Bosanemoon

Voor de bosanemoon is het altijd even een stukje rijden. In de omgeving zijn er 

vast wel een paar polletjes te vinden maar in Poelgeest staat het er vol mee.

Wat is nu drie kwartier rijden voor een veld vol met prachtige bosanemoontjes. 

En zo lopen Loes en ik door het prachtige park.

De vorige jaren waren er niet zo veel roze bloempjes, of het is ons niet opgevallen. 

We pakken nu de rechterkant van het park, daar staan in ieder geval 

veel roze. Nu moet je bijna de witte bloempjes zoeken.

Opdracht voor vandaag, we gaan eens de roze bloempjes in het 

zonnetje zetten. 

Wat is het altijd makkelijker gezegd dan gedaan. Er staan aan deze kant veel bomen 

waar we alle twee last van hebben, om deze met de camera te ontwijken is niet zo 

makkelijk. Heb je een leuke positie gevonden staat er een bruine

 paal in de foto.

De witte bosanemoontjes staan op een iets betere plaats, het is hier een stukje 

opener, nu geen bomen meer die in de weg staan.

Was het dat ik bij de roze bloempjes de bomen de schuld kon geven, dat het 

weer een moeilijke opdracht was, nu ligt het geheel aan mij zelf!

Het is alleen al heerlijk om buiten te zijn en met mijn hoofd tussen de bloempjes 

te liggen. Ook daar kan ik van genieten.

Daarvoor ben ik niet naar Poelgeest gereden, om te luieren, we nemen even 

een bammetje om alle ledematen weer in normale positie te kneden en 

gaan gestaag weer verder.

Een kleine bewerking, om een ander beeld te krijgen van 

een bosanemoon.

Wanneer we het hier wel gezien hebben, het gras is altijd groener bij de buren, 

zoeken we weer een ander plekje op.

Er zijn kleine slootjes op Landgoed Oud-Poelgeest, misschien dat we 

daar iets mee kunnen. Bij de eerste sloot staan de bosanemoontjes verkeerd,

 of de zon staat fout. Hier kunnen we niets.

We lopen een stukje verder en zien nog een sloot, hier kunnen we wel iets proberen. 

Alle spullen op de grond en een duik nemen. Dat lukt bijna met de schuine 

kant van deze sloot. 

We kruipen steeds meer maar beneden op de bokeh bubbels te zoeken. Goed

 de camerariem om onze hoofden, straks ligt de camera in de sloot. Zo dicht boven

 het water hangen we.

Dit gaat pijn doen in de nek, niet voor lange tijd vol te hoeden, maar wel mooie 

bubbels te vinden langs het water.

Nadat de zon achter de bomen is gaan draaien is het effect weg, Aan de ene kant 

goed, voor het lichaam, aan de andere kant jammer voor het effect op de foto.

We zijn niet voor een gat te vangen, lopen gewoon naar de volgende sloot, we zien 

dat daar de zon nog wel aanwezig is en gaan ook hier weer langs de sloot

 kant liggen.

Rijst zak valt wel twee keer in het water, gebruikt als ondersteuning voor de ribben, 

en we vinden weer het effect met de bubbels.

Het was een dag met veel gym oefeningen, de volgende dag veel spierpijn gehad, 

maar dat zullen de meeste macro mensen wel herkennen!

Datum: 03 April 2016