Klokjes en kussen

Na de voorjaars knallers van het vorige blogje, over de voor je gevoel veel te 

vroege voorjaar, gaan we er weer op uit om nog een kleine glimp van

 de sneeuwklokjes en krokussen op te vangen.

Loes en ik hoeven daar niet ver voor te rijden, de prachtige buitenplaatsen van

 Natuurmonumenten is voor ons om de hoek.

We gaan naar Boekesteyn en Gooilust.

Het is er best wel druk op deze warme dag, maar wat vermaken we ons. Omdat

 het zonnetje zich laat zien komen de bokeh bubbels 

veelvuldig in beeld.

Probeer een rustig beeld te vinden, daarvoor staan er iets te veel. 

Ben niet zo heel snel tevreden.

Uit de goocheldoos proberen we de verdubbelaar uit, het schilderachtige

 kan ik nu niet vinden. 

En met een speelse bui draaien aan de scherpstelring, wanneer hier

 nu een sneeuwklokje voor had gestaan, dan was het

 een toverachtige foto geworden. 

Bij Boekesteyn vinden we de krokusjes, het licht valt hier wel heel erg

 hard op. Kunnen we hier wel iets mee..???

We duiken met de camera zo laag mogelijk, en ik heb geen kantel schermpje,

 lig weer met mijn hoofd diep verdoken tussen de gras sprietjes.

 Jeukt allemaal zo lekker.

Wat een kleur contrast, en waar stel je op scherp. 

Op dit krokusje schijnt de zon iets minder en de foto is gelijk een stuk

 zachter in zijn geheel. 

Wanneer er veel krokusjes staan, blijft het zoeken naar een mooi of 

apart beeld. En alles komt al voorbij op internet, wat is het moeilijk

 zoeken. Geven het niet op en blijven zoeken. Zo gaat er weer een dag 

voorbij waarin we onze buikspieren veel oefenen. Naar de sportschool 

is niet meer nodig in het voorjaar.

De stamper in het blad. Zo maak ik gebruik van de zon 

die heerlijk schijnt.

Klokjes en kussen: wat is het leuk om met kleine kinderen om te gaan. 

Ze bedenken wel een titel voor een blogje.

En wat is het op deze eerste lente dag 

toch prachtig weer.

Datum: 02-03-2014