Incanto Images Fotografie

Incanto Images betekent betoverende foto's.
Ik hoop dat de betovering werkt en dat je kan genieten van de foto's.
Van macro- tot landschapfotografie en alles wat daar tussen in zit.





Posts tonen met het label Marken. Alle posts tonen
Posts tonen met het label Marken. Alle posts tonen

Top 12 uit 2018

Het jaar zit er bijna op, 2018 ligt dan achter ons en 2019 staat te trappelen om te beginnen.
Met nieuwe wensen, dromen en verwachtingen...

Maar nu eerst terugblikken op fotojaar 2018.
Een jaar met 33 fotoblogjes en een vakantie naar de Amalfikust in Italië,  waar jullie nog niets van hebben gezien.  Rügen is nu klaar, daarvan krijgen jullie in 2019 alles van te zien. Het was even een hele klus om alles goed te beschrijven. Een reis uit 2017, wat gaat de tijd dan snel. 

De reacties op de blog worden stukken minder, dat komt ook door dat er op Facebook veel reacties gegeven worden. 
Waar er in het begin van het bloggen tegen de 50 reacties waren, is het nu rond de 8 stuks.
Nog steeds blij mee want de bezoekers komen gelukkig nog gezellig langs. 

Dit jaar heb ik ook een paar molens laten zien, daar ga ik volgend jaar weer mee verder. Ik heb er nog genoeg...;-)

 Nu mijn keuze uit 2018. De mooiste foto's per maand geselecteerd....



Opdracht van mentoraat Stan Kerlen om paprika's in ijs te fotograferen.  
In blogje het eindresultaat te zien. 

Donderdag 18 januari: Een dag om binnen te blijven, windkracht 12 gemeten.

En wat ik toen nog niet wist dat er na 9 januari de klad er een beetje inkwam na mijn operatie. Gelukkig elke maand nog iets gedaan aan fotografie. Ik mag voorlopig niet meer zwaar tillen, ik moet gewoon rustig aan doen. Dat heeft eigenlijk iets langer geduurd dan ik verwacht had.
In 2019 ga ik weer normaal aan de slag. 






Keuze stress om de foto uit te kiezen van de maand heb ik daardoor niet. Gelukkig is deze foto gemaakt in de sloot voor het huis.

Tijdens de laatste dagen van februari stroomde met een oostelijke stroming Siberische lucht over ons land. Tijdens de nachten vroor het op uitgebreide schaal matig, lokaal zelfs nipt streng. De laagste temperatuur werd gemeten op -10,5 graad.

Ook overdag bleef het op 26, 27 en 28 februari lokaal vriezen. 
Februari heeft 23 vorstdagen tegen 13 normaal in deze maand.






Met twee officiële ijsdagen en door de koude februari maand, was het tijd om op 4 maart even naar Marken te rijden. Het eerste echte uitstapje na de operatie. Fototas op lichtgewicht, zo weinig mogelijk er in gestopt. Het is een half uur lopen vanaf het parkeerterrein en ik was blij dat ik er was. Samen met Jet een leuke dag gehad. 

We waren net op tijd, op deze dag hadden wij onze jas al uit gedaan, we waren veel te warm gekleed. De dooi trad in, temperatuur liep in de loop van de dag op naar 13 graden. 







Op 8 april hadden we een DDN dag. Gezellig om er even met z'n alleen op uit te gaan. 
De bosanemoontjes zijn er weer. 

Deze foto is een deel van een narcis. Spelen met sluitertijden die deze beweging in de foto geeft. 





Corsa Amalficosta

Onze vakantie in mei naar de Amalfi kust in Italië. Wat hebben we een hoop gezien en gereden in Pinokkio. Helemaal binnen door naar deze prachtige kust. Het is even wachten op deze foto's met het verhaal erbij. Hou de blog in de gaten....

Het regent weer records deze meimaand. De warmste 28 mei ooit gemeten, met 29,7 graden in De Bilt. Volgens Weeronline stamt het vorige record uit 1944. Toen werd op 28 mei 28,4 graden. De nacht van zaterdag op zondag was al de warmste meinacht sinds het begin van de metingen in 1901. Het kwik kwam die nacht niet onder de 18,3 graden. Het mei record voor een nacht stond op 16,9 graden en dat dateert van zes jaar geleden. In de top 10 van warmste mei-maanden ( sinds 1901) staan liefst zes maanden uit het tijdvak 2000-heden.







Zo trots op neefje Bram. Wil je Bram volgen kijk dan even op YOUTUBE naar zijn filmpjes en wordt abonnee dan mis je niets. Vooral de laatste wedstrijd op 18 november met de beker uitreiking, daar heeft hij het hele jaar voor getraind. 






Het werd weer een keer tijd om in Hilversum op de Westerheide bij de reetjes te gaan kijken tussen het wilde radijs. Wat was dit lang geleden dat ik er even heen ben gegaan. Bij ons om de hoek en dan gewoon niet gaan. Dit jaar samen met Jet er gezellig op uit geweest. Het radijs was niet veel meer, net even iets te laat gegaan, maar dit koppie is toch een schatje om te zien.

In de maand juli is sinds het begin van de regenmeting nog nooit zo weinig neerslag gevallen. Landelijk viel er slechts 11 millimeter regen, waarmee het record van 1921 van 16mm wordt gebroken. Op de laatste dag in juli kan in het noorden en westen nog wel een buitje vallen, maar in het grootste gedeelte van het land blijft het droog. Hooguit komt er qua landelijke neerslag nog een millimeter bij. Juli is met ongeveer 330 uren zon ook de zonnigste juli-maand sinds 1906. Het oude record werd in juli 2006 gevestigd met 316,3 uur. 






En door al de droogte staat de hei er dit jaar zeer slecht bij. Alles is bijna bruin van kleur. Hier en daar is een takje die de droogte heeft overleeft. 


16 augustus: Aretha Franklin overleden

Maarten van der Weijden zwemt de Elfstedentocht. 10 jaar na zijn Olympische gouden race in Beijing zwemt hij de tocht die miljoenen oplevert. Maarten zwom 163 kilometer en 55 uur om geld op te halen voor elf verschillende kankeronderzoeken. Een ongelooflijke prestatie op sportief gebied, maar veel belangrijker: een prestatie die heel Nederland heeft samengebracht. Opbrengst van deze zwemprestatie was 4.3 miljoen

08 augustus: de eerste kleine regenbui, wat zijn we blij met dat kleine beetje water. Een druppel op een gloeiende plaat.
27 augustus: De zonnigste zomer sinds 1976. Zo schrijft men er over: De meteorologische zomer duurt nog een week, maar toch is al duidelijk dat deze zomer de boeken in gaat als de zonnigste sinds 1976. Gemiddeld scheen de zon afgelopen periode 763 uur, tegen 608 uur normaal, meldt Weeronline. In 1976 scheen de zon 837 uur. Met een gemiddelde temperatuur van 19 graden, gemeten in De Bilt, was dit de warmste zomer sinds het begin van de metingen in 1901. Normaal ligt het gemiddelde op 17 graden. 
Er waren diverse regionale records. Zo beleefde Limburg de primeur om als eerste een zomergemiddelde boven de 20 graden te noteren, namelijk 20,1 graden. Maar de zomer is grillig. Na de hoge temperaturen van de afgelopen weken was het in de nacht van zaterdag op zondag opvallend fris. Het Noord-Brabantse Woensdrecht heeft het record van laagste minimum temperatuur in augustus gebroken. Het werd er vannacht 5,2 graden, het oude record uit 2014 was 5,3 graden.Veel plaatsen kwamen in de buurt van een record.






In september hebben we een weekend met de BMW club naar de Eifel.
Blijft een mooi gebied om door heen te rijden. Veel wijn winkels en druiven ranken gezien. 
Blogje van dit uitstapje laat ook even op zicht wachten. 

Burt Reynolds is op 6 september op 82 jarige leeftijd overleden, wie kent de film niet "Smokey and the bandit" 






Wat is het lang geleden dat we met z'n drietjes er even op uit zijn geweest. Loes, Jet en ik gaan even het bos in voor de paddenstoelen. Maar er is nog weinig te zien aan paddenstoelen. We kunnen het niet vinden en ik heb gekleurde helloween lichtjes bij mij. Daar ga ik mee spelen, wat dit als resultaat geeft. Vrolijk gekleurde paddenstoelen...








 Op 24 november gaan we met een grote groep naar het palendorp in Petten. Georganiseerd door de fotoclub 't Gooi uit Hilversum. Vooral John Janssen is een belangrijk persoon hierin. Uitgezocht wanneer we het beste kunnen gaan. Het weer is de hele dag zeer slecht voorspelt alleen een kleine kans om de zon te zien aan de kust waar wij nu net heen gaan. En we hebben geluk...

Op 5 december hebben we bij de fotoclub wel clubavond, maar wie komt er op Sinterklaas avond..?? Daarom doen we deze avond eens iets anders dan de andere avonden, we hebben groepjes met kleine lesjes verzonnen. Een er van was dat je aan John kon vragen hoe LR werkt. Zeer interessant om te zien hoe dat allemaal werkt. Met een paar simpele schuifjes tovert John dit uit mijn foto. Wat ging dat allemaal snel en gemakkelijk. Geen toverstokje met bijzondere handelingen, deze info zit gewoon in de blauwe foto. De foto is gemaakt met een Lee filter systeem, in de camera de verkeerde witbalans ingesteld, daardoor een beetje kleur afwijking, maar komt allemaal goed wanneer er aan met de schuifjes gespeeld word. 



Een uiltje gevonden waar we dagen naar opzoek zijn geweest. Elke boom is wel door de oog scan geweest. Wat een pret hebben is het dan wanneer je dit ziet. Een dansje hebben we wel gedaan. Een dag om nooit meer te vergeten.

13 december : het is een feit 2018 is het zonnigste jaar, we zijn er vandaag over heen gegaan.
21 december; wie staat er in de ochtend niet mee op...!! Edwin Evers stopt er na 21 jaar mee. Wat zal ik het missen. Radio 538 bedankt.

Door de clubavond ben ik overgegaan naar LR,  het bewerken van een foto gaat allemaal veel makkelijker dan in Photoshop. De twee programma's staan op de PC. Zal nog veel oefenen zijn, weer zoeken waar alles zit. Zal vast goed gaan komen in 2019.


Aantal pageviews in 2018 = 33617

Zoals jullie zien staan er onder de foto weinig " lichtgrijze tekst" met verwijzing naar een blog.
 Ik loop een beetje achter en probeer het een en ander in te halen in 2019. 

Hierbij wil ik iedereen bedanken voor de leuke, spontane, behulpzame en lieve 
woorden en  wens iedereen een hele gezellige en fijne jaarwisseling, voor 
2019 veel liefde, gezondheid, geluk en heel veel mooie fotomomenten.

Tot in 2019...dikke knuf van mij...



Kikkerburcht

Het begint al een hele leuke traditie te worden. Een verjaardagsuitje, locatie was dit jaar op Loes d'r verjaardag, Marken. In een omgebouwde schaftkeet weidevogels fotograferen. Deze schaftkeet kun je huren bij 
http://photohide-marken.nl/ , en zo worden we op 24 April gezellig opgevangen door de honden van Jeanine en Wim, die lekker los lopen op de boerderij.  We krijgen uitleg hoe alles werkt in de schaftkeet en we worden door Jeanine naar de keet gebracht. Ze staat er versteld van hoeveel we hebben mee genomen. Het maakt niet uit of je nu één nachtje blijft slapen of meerdere avonden. En wij zijn toch wel een beetje bang dat we het koud krijgen..;- ) Onze bagage kan ook maar net in de auto, er kon toch genoeg in. 







Rond de klok van twee uur lopen we het kleine laatste stukje naar de fotohut. 
Deze staat echt in een weiland, het kan er soms wel eens met hoogwater 
staan, wij komen met onze dagelijkse schoenen droog over, de 
loopplanken werken goed.







We komen binnen en wat is het er klein, of hebben we dan echt te veel mee
 genomen. Dat zal het wel zijn. De schaftkeet is echt ingericht om de weidevogels
 op de kiek te zetten. Onderaan zitten aan drie kanten kijkgaten, die 
afgesloten zijn met planken die je weg kan halen. Wij hebben twee kanten
 open, maar aan één kant komt haast niets en we twijfelen of we dat gat 
dicht zullen maken, we liggen op onze matjes nu wel een klein beetje op 
de tocht. Toch maar open laten, je weet maar nooit of er
 iets gaat zitten.







En zo gebeurt het ook, Loes kijkt van boven af om d'r heen en ziet dit 
Kwikstaartje op de boomstam. Ik lig op de grond en kan deze foto maken.  
Verder is het aan de rechterkant rustig geweest. Alleen de bergeend 
speelde er veel treintje. Wat maken die een leuk geluid, ze vergeten
 alleen whoo, whoo te kwaken.







We lopen eigenlijk alle twee tegen een klein probleempje aan. We hebben 
te weinig milimeters op de body. Of de vogels zitten te ver weg, de bergeend 
is veel in beeld geweest. Ook leuk hoor maar daar kwamen we niet 
alleen voor. Op een fullframe camera is 400mm 
net iets te weinig







En zo zitten we heel zachtjes te babbelen hoe andere dat toch allemaal 
voor elkaar krijgen, is het met een kriekenbuis wormpjes schieten...???, 
we whatsappen René nog hoe lang zijn kriekenbuis is, krijgen netjes 
antwoord terug, maar daar zal ik maar niet verder op in gaan, en
 zo zijn we weer aan het keten. We kunnen 
het ook niet laten. 







Dit onderonsje was een leuk schouwspel, de grutto zat steeds achter
 dit steenlopertje aan. Tikkertje onder 
de vogels.







We hebben deze middag mooi licht, een beetje sluierbewolking en zo
 nu en dan een klein zonnetje. En net wanneer de watersnip in beeld 
komt, wat later in de middag, gaat de zon al een beetje zakken en
 geeft zacht licht over de watersnip.







En dan is het een hele tijd rustig, of beginnen we er aan te wennen dat
 de vogels te ver zitten en klikken we niet meer af omdat ze
 dan toch in de prullenbak terecht gaan komen. 







Dan maar een foto van de vuurtoren, dit is ons uitzicht wanneer 
de camera iets gekanteld wordt. 







En dan komen plots de Grutto's iets dichter bij, wow, en dan nog met
 het goede licht, de camera's gaan 
weer op volle toeren.







Het water rustig waardoor de spiegeling mooi 
te zien is.







Weet niet hoe het komt, maar op alle foto's oogjes
 dicht, heb ik weer. 









Aan de andere kant de tureluur in het late zonlicht, nu weten we 
niet waar we moeten kijken,







en zo gaan we door totdat het hemeldek weer dicht trekt, het gaat regenen
 en gaat gepaard met onweer. En wat gaan we nu doen..?? we babbelen, de 
chips en een klein drankje komen te voorschijn, tenslotte is er iemand jarig, 
en we bekijken al een beetje onze foto's. 

En heel langzaam wordt het kikker concert, die we er gratis bij krijgen, steeds
 luider. Er zit er zelfs een onder de keet, en wij maar vertellen tegen Jeanine 
dat we dat wel gezellig vinden. Ik weet niet welk kikker soort hier huist, 
maar ik heb thuis een mooier en zachter kikker 
concert dan hier. 

De donderslagen die ik hoor zijn minder aantrekkelijk. Gelukkig 
wordt het niet erger. 

En dan gaan we maar eens slapen, we hebben geen licht, twee kleine 
ledlampjes aan het plafond. We hebben een matras op de grond neer 
gelegd, het bovenste stapelbed is moeilijk in te komen, ben het wel gewend
 om weinig ruimte boven me te hebben maar de knietjes krijg ik niet in 
een hoek gebogen om boven te komen. Misschien wanneer je iets groter
 bent dat het dan allemaal iets makkelijker gaat







Ik slaap altijd al moeilijk de eerste nacht in een vreemd bed, en nu met 
de kikkers erbij, het was een lange nacht. Koud heb ik het niet gehad, 
twee slaapzakken en een sweater aan, is het allemaal 
goed gekomen.

Loes had de wekker rond kwart voor 6 gezet, en kijkt door de deur 
naar buiten en het is zwaar bewolkt, gevolg dat we onze oogjes nog 
even proberen dicht te doen, maar echt slapen doen we niet meer. Door
 het spiekraampje kijkt Loes rond de klok van half 7 en ziet een mooie 
rode bol met kluten vlak voor de hut, we worden een beetje gek, wat nu..?? 
eerst moeten we bedden weer afbreken en op de goede plek leggen 
anders kunnen we niet bij de kijkgaten. 







We zijn net te laat voor het  mooie, dan maar van de gras sprietjes die 
vlak voor de keet groeien, daar had een kluut kunnen 
staan..jammer helaas.







Het blijft een tijdje rustig met vogels, gelukkig komen de kluten wel 
weer terug, alleen ze lopen niet meer zo dichtbij.








Na het kluten avontuur wordt het licht heel slecht. Vanaf de kop kant is
 het nu niet mogelijk om vogels op
 de foto te zetten.








Aan de rechterkant zitten geen vogels, en aan de linkerkant staan al 
onze spullen. We kunnen door het bovenste spiekluikje wel kijken of er
 iets zit, maar ook aan die kant is het 
heel rustig.







En zo vertrekken we rond de klok van half 10 met weer een avontuur
 rijker. Het was een hele leuke verjaardags uitje. Wat zullen we gaan 
doen in oktober, hier kan ik heel moeilijk over heen komen, als we
 het maar gezellig hebben...


Datum: 24-04-2014



Wat een gezelligheid op Marken






Wat een gezelligheid, dat hebben we deze middag echt gehad. De gastvrijheid van Thijs en Liliane Spijker, al 10 jaar de trotse bewoners van de vuurtoren Het Paard van Marken, hadden het hek open gedaan zodat wij als bezoeker ook daar even foto's konden maken. En heerlijk op een bankje ons boterhammetje konden opeten uit de koude Oostenwind.

Maar zoals vele van jullie weten loop ik altijd achter met blogjes maken en wanneer je dan met z'n drietjes deze middag doet dan is het moeilijk om er een iets andere blog van te maken. Maar wat is dat dan moeilijk. Loes en Elly hebben alle twee al zulke mooie en leuke foto's laten zien dat ik maar hoop dat jullie ook nog naar de mijne willen kijken...;-)







Wat een fotogeniek plekje is het toch, hier kan ik me wel even vermaken. 
Het eerste waar mijn oog op valt zijn deze badeendjes bij de strandstoel, wie 
zich geroepen voelt met dit weer te gaan liggen, de stoel is de hele middag 
vrij geweest.






Hier is al te zien dat het water zijn best heeft gedaan om mooie pegeltjes te 
vormen. De steiger is heel glad dus verder lopen dan net voor te steiger 
was er niet bij.








Duidelijk de betere kant, haast geen wind en met een klein zonnetje die ons 
wil verwennen is het misschien ook nog genieten om een boot
 tochtje te maken....







Even iets geks doen, de rietpalmen die me steeds plaagden, dan er maar 
duidelijk gebruik van maken. Geeft dit nu diepte in de foto omdat er iets 
op de voorgrond staat..?? ik zie dat niet altijd als een plus punt.







Even een dolletje tussen door, met z'n drietjes in zilveren kopjes, die op het 
dienblad staan, ons zelf op de kiek zetten.







Thijs zit gezellig op het bankje achter de vuurtoren, uit de wind, kan hij goed die 
drie gekke meiden in de gaten houden. ...;-)







En dan komt er toch een tijd van gaan. We zijn via het fietspad gekomen 
om de noord-oostenwind niet in ons gezicht te hebben op de dijk. Maar de terug 
weg met de wind in de rug en het ondergaande zonnetje in je gezicht moet
 dit een zalige wandeling worden. 

Maar wat heb ik een hekel aan de kleine klinkertjes die ongelijk liggen. Het enkeltje
 is nog steeds niet in orde, we zijn een jaar verder, maar als ik er tussen door nog 
steeds door heen ga, dan moet ik op dit soort  wandelpaadjes echt 
goed opletten. 







Terwijl we de foto met de noord-oostenwind maken, krijgen we allemaal koude 
vingers, dan is deze kant even iets aangenamer. 







Wat doet een ondergaande zon veel met de rietpalmen, een mooie gouden gloed. 
En het Paard van Marken wordt steeds kleiner.







De dijk van Marken, dit gedeelte is 5 min langer lopen dan het fietspad. 
Het lijkt allemaal veel langer, de dijk slingert een beetje. We lopen de ondergaande 
zon tegemoet. Waar zal de zon ondergaan en zullen we op tijd zijn...







Marken komt dichtbij,







De ijsbrekers staan echt voor de huizen, dat zie je pas wanneer we echt dichtbij 
staan. Wat zijn ze nog groot. 







De huisjes van Marken, met de ondergaande zon op de daken. Wat zien we veel, 
we willen nog even naar de haven, maar of we dat voor het 
donker gaan halen.....







.....we nemen overal lekker de tijd om de foto's te maken, als we iets zien. En wie 
met ons al een keertje is mee geweest, tja wat zal ik zeggen...







....zelfs voor wasgoed aan de lijn nemen we de tijd, en dan is mijn vraag, waarom 
op deze manier, nu moet je nog de strijkplank pakken om die drie punten er uit te 
strijken.En dan doe je over een heel klein stukje zo maar een half uurtje. En wat
 gaat de zon dan plots heel snel onder. We moeten nog over het parkeerterrein
 lopen, de andere kant van Marken door om bij de haven te komen.







En we zijn net op tijd op het open stukje bij de haven, het was allemaal net
 op tijd. We weten echt wel dat je minimaal een half uur op de plek van 
bestemming moet zijn, om een goed plekje te zoeken...enz. Maar dit is een 
gezonde spanning of we het gaan halen...

Wanneer jullie in Marken zijn en jullie gaan naar de Vuurtoren toe, en het hek is 
open, er hangt een collectebus voor stichting Vaarwens om centjes in te doen, de 
collectebus staat altijd op de kerkbank naast de collage met de oude foto's.
Het zou toch heel leuk zijn wanneer we dat allemaal deden voor de gastvrijheid 
van Thijs en Liliane.

Stichtingvaarwens heeft ook een website, voor meer info kijk op 

Datum: 13-01-2013