La Hoëgne zonder herfstkleuren

En als derde van het groepje, het verhaal van ons gezellige weekend Ardennen.

Afgelopen zomer hebben we al kennis gemaakt met de La Hoëgne in andere omstandigheden. Mooi weer, bijna geen regen, groene blaadjes. Toen combineerde we het uitstapje via Landschap VZW georganiseerd, om dassen te gluren. Toen bleven we veel te lang bij het beginpunt foto's maken, we waren zo overrompeld van al het moois wat we toen zagen, dat we deze afspraak maakte om met de herfstkleuren terug te gaan. 

En zo gaan Loes, Gonnie en ik na veel overleg of we wel gaan, toch naar de La Hoëgne. De voorspellingen zijn zo slecht voor dit weekend, er past een hoop in de auto aan kleding, alles is dus in tweevoud meegenomen.  Verviers is ons slaapplekje, niet zo heel ver van La Hoëgne vandaan en dat is ons bijzonder goed bevallen.

En zo komen we rond de klok van 11uur aan, wat we zien zijn allemaal auto's 

die langs de weg staan geparkeerd, waarom zover van het wildwaterriviertje

 vandaan..?? er is een groot parkeerplaats, is het dan zo druk..?? maar we

 rijden verder naar beneden en zien dat het echt een wildwaterriviertje is.  We

 kunnen echt niet over de wasstraat rijden, wat een geweld aan water gaat er 

over heen, en wat een geluk hebben we, er gaat net een auto weg. We staan 

lekker vooraan op een mooi plekje.

Wanneer we ons hebben aangekleed, in de vorm van regenjas, regenbroek

 en regenlaarzen gaan we op stap. We lopen over het bruggetje en zien dat 

het water een stuk hoger is dan van de zomer, zullen er nu wel stenen open 

liggen zodat we nog wel kunnen spelen met lange sluitertijd. Want +/- 25 cm

 verhoging van het waterniveau en versnelling van het water, gaat zeker

 een heel ander riviertje geven. 

Dat zien we ook al heel snel tijdens het lopen, we gaan nu eerst even het

 riviertje verkennen en lopen +/- eerst een uur, grote witte vlekken van

 het kolkende water geven een schuimende massa op het water. Dat wordt

 straks op de terug weg een moeilijke opgave. Tijdens onze wandeling 

komen we verschillende plekjes tegen waar we ons wel kunnen uitleven. 

Uitleven waarop..?? de herfstkleuren zijn bijna allemaal weg, en daar waren 

we eigenlijk voor gekomen, maar de storm van 28 oktober heeft hier ook

 huis gehouden. Maar ons kennende gaan we zoeken naar een andere 

uitdaging. We laten door een paar blaadjes minder ons humeur niet zakken

 en we gaan het proberen met het vele water wat we gratis er bij krijgen. 

Veel water boven ons en veel water naast ons. 

Door de snelheid van het water kunnen we niet met onze statief het water

 in op de plekken waar we dat graag zouden willen doen, en het kopen van 

een waadpak is er ook niet van gekomen, met schoenmaatje 37/38 kan ik het

 wel vergeten. We gaan zo laag mogelijk aan de kant zitten en dat gaat op

 sommige plekken nog best redelijk.

Het blijft een uitdaging om de kale boom toppen en het contrast van de

 gelukkig nog zichtbare stenen, in balans op de foto te krijgen, dat lukt me

 niet al te goed en dan zoeken naar andere plekken.

Bij dit watervalletje, zagen we alle drie wel de mogelijkheid om er een goede

 foto uit te halen, maar wat een witte schuimkoppen op de voorgrond, die maar

 niet in beeld nemen, met de sluitertijd om het water fluweel zacht te maken

 krijg ik in het midden ook witte vlekken, nu is het water niet fluweelachtig 

maar voor mij mag deze door. Een beetje herfstkleur is er te zien, en 

daar gingen we voor...

En bij de herfst horen ook deze zwammen, Loes zag dit boomstammetje vlak

 bij het water, en zo zijn we weer even bezig. Het ligt schijnt vel op de zwam, en

 we willen ook het water satijnachtig hebben, wat een moeilijke hobby hebben

 we soms. Gelukkig net een balans gevonden dat het zwammetje niet

 overbelicht is.

We zien ook een kleine waterval, daar klauteren we naar boven, het is met 

de rugtas op de rug geen makkelijke opgave, bladeren zijn glad en je ziet 

niet waar er een steen ligt, sta ik op de steen glij ik er weer vanaf, en om

 hier door de enkel heen te gaan, moet er niet aan denken. Ga dan ook

 maar niet zo hoog als ik graag zou willen.  

Hier kunnen we detail foto's maken, ik wil iets anders dan een herfstblaadje, 

maar dat is moeilijk in de herfst, toch verschillende plekjes gevonden.

Goed te zien hoe snel de stroming is, is het niet de regen die naar beneden komt, 

is het wel het kletteren van het water waardoor de filters weer schoon en

 droog gemaakt moeten worden. Gelukkig meerdere doekjes in de fototas

 gedaan, ze worden gewoon vochtig van al het (regen) water.

Kom er ook niet onderuit om herfstblad op de foto te zetten....

Na de zoveelste regenbui besluiten we een stukje terug te lopen en maar 

hopen dat het iets droger wordt, helaas is dat niet het geval en komen we

 Johan van Watering met zijn ploeg tegen, dat hij ons nog herkent, we zien er uit 

als zwervers in deze pakken, en we lopen gezellig met elkaar op om een

 lekkere warme chocomel te gaan drinken bij het cafétje op de hoek.

Hij laat nog even aan één van de cursisten zien wat je met dit takje kunt doen, 

en na het warme chocomel bakje gaan we nog even terug, het is droog, en 

we proberen het ook. 

Doordat het al wat later op de dag is, tegen 4 uur, geeft het water nu een 

andere kleur. Dit is allemaal te verhelpen in photoshop maar ik vindt het

 wel apart om te zien. 

En ik kan het nog gekker maken, bijna al de kleuren uit de foto halen. Er lag 

eerst een tak boven op, maar die lag voor Gonnie in de weg. Tak moest weg en 

eigenlijk is hij nog subtieler geworden, dank je wel Gonnie. 

De mening over deze foto zal voor iedereen verschillend zijn. Maar ik mag het graag

 zien.  We hebben het er wel eens over, van hoeveel foto's mag nu gemiddeld 

een blog zijn om de aandacht erbij te kunnen houden, en wat voor soort 

foto's plaats je, moeten het altijd toppertjes zijn, ik zeg altijd maar, het is

 een fotoalbum waar ik de foto's in zou  plaatsen die ik ook in een fotoalbum 

zou plaatsen. Het spreekwoord zegt.."van ruilen  komt huilen", kan je

 vertellen dat ik sommige foto's in de prullenbak heb gedaan

 om dit blogje niet nog lager te maken, maar heb van sommige 

nu  al spijt. En de  prullenbak is al leeg...

En zo komt er een einde aan de eerste dag, we rijden naar  van der Valk Hotel 

in Verviers, we blijven hier drie dagen. Voor de maandag gaan we iets verzinnen 

waar we ook een beetje binnen kunnen zijn, want dat wordt wel een hele natte dag, 

dat blogje komt er ook aan, en dinsdag ochtend zijn we weer terug gegaan, 

die foto's zitten hier tussen. 

Ons familie kamer in het Hotel bevalt ons goed, Loes en Gonnie hebben

 hun laptop mee genomen en zo liggen we met z'n drietjes 

op het grote bed foto's te bekijken.

Wat was het gezellig en leuk om zo met elkaar op te trekken. Meiden 

bedankt ik heb genoten. Vooral van de heerlijke stracciatella

 met scampi's, was een leuke verrassing... ;-)

Datum: 03 en 05-11-2013