De mooiste foto's van 2013

De laatste minuten tikken weg, we gaan naar 2014. Wat zal dit jaar ons gaan geven. 

Wanneer ik zo door het jaar 2013 heen snuffel om van elke maand één foto uit te kiezen, dan heb ik toch leuke uitstapjes ondernomen en hoop dan ook dat 2014 weer net zo leuk en gezellig gaat worden.

Er zijn een paar momenten die van het lijstje afgestreept kunnen worden, maar voor 2014 blijft er nog genoeg over. Het zal fotografisch weer een leuk jaar worden. Er zal op het lijstje weer onderwerpen bij komen, er komt zoveel moois voorbij en dat wordt dan weer opgeschreven, ben voorlopig nog niet uit gefotografeerd. 

Ik wil jullie tevens even bedanken voor de reactie's op de blog, wordt zeker gewaardeerd. En gaan in 2014 weer verder met het maken van blogjes. 

Het is me gelukt om de 12 mooiste,  of een foto waar ik gewoon lol in had om deze te maken, uit te zoeken, zeker geen makkelijke keuze, zoals voorgaande jaren, maar kijk en geniet mee....

http://incantoimages.blogspot.nl/2013/01/foto-opdracht-reclame.html

De eerste foto opdracht, jammer dat er zo weinig mensen mee deden

 met deze opdrachten. Ik heb er veel lol in gehad. Deze miniparfumflesjes

 zijn weer afgestoft en in de ministudio op de kiek gezet. Volgend jaar 

maar geen opdrachtjes meer doen, 

lijkt me een goed plan...

http://incantoimages.blogspot.nl/2013/03/foto-opdracht-zwart-wit.html

In februari hadden we de foto opdracht zwart-wit, Kootwijkerzand was nog

 niet verwerkt in een blogje. Gelijk even oefenen of ik een foto kon omzetten

 in zwart-wit.  En moet zeggen het was heel leuk om te doen.  Het was een dag

 met veel wind en nu maar hopen dat er geen zand

 ergens verstopt zit.

http://incantoimages.blogspot.nl/2013/05/foto-opdracht-abstract.html

Maart was een moeilijke keuze, uit de luchten op het Loenderveenseplas, 

Wildpark Duitsland, maar het zijn de flamingo's geworden. Op deze koude 

dag in maart zaten we in onze skibroek op een strandje.

http://incantoimages.blogspot.nl/2013/05/lieveheersbeestje.html

Maart gaf geen gevoel van voorjaar, maar april begon er een beetje op

 te lijken. In mijn kleine tuintje groeide een krulgrassprietje en in 

huis komen de lieveheersbeestjes tevoorschijn, en net op deze zondag zie

 ik er de hele dag geen één, en nu heb ik juist tijd er voor, en dan net voor 

etenstijd komt er één tevoorschijn, het eten moet dus 

maar even wachten. 

http://incantoimages.blogspot.nl/2013/06/daslook-in-het-hallerbos.html

Wat een onderneming, mijn bed was het er niet mee eens, die heb ik maar

 een paar uurtjes gezien, en waarom zo heel vroeg naar het Hallerbos, het

 was er nog donker toen we aankwamen, het prachtige ochtend zonnetje 

liet zich niet zien. En wat hebben we deze geur nog lang geroken in de

 auto, vooral met een beetje warm weer kwam de heerlijke

 aroma je weer te gemoed. 

http://incantoimages.blogspot.nl/2013/07/de-mooiste-kronkel-van-de-ourthe-in-de.html

Maand juni was een bijzondere maand, de das stond centraal, daarvoor 

gingen we naar de Ardennen, maar wat we er aan vast plakte was voor mij

 net zo bijzonder. Gonnie, Loes en ik gaan over de grens. De wandeling langs

 de Ourthe, met zijn gladde steentjes en diepe dalen, was voor mij 

een hoogte punt voor 2013. 

http://incantoimages.blogspot.nl/2013/08/zoomdag-heino.html

Een zoomdag in Heino bij Gea en Frans, altijd een succes volle dag, deze

 weidebeekjuffer kwam wel heel dichtbij me zitten. Deze zomer niet zo heel

 veel kunnen doen op deze dag omdat de tennisarm nog niet over was. Maar 

zeker geen spijt van deze dag gehad. Samen met Loes in Pinokkio,

 kappie open en heerlijk geniet. 

http://incantoimages.blogspot.nl/2013/09/doodshoofdaapjes-in-apenheul.html

Gewoon omdat het een schatje is, spelen met een veertje, hoe 

simpel kan het zijn.

http://incantoimages.blogspot.nl/2013/10/schiessentumpel-in-luxemburg.html

Een rally in het mooie Luxemburg. De Schiessentumpel had ik al een paar 

keer voorbij zien komen op internet en hoopte maar dat we dit jaar daar

 langs zouden komen. Statief mee voor lange sluitertijden, hebben we nog maar

 krap een half uurtje, anders kwamen we te laat bij de lunch. Statief in de

 auto en dan maar uit het handje op de automaat. 

En weten jullie nog dat het op 5 september 31 graden was, een heerlijke

 september dag wat niet meer voor gekomen was sinds 1949. 

http://incantoimages.blogspot.nl/2013/11/gouden-leeuwaap.html

Het gaat een traditie worden om op onze verjaardagen iets leuks te gaan 

doen. Mijn verjaardag weer in de Apenheul gevierd, met de mooie herfst

 kleuren in het park komen de aapjes prachtig in beeld. 

http://incantoimages.blogspot.nl/2013/11/la-hoegne-zonder-herfstkleuren.html

November was een makkelijke keuze, dit was een van de onderwerpen wat

 al een poosje op het verlanglijstje stond. De La Hoëgne in herfst kleuren, we 

waren eigenlijk twee weken te laat. De meeste herfst kleuren waren 

verdwenen. Een goede smoes om nog een keer terug te gaan.

http://incantoimages.blogspot.nl/2014/01/dickens-festijn-uriah-heep.html

Wanneer ik deze Dickens figuur op de foto kon krijgen werd dat de

 maand foto voor december. En het is gelukt. Bijna op het eind liep meneer

 snottebel daar. We hebben 2 1/2 uur moeten wachten om binnen te

 komen, maar het wachten was zeker de moeite waard.

Doe allemaal voorzichtig met het vuurwerk afsteken, geef elkaar een

 dikke knuffel, en voor 2014 heel veel liefde, gezondheid en

 geluk, met weer veel verrassende

 foto momenten.

Happy New Year

Sjaak en Yvonne

La Hoëgne zonder herfstkleuren

En als derde van het groepje, het verhaal van ons gezellige weekend Ardennen.

Afgelopen zomer hebben we al kennis gemaakt met de La Hoëgne in andere omstandigheden. Mooi weer, bijna geen regen, groene blaadjes. Toen combineerde we het uitstapje via Landschap VZW georganiseerd, om dassen te gluren. Toen bleven we veel te lang bij het beginpunt foto's maken, we waren zo overrompeld van al het moois wat we toen zagen, dat we deze afspraak maakte om met de herfstkleuren terug te gaan. 

En zo gaan Loes, Gonnie en ik na veel overleg of we wel gaan, toch naar de La Hoëgne. De voorspellingen zijn zo slecht voor dit weekend, er past een hoop in de auto aan kleding, alles is dus in tweevoud meegenomen.  Verviers is ons slaapplekje, niet zo heel ver van La Hoëgne vandaan en dat is ons bijzonder goed bevallen.

En zo komen we rond de klok van 11uur aan, wat we zien zijn allemaal auto's 

die langs de weg staan geparkeerd, waarom zover van het wildwaterriviertje

 vandaan..?? er is een groot parkeerplaats, is het dan zo druk..?? maar we

 rijden verder naar beneden en zien dat het echt een wildwaterriviertje is.  We

 kunnen echt niet over de wasstraat rijden, wat een geweld aan water gaat er 

over heen, en wat een geluk hebben we, er gaat net een auto weg. We staan 

lekker vooraan op een mooi plekje.

Wanneer we ons hebben aangekleed, in de vorm van regenjas, regenbroek

 en regenlaarzen gaan we op stap. We lopen over het bruggetje en zien dat 

het water een stuk hoger is dan van de zomer, zullen er nu wel stenen open 

liggen zodat we nog wel kunnen spelen met lange sluitertijd. Want +/- 25 cm

 verhoging van het waterniveau en versnelling van het water, gaat zeker

 een heel ander riviertje geven. 

Dat zien we ook al heel snel tijdens het lopen, we gaan nu eerst even het

 riviertje verkennen en lopen +/- eerst een uur, grote witte vlekken van

 het kolkende water geven een schuimende massa op het water. Dat wordt

 straks op de terug weg een moeilijke opgave. Tijdens onze wandeling 

komen we verschillende plekjes tegen waar we ons wel kunnen uitleven. 

Uitleven waarop..?? de herfstkleuren zijn bijna allemaal weg, en daar waren 

we eigenlijk voor gekomen, maar de storm van 28 oktober heeft hier ook

 huis gehouden. Maar ons kennende gaan we zoeken naar een andere 

uitdaging. We laten door een paar blaadjes minder ons humeur niet zakken

 en we gaan het proberen met het vele water wat we gratis er bij krijgen. 

Veel water boven ons en veel water naast ons. 

Door de snelheid van het water kunnen we niet met onze statief het water

 in op de plekken waar we dat graag zouden willen doen, en het kopen van 

een waadpak is er ook niet van gekomen, met schoenmaatje 37/38 kan ik het

 wel vergeten. We gaan zo laag mogelijk aan de kant zitten en dat gaat op

 sommige plekken nog best redelijk.

Het blijft een uitdaging om de kale boom toppen en het contrast van de

 gelukkig nog zichtbare stenen, in balans op de foto te krijgen, dat lukt me

 niet al te goed en dan zoeken naar andere plekken.

Bij dit watervalletje, zagen we alle drie wel de mogelijkheid om er een goede

 foto uit te halen, maar wat een witte schuimkoppen op de voorgrond, die maar

 niet in beeld nemen, met de sluitertijd om het water fluweel zacht te maken

 krijg ik in het midden ook witte vlekken, nu is het water niet fluweelachtig 

maar voor mij mag deze door. Een beetje herfstkleur is er te zien, en 

daar gingen we voor...

En bij de herfst horen ook deze zwammen, Loes zag dit boomstammetje vlak

 bij het water, en zo zijn we weer even bezig. Het ligt schijnt vel op de zwam, en

 we willen ook het water satijnachtig hebben, wat een moeilijke hobby hebben

 we soms. Gelukkig net een balans gevonden dat het zwammetje niet

 overbelicht is.

We zien ook een kleine waterval, daar klauteren we naar boven, het is met 

de rugtas op de rug geen makkelijke opgave, bladeren zijn glad en je ziet 

niet waar er een steen ligt, sta ik op de steen glij ik er weer vanaf, en om

 hier door de enkel heen te gaan, moet er niet aan denken. Ga dan ook

 maar niet zo hoog als ik graag zou willen.  

Hier kunnen we detail foto's maken, ik wil iets anders dan een herfstblaadje, 

maar dat is moeilijk in de herfst, toch verschillende plekjes gevonden.

Goed te zien hoe snel de stroming is, is het niet de regen die naar beneden komt, 

is het wel het kletteren van het water waardoor de filters weer schoon en

 droog gemaakt moeten worden. Gelukkig meerdere doekjes in de fototas

 gedaan, ze worden gewoon vochtig van al het (regen) water.

Kom er ook niet onderuit om herfstblad op de foto te zetten....

Na de zoveelste regenbui besluiten we een stukje terug te lopen en maar 

hopen dat het iets droger wordt, helaas is dat niet het geval en komen we

 Johan van Watering met zijn ploeg tegen, dat hij ons nog herkent, we zien er uit 

als zwervers in deze pakken, en we lopen gezellig met elkaar op om een

 lekkere warme chocomel te gaan drinken bij het cafétje op de hoek.

Hij laat nog even aan één van de cursisten zien wat je met dit takje kunt doen, 

en na het warme chocomel bakje gaan we nog even terug, het is droog, en 

we proberen het ook. 

Doordat het al wat later op de dag is, tegen 4 uur, geeft het water nu een 

andere kleur. Dit is allemaal te verhelpen in photoshop maar ik vindt het

 wel apart om te zien. 

En ik kan het nog gekker maken, bijna al de kleuren uit de foto halen. Er lag 

eerst een tak boven op, maar die lag voor Gonnie in de weg. Tak moest weg en 

eigenlijk is hij nog subtieler geworden, dank je wel Gonnie. 

De mening over deze foto zal voor iedereen verschillend zijn. Maar ik mag het graag

 zien.  We hebben het er wel eens over, van hoeveel foto's mag nu gemiddeld 

een blog zijn om de aandacht erbij te kunnen houden, en wat voor soort 

foto's plaats je, moeten het altijd toppertjes zijn, ik zeg altijd maar, het is

 een fotoalbum waar ik de foto's in zou  plaatsen die ik ook in een fotoalbum 

zou plaatsen. Het spreekwoord zegt.."van ruilen  komt huilen", kan je

 vertellen dat ik sommige foto's in de prullenbak heb gedaan

 om dit blogje niet nog lager te maken, maar heb van sommige 

nu  al spijt. En de  prullenbak is al leeg...

En zo komt er een einde aan de eerste dag, we rijden naar  van der Valk Hotel 

in Verviers, we blijven hier drie dagen. Voor de maandag gaan we iets verzinnen 

waar we ook een beetje binnen kunnen zijn, want dat wordt wel een hele natte dag, 

dat blogje komt er ook aan, en dinsdag ochtend zijn we weer terug gegaan, 

die foto's zitten hier tussen. 

Ons familie kamer in het Hotel bevalt ons goed, Loes en Gonnie hebben

 hun laptop mee genomen en zo liggen we met z'n drietjes 

op het grote bed foto's te bekijken.

Wat was het gezellig en leuk om zo met elkaar op te trekken. Meiden 

bedankt ik heb genoten. Vooral van de heerlijke stracciatella

 met scampi's, was een leuke verrassing... ;-)

Datum: 03 en 05-11-2013

La Hoëgne

Deel twee van ons avontuur in de Ardennen: Deel 1 kun je hier bekijken.

 Na een onrustige nacht, auto verkeer ben ik niet gewend,  in een hotelletje waar we steeds zeggen "dat het nog kan bestaan", hotel kamer van spaanplaat, logeerbed tegen de wand aan, zoals vroeger bij oma en opa. Overal attributen van paardensport, schemer- en hanglampen uit grootmoeders tijd, maar wat waren de eigenaren lief. Echte schatten, geen vooruit betaling, ze wist gewoon dat we kwamen, zo lief. Het was uiteraard geen **** hotel maar dit had ik niet willen missen. 

Rond de klok van half 9 hebben we beneden afgesproken, we kijken elkaar beneden aan...dit is niet het weer waar we op gehoopt hebben. Het miezert, en de eigenaar weet ook niet wat het vandaag gaat worden. We wachten het maar af, na een lekker simpel ontbijtje gaan we naar de La Hoëgne. Een klein drie kwartier rijden hier vandaan en  we zetten Tommy op binnendoorwegen. We rijden door prachtige landschappen en hier en daar zien we zelfs de lucht een beetje opentrekken. 

Wanneer we bij de la Hoëgne aankomen is het zelfs droog en het zonnetje probeert door te prikken. 

Wanneer we onze auto bij een hotel parkeren moeten we er weg, niet

 gereserveerd bij ons, ook niet op ons parkeerterrein staan, is logisch maar we

 durven niet zo goed het riviertje over te steken met de auto, het had makkelijk

 gegaan, maar dat wisten wij toen nog niet. De auto staat netjes langs de weg, 

er was nog één plekje vrij.

Wanneer we naar de la Hoëgne lopen, pakken wij de loopbrug die er over heen

 loopt. Dit is echt een pracht plek om met lange sluitertijden te werken. Gelijk 

bij een stukje waar de la Hoëgne even in zijn derde versnelling gaat. Kleuren in het 

water die we in Holland niet zo snel te zien krijgen, duiken we met z'n drietjes 

tussen het water geruis. Lee filter op de lens en nu uitvinden welke sluitertijd

 ik ga gebruiken. Zie al snel verschil bij 3 sec. of 10 sec.. 

Er liggen jammer genoeg een paar takken op dit stuk, niemand van ons wil 

deze takken er uit halen...;-), dan maar gebruik maken van deze 

beeld storende takjes.

Beetje omgezet in soft tinten, en het takje is een

 aandachtstrekker. 

Na een poosje snappen we het waarom het zo druk was met auto's. Er is deze

 dag een mountainbike wedstrijd aan de gang.  Weet nu wat echte mannen zijn,

 van deze mannen kan ik genieten, even meer vaart maken en gaan over deze 

doorwaadbare plaats. Dat zijn de winnaars, sommige gaan rustig door het water, 

andere pakken fietsend de loopbrug en de watjes lopen er over heen. We 

hebben ons vermaakt met de vele mannen, maar daar zijn we 

niet voor gekomen.

Instellingen op de camera weer veranderen en zoeken naar een mooi beeld. 

De kleuren in het water zijn zo mooi en ik hoop maar het lukt om dit op

 de kiek te krijgen. 

Aan de kant van de loopbrug stroomt het water allemaal iets rustiger. Het is 

even zoeken naar de sluitertijd om de beweging in het water te kunnen zien. Ook

 dat lukt, wij vermaken ons hier wel. We hebben nog geen stap van de

 loop route gelopen. 

Wanneer het een beetje etenstijd is gaat het net een beetje regenen. We eten 

een bammetje bij de auto en besluiten met de regenmuts op ons hoofdje een

 stukje te gaan lopen en de spullen maar in de auto te laten liggen.

Maar wat we nu zien, de la Hoëgne is echt een wild water riviertje. We kijken

 op ons klokje om op te nemen hoe lang we lopen, want we besluiten om onze

 spullen weer op te halen en terug te gaan naar dit plekje. 

We moeten de tijd een beetje in de gaten houden, het is nog wel even een

 stukje terug rijden naar huis.

Maar nu we er toch zijn, moeten we er ook van genieten.

Het miezert nog steeds wel een beetje, regelmatig de plastic zak van de lens 

halen en het Lee filter schoon maken, we zien een draaiing in het water, zal 

dat te zien zijn op de foto. Even uitproberen, Loes en ik verwisselen van 

plekje en het lukte ons. Wat hebben we toch een leuke hobby.

Maar wat maakt het allemaal uit, ik heb het zo naar mijn zin. Beetje regen

 en een poets lapje, wie doet ons wat....

Gonnie en ik zijn best wel een beetje jaloers op Loes, die heeft namelijk 

regenlaarzen mee genomen, die kan de la Hoëgne in lopen, dus wanneer 

we in  de herfst terug gaan niet de regenlaarzen vergeten 

mee te nemen.

De la Hoëgne stroomt door het bos die dicht begroeid is met beuken en

 eiken. Dat kleurt straks prachtig in de herfst, dit is eigenlijk 

een ontdekkingsdag. 

De tijd gaat veel te snel en we moeten nog een groepsfoto maken. Nog even

 de laatste foto's maken en we gaan proberen of we ons drietjes 

netjes op de foto krijgen.

We vinden een gladde steiger, en gaan daar even gezellig op zitten. Moeten

 even een paar proef opname's maken, we moeten wel alle drie onze 

oogjes open hebben.

Ik had voor ons drietjes sweaters gemaakt met onze blognamen er op geborduurd. 

De dames waren er blij mee. 

Je snapt wel dat we deze sweaters straks in de herfst weer aan hebben. 

Nu eerst van de zomer genieten.

Het was een top weekend met leuke herinnering. Daar zullen we het nog

 lang over hebben.

Datum: 23-06-2013