Fotoclub uitjes

Zoals ik jullie al eerder vertelde zit ik bij een fotoclub, opdracht "Boek" was een

 hele leuke uitdaging om te doen, maar de uitjes met de fotoclub waarbij ik 

mij heb aangesloten, landschap en macro groep, daar ligt toch iets meer mijn 

uitdaging om er iets van te maken. 

Alleen de datum om eind januari al met de macro lens op stap te gaan, is

 helemaal nieuw voor mij.

Wat is er nu te fotograferen..?? 

We spreken af bij Zonnestraal in Hilversum en gaan daar de hei op. Heel lang

 blijft mijn camera in de tas. Het is donker weer, zie geen kleur om mij heen. 

Wat doe ik hier..?? even lekker kletsen, dat gaat prima. 

En dan bijna aan het eind van de middag, staan we bij een dennenboom en 

het zonnetje geeft iets aan kleur. En dat zijn dan mijn foto's van 

die middag, de dennen naalden, toch nog met iets

 thuis gekomen 

Zo heel anders is ons landschap uitje. Een beetje sneeuw, de afgelopen nacht 

nog een beetje vorst. Alleen landschap, grrr...ik kan er maar niet

 aan wennen. 

Ik doe de 10-20mm op de camera en ik draai het toch elke keer naar

 de 20mm toe. 

In photoshop even een tutorial uitproberen. Of het allemaal ten goede komt bij

 deze foto, op de fotoclub vonden de meeste van wel.

Er wordt al op mijn vingers getikt, en de opdracht is om alleen op de 10mm

 de beelden te maken. 

Wat een straf...

Ben niet voor één gat te vangen en thuis worden de beelden toch uitgesneden

 zoals ik deze in gedachten had. Een beetje smokkelen mag toch...

Deze foto's zijn gemaakt in Hilverbeek.  We hebben daar een klein rondje

 gelopen. Bij landschap fotografie sta je toch vaak stil en sommige van 

ons hadden niet genoeg kleding aan.

Langzaam terug lopen en naar onze volgende plekje rijden

We helpen elkaar waar nodig is, want daar zijn we ook voor op stap, veel 

Nikon camera's in onze groep, dat is makkelijk helpen. 

Wanneer we het in het Hilverbeek wel gezien hebben rijden we nog even 

naar Nederhorst den Berg.

Even met lange sluitertijden werken. Is tenslotte een heel leuk speeltje 

in de landschap fotografie.

Landschap: 9-02-2017 Hilverbeek en Nederhorst den Berg

Macro: 28-01-2017 Zonnestraal

Snowdrops

Wat een geluk dat het in de nachten nog koud is. De sneeuwklokjes staan er

 nog steeds op 7 maart.

Loes en ik gaan er dan ook nog graag op uit om van deze gelegenheid gebruik te 

maken. We rijden naar Hilverbeek. Weer een nieuw plekje ontdek waar ze 

in vele getale staan.

We willen het alle twee anders doen dan de voorgaande jaren, maar helaas ik val 

weer in het zelfde. Dit is gewoon wat ik leuk en

 mooi vindt.

Misschien met een ander kleurtje...maar het verdubbelen en een vage sneeuwklokje

 op de achtergrond, ik ben blij dat ik het kan vinden.

De sneeuwklokjes staan hier dan wel met heel veel, maar het zijn allemaal 

kleine groepjes wat zich gevormd heeft. 

Ik hop nu ook van polletje sneeuwklokjes naar polletje sneeuwklokjes, terwijl

 ik normaal altijd wel een poosje kan zoet zijn bij één sneeuwklokje. 

Ik duik er weer boven op, ik zie echt niet hoe ik het anders 

kan doen. 

Een groepje dan..?? het is het zelfde effect, alleen met een

 paar meer.

En zo komt er een eind aan de sneeuwklokjes tijd. We gaan echt naar de lente, 

leuk om weer alle andere bloempjes boven te zien komen. 

Gaat weer een drukke tijd worden, nu maar duimen dat het weer een beetje

 mee werkt op de zondag.

Datum: 7-03-2016

Herfst prikkelingen

Dit jaar nog veel te weinig op stap geweest om de paddenstoelen op de foto te zetten.

Loes weet witte oorzwammetjes te vinden, We gaan weer heerlijk snuffelen 

in onze "achtertuin"

Het is het eerste weekend na de vakantie en ik moet duidelijk even wennen 

om weer de macrolens te gebruiken.

Ik heb een soort kuil gevonden en daar heb ik de hele middag in gelegen. De

 paddenstoelen zaten allemaal op losse takjes en die kon ik verplaatsen.

 Daardoor lijken alle foto's van deze middag op elkaar. 

De witte oorzwam, wat zijn ze klein, maar zo mooi om te zien, ben er een klein

 beetje verliefd op ze geworden. Het was ook echt balen dat ik er maar één 

van over had. 

Gelukkig krijg ik nog een kans, een paar weken later. Op 8 november gaan

 we richting Hilverbeek.

Daar ligt een stokje met hele mooie witte oorzwammetjes er aan vast. Het stokje 

ligt tussen een hoop andere stokjes, het is dus heel voorzichtig het stokje

 verplaatsen, het lijkt een beetje op Micado maar dan met grote 

mensen stokjes.

Nu is het de kunst om alle witte oorzwammetjes scherp om de foto te krijgen.

 Gelukkig heb ik de grote en de kleine lijmtangen bij me om een geraamte

 te bouwen van stokjes.  

Ik moet iets de lucht in om een mooie achtergrond te creëren, het nadeel is dat

 de stokjes rond zijn en dat geeft kleine problemen met de lijmtangen. 

Wat ik ook nog nooit gedaan heb is met zulke hoge diafragma getallen werken. 

Met de oorzwammen gebruik ik F11 tot met F18.  Om zoveel mogelijk scherp te

 krijgen, maar wat veranderd de achtergrond gelijk mee met deze getallen.

Aan die getallen moet ik zelfs wennen, voor mij gevoel geen

 macro getallen.

In dit hoekje staan ook geweizwammen, leuk met hele kleine druppeltjes. Maar 

wat zijn dit moeilijke zwammetjes op leuk op de foto te zetten.

Het zijn er heel veel bij elkaar, of er zitten zwarte exemplaren tussen. Het spelen

 met de herfstbladeren en de geweizwam gaf nog een beetje

 kleur aan de foto.

Bij het spelen zo op de grond, komen er ook andere leuke voorwerpen zo 

in je schoot geworpen, waaronder dit lieveheersbeestje.

En dit hele kleine groene monstertje. Dank je wel Loes voor het vinden ervan...

Maar wat is het, heeft het oogjes, wat is de voor of achterkant. We laten het netjes 

op zijn eigen blad zitten en proberen er uit te komen door eerst een foto te

 maken en deze in te zoomen.

Dan zien we dat er een voorkant is en een achterkant.

Het is een Slakrups, een nachtvlinder. De vlinder is zelf niet groot, spanwijdte

 tussen de 20 en 30 millimeter. 

Je komt ze het meest voor op een eik of beuk in augustus en september. De groene, 

bijna pootloze rups verplaatst zich op dezelfde manier als een slak. Het ontbreken

 van zichtbare pootjes lijkt dit groene monstertje ook sterk op een slak. Vandaar 

ook de Nederlandse naam slakrups. 

De vliegtijd van de slakrups is juni/juli.

Die gaan we volgend jaar maar eens opzoeken. 

Datum: 11-10-2015 en  08-11-2015 

Verjaardagsfeestje

 

 

De traditie is gelukkig niet in het water gevallen, toch nog een middagje weg

geweest op mijn verjaardag.

 

 

 

 

 

 

Het zag er in de ochtend zeker niet naar uit dat we nog weg zouden

 gaan, het was regenachtig en vies weer

 

 

 

 

 

 

 

  Toen ik om 11 uur naar buiten keek krabbelde ik Loes een mailtje of ze het

ook zag.  En dat is voor ons al genoeg deze minimale zonnestraaltje, tas

 in pakken en op naar één van de buitenplaatsen

van 's-Graveland.

 

 

 

 

 

 

 

Het was de bedoeling om naar de Oisterwijkse Vennen te gaan, dat staat al een

poosje op het verlanglijstje en mooier cadeautje is er niet wanneer dat

door mag gaan. Helaas is het weer een spel breker.

 

 

 

 

 

 

Het was even goed genieten in het bos, vooral toen deze Wants me kwam

feliciteren, eerst kroop hij achter op de camera bijna mijn ook in, rondje

camera was ook geen probleem, vinger onder zijn pootjes, en toen op dit

 paddenstoeltje gezet, waar ik op dat moment mee bezig was en als een

volleerd model bleef hij heel lang zitten.

 

 

 

 

 

 

 Na het spelen met de paddenstoelen lopen we een stukje verder, en zien

prachtige plekjes voor mistige ochtenden, zo het er dit jaar van komen om

 een keer vroeg het bed uit te stappen..?? We dromen een klein beetje verder

en duiken neer wanneer we een groep dorre varens.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

We zijn er verder de dag zoet mee, hoe gaan we dit aanpakken om er iets leuks

 mee te doen, het is een grote wir war een bruine takken. Ik duik er meteen

in en met de macro komen er andere beelden op de sensor dan dat ik

 in het echt zie.

 

 

 

 

 

 

Ik ga vandaag voor de rustige variant, bokeh bubbels zoeken en dan één

dor takje zoeken.

 

 

 

 

 

 

Loes had een hele mooie gevonden, toen ik daar plat op de grond ging liggen

 was de zon al iets gezakt en de bubbels waren nog maar heel klein.

Zo belangrijk is lichtval.

 

 

 

 

 

 

Rond de klok van 4 uur denken we aan om weer terug te gaan, we komen

vast nog wel iets tegen en dan duiken we er toch boven op, dat

moeten we even incalculeren.

 

 

 

 

 

 

 

En zo komen we de herfstkleuren nog tegen en een zaadbol die vast zit met kleine paddenstoelen.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Zo nu en dan kruip het kleine meisje in mij naar boven, de Albert Heijn Disney

 figuren mee genomen en deze foto's er mee gemaakt. De hele dag zit je

 dan wel met het liedje in je hoofd, maar op je verjaardag mag dat.

 

 

 

 

 

 

 

 

Datum: 23-10-2014

 

 Blogger doet niet alles wat ik wil, sorry voor de beeld opmaak.