Incanto Images Fotografie

Incanto Images betekent betoverende foto's.
Ik hoop dat de betovering werkt en dat je kan genieten van de foto's.
Van macro- tot landschapfotografie en alles wat daar tussen in zit.





Posts tonen met het label Natuurgebieden. Alle posts tonen
Posts tonen met het label Natuurgebieden. Alle posts tonen

Spermacellen in Natuurgebied "t Hol


In deze periode dat het zo hard vriest en kraakt moet ik er natuurlijk ook even op uit. 
Dan kan je het ver weg gaan zoeken maar ik heb twee prachtige loop paden om 
de hoek en daar ga ik maar even heerlijk van genieten met het zonnetje op 
het bolletje en geen zuchtje wind.






Jet komt ook gezellig hier heen en we nemen maar 1 lens mee, we gaan op licht
 gewicht en heerlijk even een wandeling maken.






We lopen het pad op en zien daar al allemaal schaatsers zitten om op de Vuntus 
even te gaan schaatsen. Wat een waaghalzen zijn dit. Het ijs is nog maar net
 betrouwbaar/ of net niet, want er zijn er vandaag verschillende
 door heen gegaan. 






Wij houden het er bij dat we gewoon even een wandeling maken in dit
 prachtige gebied. Het is moeilijk te zien waar we precies lopen door 
de sneeuw val. 






We lopen regelmatig naar de waterkant om mooie landschap foto's te maken
en dan zien we deze vormen in het ijs. 





Jet ziet hier duidelijk spermacellen in en we liggen natuurlijk in een deuk. 
En zoals je ziet, ik hou er wel van...hoe gekker, hoe leuker.






Het was een super middag, de andere foto's zullen nog volgen....






10 februari 2021

Misty morning


Wat is het vandaag een kleine wereld. Afgelopen weekend hopen we een
 klein beetje op sneeuw, helaas valt het hier in het Gooi weer niet. De maandag 
maakt een hoop goed. Zie uit het raam bij het wakker worden dat het om 
de lantaarnpaal mistig is. Snel aankleden want een klein beetje wind 
en alles is weer weg.






Ik begin gewoon bij het begin, de sloot waar ik elke dag langs rij is nu
 zo anders. Lopend geniet ik er nog meer van. De buren komen al vragen wat
 ik ga doen in die mist. Ik krijg de opmerking van "Je ziet nu toch helemaal 
niets" , nee dat is waar, maar voor de fotografie zo'n leuke uitdaging
 om er iets van te maken. 






Dan loop ik door naar de Kromme Rade ( paaltje 7) en de Lambertszkade. 
Moet nog uitkijken dat ik niet door een auto aangereden wordt. 
Het zit echt pot dicht. 







Bij de Horndijk aangekomen, ga ik de Lambertszkade op.  Aan de ene kant 
heb ik dan de Loenderveenseplas en aan de andere kant de Wijde Blik. Daar 
moet een stukje zijn waar ik de overhangende bomen in het 
water kan nemen.






Maar dat valt even tegen. Ben best wel een stukje de Lambertszkade opgelopen
 maar overal had ik last van takken er voor. En wat een onaangename geur hangt 
hier, en dat op de vroege morgen. Het is hier erg druk met honden die vooral
 in het begin van het looppad hun behoefte doen. 






Ik loop weer terug en loop een stukje de Horndijk op om te kijken of 
er op de Loenderveenseplas nog iets is te zien. 
Of juist niets....






Dan naar de Kromme Rade, daar is het een grote glij partij. Dit pad is niet verhard 
en een en al blubber. Hier kom ik niemand tegen. Nu moet ik goed uitkijken waar
 ik loop om niet onder uit te gaan. 't Hol is prachtig in de mist. Alleen kan niet 
overal staan, zoveel water ligt er de oppervlakte, het riet is niet helemaal plat 
dus ik weet niet wanneer het water begint, blijf op een veilige 
afstand van de sloot. 






De Vuntusplas heeft meer mogelijkheden, moet soms wel op omgevallen
 bomen klimmen, om de foto te maken die ik zie. 






De vogeltjes vliegen om me heen, wat is het stil hier. En dan zo genieten 
van de mist. 








Maak nog een paar foto's en dan weer richting huis, begin koude 
vingers te krijgen.








Bij het terug lopen zie ik weer hele andere beelden dan toen ik hier langs 
liep op de heen weg. Hier is nog een beetje te zien wat voor
 een glijbaan dit pad is.

Waar ik ook aan zat te denken, ik heb voor het jaaroverzicht in ieder 
geval al een paar foto's in januari...;-)

Datum: 19-01-2015

Dauwtrappen in een bootje

17-05-2012 Hemelvaartsdag

Met dauwtrappen is het altijd vroeg op staan, alleen dat ging al die andere jaren aan me voorbij, wie gaat nu op zijn vrije dag zo vroeg zijn bed uit om in Kortenhoef in de polder te gaan lopen....ik niet, ik ben dat betreft een beetje verliefd op mijn bedje. 













 Remco heeft het idee aan geslingerd, bij Loes, om een vaartocht te gaan
doen op de Nieuwkoopse plassen en Loes heeft gelukkig aan mij gedacht.
Want dit had ik echt niet willen missen.

 Het is wel héél vroeg opstaan, mijn mannetje slaap nog lekker door en die denkt "het moet niet gekker worden..." hij snapt er helemaal niets van.
Von die zo vroeg opstaat, die is ziek..;-)
De boot vertrekt op half 6 en wij moeten vanuit Kortenhoef nog drie kwartier rijden.
Het is dus echt vroeg dauwtrappen, alleen dan in een bootje, heet het dan nog steeds dauwtrappen..???





We hebben het weersbericht goed in de gaten gehouden, het zal deze nacht rond
het vriespunt zijn maar in de loop van de dag zal het zonnetje gaan schijnen
en warmer worden dan al de afgelopen dagen.
We vertrekken dan ook met onze skibroek aan, een warme das om ons
nekkie en de handschoenen in de jas zak.
We hebben dus een prachtige ochtend. Dit gaat een hele mooie vaartocht worden.




 Wanneer de zon boven de horizon uitsteekt vertrekken we, we zijn met 32 personen en de boot is echt vol.
Als we nu maar op de goede plek zitten voor de Purperreiger, op internet stond
vermeld dat we daar langs zouden gaan. Twee mensen van Natuurmonumenten
vertellen hun verhaal en geven uitleg over het gebied. De ochtendnevel en de
 zonsopkomst, wist niet dat het wakker worden van de dag zo mooi kan zijn.



De kleine slootjes waarin we varen zijn soms te smal voor de boot van
natuurmonumenten dat we soms even moeten steken.
Dan hebben we wel even de gelegenheid om van het natuurschoon te genieten.




Zoals deze zwaan, die door de ochtendnevel zwemt op zijn gemakkie.





We varen naar een slootje toe en zien deze prachtige zonneharp door de bomen komen.
Het is gewoon goud wat ons verwelkomt.
 Dit is gewoon sprookjes achtig wanneer je hier door heen vaart.





Het vroege opstaan ben ik alweer vergeten....




Dit wil ik elke ochtend wel zien....




 Een knobbelzwaan weet niet wat hem overkomt, zo vroeg al mensen in zijn
 zwemwater, hij gaat maar even een paar passen opzij.





Dick en Aleid vertellen ons veel over dit gebied, heb niet alle bloem soorten 
onthouden, maar bij een foto hoort een soortvermelding en gelukkig wist 
Loes deze nog, het is een moeraskartelblad een zeldzaam plantje wat hier in 
vele getale aanwezig is.





We komen een paar Wulpen tegen, we varen nu naar het gebied waar Dick
toestemming voor heeft moeten vragen, hier mag je normaal niet komen.






Visdiefje is er ook aanwezig, eindelijk is het me een keer gelukt om een vliegend
vogeltje op de kiek te zetten...










De kokmeeuwen zijn niet blij dat we even een bezoekje komen doen, er liggen
genoeg eieren, wat zijn het er veel. Hier komen heel veel kleintje straks tot leven.






We varen al een mooi poosje en de vraag komt toch wanneer we langs de
purperreiger komen. Dat komen we dus niet, dat is even een dikke pech, die had ik
vandaag toch wel heel graag op de kiek gehad. De teleurstelling is groot, maar er
komt een oplossing, wanneer je een elektrobootje huurt kun je bij de kolonie komen.
Dat gaan we dan zeker doen. Voor zulke spontane verrassingen zijn Loes en ik wel
voor te porren. Remco denkt er nog even over na, dat had met zijn vriendin
afgesproken om het niet te laat te maken.
Maar de purperreiger stond toch ook wel hoog op zijn lijstje.





We varen nog het laatste stukje van deze vaartocht en we hebben een fantastische
vaartocht gehad, die langer duurde dan gebruikelijk, het was ook zo gezellig,
koek en koffie, thee was allemaal verzorgt.
En haast hadden we zeker niet.

In het gebouw van Natuurmonumenten wordt ons uitgelegd waar de purperreigers
zitten en waar we een bootje kunnen huren.

Remco gaat ook mee en zo belanden wij in een bootje. Gelukkig was het café net
open, en konden we zo instappen. Ik aan het roer en gashendel had ik deze gelijk
 helemaal open gezet, op de plas wilde ik nog iets sneller maar dat kon niet meer.
Dat was even wennen, maar we hadden geen haast en waren snel bij de purperreiger.
We zagen er gelijk al een overvliegen en een in de bomen zitten.
Oeps, dat gaat moeilijk worden op deze plek. Een smal slootje waar een beetje
 stroming in stond, en een licht bootje, dat betekend dat we elke keer weer
even moesten varen om de goede positie te krijgen.



De ene keer hadden we tegenlicht en dan weer met de zon in de rug.
De purperreiger zit tussen het riet en bomen te broeden, daar konden we geen
foto's meer maken omdat alles met blad zit.
We hadden wel de plek gevonden waar ze veel vandaan kwamen en daar maar een
beetje op richten.




Maar dan nog was het een moeilijke klus, met drie man in een bootje, wiebel, wiebel,
en dan nog te ver voor mij. Dan is Full Frame een nadeel.






Heb mijn best gedaan en dit zijn mijn purperfoto's.
 Alleen al het zien van deze vogel is iets bijzonders.




Met hun kippendijtjes en mooie kleuren is het een mooie vogel.






Hoop dat ik ze een beetje redelijk gemaakt heb.



Het is op deze Hemelvaartsdag een mooi cadeautje, en het begint ook al warmer
te worden. De ski broek kan uit maar daar gunnen we ons geen tijd voor.




We houden elkaar scherp, we kijken natuurlijk terug op ons schermpje maar
dat doen we niet alle drie tegelijk, want juist als we niet keken dat kwam er
weer één overvliegen en dan waren we te laat...of ze met ons een
spelletje deden.




 De foto's zijn bewerkt in Adobe Elements voor een beetje kleur, maar  begreep dat
Loes en Remco dat ook hebben moeten doen.




Loes en Remco, bedankt voor deze heerlijke spontane actie, het was super gezellig.
Ik hoop dat ik me gedragen heb als stuurvrouw..;-) En voor de kijkers: het is een best
 lang blogje geworden met veel lees voer, maar het was ook zo'n leuke dag ....






Punt van Reide

05-02-2012

Vandaag moesten we in Groningen zijn, en een ritje naar Cristien was snel geregeld. We zijn er altijd welkom, omdat het op de wegen glad zou zijn, zijn we een uurtje eerder van huis gegaan om toch op tijd bij onze eerste afspraak te zijn. Maar de wegen zijn goed te rijden en dat extra uurtje hebben we niet nodig. We zijn een uur vroeger bij Cristien dan afgesproken, eigenlijk komen we te laat op het idee om er uit te gaan, het is nogal koud buiten, om foto's te maken. Ik had de spullen wel mee genomen dus dan gaan we denken waar heen, het woord "Moddergat" is gevallen en we zitten er over na de denken, maar dat was een beetje te gek, we zouden daar dan maar krap een uurtje kunnen zijn, kijk maar even wat ik gemist heb...;-)

Cristien had gisteren in Blauwe Stad ijszeilers gezien, maar er was weinig te beleven, koud en kaal, zoals Groningen is...even plagen..., maar moet zeggen met de sneeuw op de open vlakte is het er best wel mooi in Groningen....;-)
Het is doorrijden naar Termunten, mij ook niet onbekend, maar zullen er nu zeehondjes zijn..??  Gelukkig zijn we dik aangekleed maar wanneer je over de dijk heen komt, de wind komt erbij en was is het koud, de mannen gaan na een poosje terug naar de auto, die hebben het wel gezien de open vlakte.


Wij kunnen het niet laten om naar beneden te lopen, en het zonnetje komt ons er nog even bij helpen, de zon is al aan het zakken, dat geeft net iets spannends aan de foto's.



 
 
 

Dit zijn geen Hollandse landschappen meer, wat ziet dit er allemaal vreemd uit. Maar 100% genieten voor ons, laat die mannen maar even wachten.






Het ziet er heel anders uit dan harte zomer, toen kon ik hier niet lopen, het Wad was toen glad en glibberig.

Weet niet hoe ik dit weg kan krijgen een overbelichte zon/lichval plek, wanneer iemand de oplossing weet, mag me hierbij helpen.













De Punt van Reide is een oude oeverwal van de rivier de Eems. Nu is het een buitendijkse landtong die tussen 1300 en 1500 ontstond, doordat het land ten oosten ervan werd weggevaagd door het zeewater. In die tijd ontstond de Dollard, waar eens het welvarende landschap Reiderland met ruim dertig dorpen lag. Voor de overstromingen waren er op de oude oeverwal twee dorpen: Westerreide en Oosterreide. Beide dorpen werden gescheiden door de monding van de Reider Ae en de Reiderzijlen. Tijdens de Tachtigjarige Oorlog was Reide van strategisch belang omdat van hieruit de scheepvaart op de Eems kon worden beheerst.



De Punt van Reide is een Nederlands schiereilandje, dat behoort tot de gemeente Delfzijl en ligt tussen de Dollard en de Eems nabij Termunten.


In de jaren 1970 werd voor 30 miljoen gulden op de Punt een sluizencomplex aangelegd, dat water zou ontvangen van een aan te leggen buitendijks kanaal. Dit kanaal is uiteindelijk vanwege milieubezwaren nooit aangelegd en de sluis is afgebroken.








Cristien weet nog een zeehondje op de kiek te krijgen...., in High Key.































Zal dit glad zijn, of kunnen we nog dichterbij, maar niet uitgeprobeerd, we moeten ook nog terug lopen.
















Dit was net goud wat er naar voren kwam toen de zon er over scheen, het gouden uurtje is echt waar.











En toen was de zon weg, de temperatuur voelde we zakken, snel maar naar onze vriendjes lopen, die zullen vast wel in een warme auto zitten, ze zaten nog iets verkleumd in de auto.

Maar wanneer wij even los worden gelaten, dan heb je kans dat je even moet wachten..;-) We waren echt even de tijd vergeten op een stukje van 50meter breed. Wat een mooi gebied in de winter periode.

Cristen en Henk, dank jullie wel voor de gezellige ontvangst en de heerlijke maaltijd.