Vijf over drie....op Marken

10-11-2011

Vijf over drie gaat het zeker een keer worden, maar wat gaat er dan gebeuren....???

Vandaag een dagje met Cristien naar Marken, haar paps heeft Cristien netjes bij mij afgezet en door de blog van Janny en Karina waren wij op het idee gekomen om hier ook heen te gaan.

Bij ons was het volop zon en hoe meer we de richting van Marken opgingen  hoe meer het dicht ging zitten van de mist.

Had ook begrepen dat er fietsen te huur waren, dat komt mooi uit want mijn teennagels zijn nog steeds niet goed na het dagje lopen met Loes.

We komen dus in Marken aan en we vragen uit meligheid aan een lieve meneer wanneer de zon gaat schijnen, zal ik het je vertellen "dat is vijf over drie",  dat zijn de antwoorden die ik graag mag horen. 

Op internet had ik een 06 nummer gevonden van de fietsenverhuur, er stonden namelijk nergens fietsen en via de dijk is het best een stukje lopen. Er was op de parkeerplaats ook geen controle en ik zag iedereen Marken inrijden, nou dat kan Von ook, we vonden een weg die naar de vuurtoren ging maar ik sprak toch even een man aan hoe het hier in zijn werk gaat.

Hij vertelde mij dat er wel gecontroleerd wordt en dat hij gisteren ook twee keer was wezen kijken of er geen auto's bij de vuurtoren stonden. Wat gaan we doen, een bon van € 75,00 riskeren of terug naar de parkeerplaats en het stukje lopen. Het werd dus lopen, daar was ik niet zo blij mee, maar het viel mee over de weg, dat is denk ik ruim een kwartier wanneer je stevig door loopt.

Maar onderweg kwamen wij leuke foto plekjes tegen, het kwartiertje werd een half uur.

We zijn eerst even het plaatsje Marken in gelopen. Wat een mist hangt er, wel heel apart om dit te zien.

Ik had op de Full Frame camera een sigma  10-20mm D gezet, nog uit de tijd van de analoge periode, heeft altijd dienst gedaan op de Nikon F50, waar is de tijd gebleven, maar zoals jullie zien is dat niet helemaal goed gegaan, op de D90 gaat het wel goed, had ik dat maar gedaan.

De foto's moest ik dus nu flink in de aanslag nemen om er een beetje redelijke foto uit te krijgen.

Zijn nu allemaal vierkante foto's geworden, maar de prullenbak in doen dat kon ik niet.

Bij deze heb ik laten zitten, sommige onder ons maken het erbij, ik heb niets in photoshop gedaan, zo uit de camera...;-)

Terwijl we ons broodje aan het eten zijn komen de meeuwen ook even kijken of er iets te halen valt. Voor de foto gooien we wat in het water, wat blijft het moeilijk om een vliegende vogel op de kiek te krijgen.

De mini landschapjes komen door de groothoek lens wel mooi uit. Volgende keer op de D90 zetten, ga deze lens toch vaker proberen te gebruiken.

Wat een mist boven het water.  Plat op onze buik in het natte zand, maar dat het nat was merken we pas later, dus maar even op warmen in het restaurant.

Het is een klein mini standje, we hebben hier ons heel leuk vermaakt met de schelpjes en de stenen. De foto was natuurlijk heel anders, maar ook de horizon stond bij deze scheef, en dan de vignattering er nog af halen, dan blijft er weinig over van de foto..

Verder de haven in staat een bankje waar je lekker kunt uitrusten en de boten voorbij ziet gaan, die de haven in en uit gaan, vandaag helaas geen activiteiten. Kan ook niet anders met de mist.  Het was daar door ook best wel koud, gelukkig had ik al mijn wantjes in de tas, maar Cristien had niets bij haar.

De weg naar de vuurtoren is heel leuk om te lopen, ik heb deze een keer gelopen over de dijk, waar de steentjes glad zijn en een heel smal paatje, en de stenen liggen ook niet allemaal gelijk. Deze weg ernaar toe is heel goed te doen.

En dan zie je steeds het puntje van de vuurtoren dichterbij komen, en dan loop je omhoog en dan is de Paard van Marken haast niet te zien.

Jammer dat het hek dicht is, anders hebben de eigenaren helemaal geen privé leven moet je maar denken. Maar nu staat het hekwerk wel elke keer in de weg.

Dan maar door het hek heen.....

Dit eendje had er duidelijk geen zin in. Nu moet ik zeggen dat ik met vogels een haat liefde verhouding heb,  ik krijg vaak het lekkere kontje naar me toe.

De vuurtoren is ontworpen door J. Valk en gebouwd in 1839 en staat op de oostelijke punt van het eiland.  De toren heeft een hoogte van 16 meter en een lichtberiek van 16.7 kilometer. De toren is begonnen als een vierkante vuurbaak in 1700. Later werden er gebouwen aan de vuurtoren gebouwd, die de toren de karakteristieke vorm gaf.

In 1814 kreeg de toren een mistbel. In 1839 is de ronde toren gebouwd op het fundament van de vuurbaak. In 1919 is de mistbel vervangen door een misthoorn.

Regelmatig heeft de vuurtoren last van kruiend ijs.

In 1971 was dit zo erg dat de toren enkele centimeters van zijn plaats is geduwd. 

 

Als afsluiter nog een keer het Paard van Marken in de mist, het is al vijf over drie geweest en geen zon gezien. Maar dit was ook prachtig. Weer eens heel iets anders.

Bufff, het was weer een super gezellige dag,  gaan we zeker weer een keer doen, maar dan naar een ander stekkie.