vroeg opstaan, mijn mannetje slaap nog lekker door en die denkt "het moet niet gekker worden..." hij snapt er helemaal niets van.
Von die zo vroeg opstaat, die is ziek..;-)
De boot vertrekt op half 6 en wij moeten vanuit Kortenhoef nog drie kwartier rijden.
Het is dus echt vroeg dauwtrappen, alleen dan in een bootje, heet het dan nog steeds dauwtrappen..???
We hebben het weersbericht goed in de gaten gehouden, het zal deze nacht rond
het vriespunt zijn maar in de loop van de dag zal het zonnetje gaan schijnen
en warmer worden dan al de afgelopen dagen.
We vertrekken dan ook met onze skibroek aan, een warme das om ons
nekkie en de handschoenen in de jas zak.
We hebben dus een prachtige ochtend. Dit gaat een hele mooie vaartocht worden.
Wanneer de zon boven de horizon uitsteekt vertrekken we, we zijn met 32 personen en de boot is echt vol.
Als we nu maar op de goede plek zitten voor de Purperreiger, op internet stond
vermeld dat we daar langs zouden gaan. Twee mensen van Natuurmonumenten
vertellen hun verhaal en geven uitleg over het gebied. De ochtendnevel en de
zonsopkomst, wist niet dat het wakker worden van de dag zo mooi kan zijn.
De kleine slootjes waarin we varen zijn soms te smal voor de boot van
natuurmonumenten dat we soms even moeten steken.
Dan hebben we wel even de gelegenheid om van het natuurschoon te genieten.
Zoals deze zwaan, die door de ochtendnevel zwemt op zijn gemakkie.
We varen naar een slootje toe en zien deze prachtige zonneharp door de bomen komen.
Het is gewoon goud wat ons verwelkomt.
Dit is gewoon sprookjes achtig wanneer je hier door heen vaart.
Het vroege opstaan ben ik alweer vergeten....
Dit wil ik elke ochtend wel zien....
Een knobbelzwaan weet niet wat hem overkomt, zo vroeg al mensen in zijn
zwemwater, hij gaat maar even een paar passen opzij.
Dick en Aleid vertellen ons veel over dit gebied, heb niet alle bloem soorten
onthouden, maar bij een foto hoort een soortvermelding en gelukkig wist
Loes deze nog, het is een moeraskartelblad een zeldzaam plantje wat hier in
vele getale aanwezig is.
We komen een paar Wulpen tegen, we varen nu naar het gebied waar Dick
toestemming voor heeft moeten vragen, hier mag je normaal niet komen.
Visdiefje is er ook aanwezig, eindelijk is het me een keer gelukt om een vliegend
vogeltje op de kiek te zetten...
De kokmeeuwen zijn niet blij dat we even een bezoekje komen doen, er liggen
genoeg eieren, wat zijn het er veel. Hier komen heel veel kleintje straks tot leven.
We varen al een mooi poosje en de vraag komt toch wanneer we langs de
purperreiger komen. Dat komen we dus niet, dat is even een dikke pech, die had ik
vandaag toch wel heel graag op de kiek gehad. De teleurstelling is groot, maar er
komt een oplossing, wanneer je een elektrobootje huurt kun je bij de kolonie komen.
Dat gaan we dan zeker doen. Voor zulke spontane verrassingen zijn Loes en ik wel
voor te porren. Remco denkt er nog even over na, dat had met zijn vriendin
afgesproken om het niet te laat te maken.
Maar de purperreiger stond toch ook wel hoog op zijn lijstje.
We varen nog het laatste stukje van deze vaartocht en we hebben een fantastische
vaartocht gehad, die langer duurde dan gebruikelijk, het was ook zo gezellig,
koek en koffie, thee was allemaal verzorgt.
En haast hadden we zeker niet.
In het gebouw van Natuurmonumenten wordt ons uitgelegd waar de purperreigers
zitten en waar we een bootje kunnen huren.
Remco gaat ook mee en zo belanden wij in een bootje. Gelukkig was het café net
open, en konden we zo instappen. Ik aan het roer en gashendel had ik deze gelijk
helemaal open gezet, op de plas wilde ik nog iets sneller maar dat kon niet meer.
Dat was even wennen, maar we hadden geen haast en waren snel bij de purperreiger.
We zagen er gelijk al een overvliegen en een in de bomen zitten.
Oeps, dat gaat moeilijk worden op deze plek. Een smal slootje waar een beetje
stroming in stond, en een licht bootje, dat betekend dat we elke keer weer
even moesten varen om de goede positie te krijgen.
De ene keer hadden we tegenlicht en dan weer met de zon in de rug.
De purperreiger zit tussen het riet en bomen te broeden, daar konden we geen
foto's meer maken omdat alles met blad zit.
We hadden wel de plek gevonden waar ze veel vandaan kwamen en daar maar een
beetje op richten.
Maar dan nog was het een moeilijke klus, met drie man in een bootje, wiebel, wiebel,
en dan nog te ver voor mij. Dan is Full Frame een nadeel.
Heb mijn best gedaan en dit zijn mijn purperfoto's.
Alleen al het zien van deze vogel is iets bijzonders.
Met hun kippendijtjes en mooie kleuren is het een mooie vogel.
Hoop dat ik ze een beetje redelijk gemaakt heb.
Het is op deze Hemelvaartsdag een mooi cadeautje, en het begint ook al warmer
te worden. De ski broek kan uit maar daar gunnen we ons geen tijd voor.
We houden elkaar scherp, we kijken natuurlijk terug op ons schermpje maar
dat doen we niet alle drie tegelijk, want juist als we niet keken dat kwam er
weer één overvliegen en dan waren we te laat...of ze met ons een
spelletje deden.
De foto's zijn bewerkt in Adobe Elements voor een beetje kleur, maar begreep dat
Loes en Remco dat ook hebben moeten doen.
Loes en Remco, bedankt voor deze heerlijke spontane actie, het was super gezellig.
Ik hoop dat ik me gedragen heb als stuurvrouw..;-) En voor de kijkers: het is een best
lang blogje geworden met veel lees voer, maar het was ook zo'n leuke dag ....
