Een bloemetje om mezelf even te trakteren, vandaag 5 jaar aan het bloggen.
Mijn fotoalbum is al aardig dik geworden, en wat is het leuk om soms terug
te kijken naar afgelopen jaren. Om te zien dat de foto's soms anders gemaakt
worden. Hoeveel plezier ik er aan beleef om samen met Loes op stap te gaan,
en met Sjaak de rally's te rijden, waarbij de foto's vaak vanuit een rijdende
auto gemaakt moeten worden. Wat is het een mooi tijdperk voor de fotograaf,
niet goed gewoon de prullenbak in. Ben nog lang niet klaar met fotografie en
hoop er zeker nog een paar jaar aan vast te plakken.
Terug naar de eerste mooie zondag van het jaar, de sneeuwklokjes had ik
al wel met een winsters jasje aan, met dit weer wil je toch naar buiten. Kijken
of de jas al uit kan en dan heerlijk tussen de
sneeuwklokje liggen.
We rijden heel vaak over de dijk en zien dan een veld vol met sneeuwklokjes,
en zo staan we er ook weer voor, met de vraag waar moeten we beginnen. Het
zijn er zoveel. We besluiten maar op de grond te gaan liggen en weer proberen
om er iets van te maken.
Door de sneeuwklokjes heen fotograferen om een mooi zacht beeld te krijgen.
Het zonnetje doet echt zijn werk en ik zie op het schermpje niet of de witte
blaadjes te wit zijn. Even op het histogram kijken en daar zie ik niets
geks in, hooglichten knipperen ook niet, dan maar thuis kijken
wat het geworden is.
Het is weer zoeken naar licht en schaduw, niet te rommelig, het was alleen zo
moeilijk om de sneeuwklokjes een beetje uit elkaar te vinden. Denk je een heel
veld vol te hebben gevonden, wordt de moeilijkheidsgraad alleen
maar moeilijker.
Na een paar keer ronddraaien op de grond, wat gemopper dat het weer niet
wil lukken. Krijgen we het toch weer te pakken. Het spelen met licht,
schaduw en de sneeuwklokjes.
Plots zijn we elkaar een beetje kwijt, omdat we zo in de sneeuwklokjes gedoken
zijn en alle twee de smaak te pakken hebben, zijn we erg stil en schuiven
we steeds verder uit elkaar.
De bomen die in het parkje staan, helpen me mee om deze foto te maken,
mooi kleurtje geworden.
We hebben het er wel eens over dat we steeds meer mee gaan nemen, wat
was ik nu blij geweest met een schepje, nu met de handjes een kuiltje gemaakt,
vieze nagels, maar nu kon ik wel een beetje naar boven richten.
Alles moet weer uitgeprobeerd worden.
En dan komen er ook nog deze vriendjes voorbij. Nu is het helemaal voorjaar.
Kijk eens wat een stuifmeel ballen aan de voetjes. Prachtig om te zien.
Na deze ochtend, gaan we nog even de krokusjes opzoeken, die komen
in de volgende blog.
Ik geef jullie ook een bloemetje, als dank voor jullie leuke, spontane,
leerzame opmerkingen.
Datum: 08-03-2015