Watermolen met molenwiel.
De molen bevindt zich in het Örtzetal in het midden van Münster en was oorspronkelijk onderdeel van het Müllerhof. Voor het eerst werd de molen genoemd in 1556 en heeft sindsdien de Mahlrecht. De molen werd gebouwd met een ondergedompeld molenwiel.
Peter Gerdau, zoon van de laatste Poitzmann, gaf het bedrijf door aan zijn zoon, die in 1820 een shredder installeerde, evenals een oliemolen en een tweede waterrad.
Overmatige schuldlasten dwong in 1847 tot verkoop. De volgende eigenaar was Johann F Maack uit Luhmühlen.
In 1860 kwam de olie- en maalmolen in bezit van Johann HW Holdmann uit Breloh, na wiens dood de molen werd gehuurd.
In 1919 vond een ongeluk plaats waarbij Müller Drewes stierf. Zijn jasje werd door versnellingen van de versnellingsbak geraakt en mee getrokken.
Na 1945, slibde modderige Örtze zo goed als dicht, daardoor konden ze niet langer de nu ijzeren waterrad gebruiken.
In 1948 werd de waterretentie opgegeven en Müller Haase gebruikte een elektrische maalkoren om het voort te zetten.
In 1968 werd de molen vijver ontdaan van modder. Het plan om de molen met een turbine opnieuw te starten mislukte vanwege de nog lage drainage waarden van de Örtze.
Aan het begin van de jaren zeventig verwierf de stad de molen. Na de renovatie in 1987 wordt het herbruikbare maalproces weer gebruikt.
Roadtrip Rügen:
Dinsdag 29-08-2017: Die wassermühle Münster
Zondag 03-09-2017: van Hermannsburg naar Huis
