Castlefest Lisse

Vandaag een dagje lekker gek doen, dit stond al een paar jaar op mijn lijstje, elk jaar had ik drie kansen. In April naar Kasteel Haarzuilen, in Augustus naar Kasteel Keukenhof en in September naar Kasteeltuinen Arcen. En elke keer kwam er iets tussen of ik was het vergeten. Maar vandaag gaat het dan eindelijk gebeuren, samen met Loes naar Lisse. In de auto vertel ik Loes waarom ik dit zo leuk vindt en ik hoop maar dat Loes het ook leuk gaat vinden, want dit is niet echt haar ding, maar alles moet je een keer gedaan hebben in de fotografie ook portretfotografie.

We komen daar aan op het parkeerterrein en zien mensen zelfs verkleed uit de auto stappen, dat is een optie voor volgend jaar om ook verkleed te gaan. Maar wat is het lastig wanneer het regend om alles netjes te houden, sommige zijn echt heel mooi maar hebben weinig aan. Gelukkig hebben wij de paraplutje bij ons en we staan voor de kassa en kijken elkaar aan of dit wel een goed idee is. We hebben op buienradar.nl gezien dat er één regenbui over zou komen, en dat was ook gelukkig zo, terwijl we naar binnen lopen gaat het steeds minder regenen. We hebben geluk.

 

 

We beginnen heel voorzichtig mensen op de foto te zetten, maar we vinden

het alle twee best lastig, maar de mensen zitten er voor om op de kiek gezet

te worden. Ze zijn heel vriendelijk.

 

Bij deze foto moeten we aan de Efteling denken, de oude smit met de deurtjes,

deze man kan mooie siervoorwerpen maken. Al was het vroeg in de ochtend,

het was er best lekker warm.

 

 

 

 

 

 

Wat ik dan zo leuk vindt om te zien, alles is "ouderwets" en dan komt er een

gezond broodje te voorschijn, met zonnepitten er op.

 

 

 

 

 

Een bezoeker die wel even op de foto wilde, was gewoon een

vrolijk manneke.

 

 

 

 

 

We lopen verder naar het Kasteel Keukenhof wat in het midden van dit

evenement staat en we krijgen het zelfs warm. Het zonnetje komt

heel langzaam om een hoekje kijken.

 

 

 

 

 

 

Wat we daar allemaal tegen komen, hier lopen wel heel veel mensen, en wat

willen ze graag op de foto. Ik durf op een gegeven moment gewoon te vragen

of ze op betere plekjes willen gaan staan. Deze man, dat neem ik aan, ging

zelfs even echt poseren, verschillende houdingen aan nemen. Dit gaat

leuk worden. Ben helemaal in mijn nopjes.

 

 

 

 

 

We staan onder een aantal bomen en dat is even de instellingen veranderen,

gelukkig doe ik alles op de M-stand maar het was vandaag wel steeds draaien.

Ik had het idee op dan maar op de A-stand ( diafragma) verder te gaan, een lui dagje

 voor me zelf mag ook wel eens een keer, maar toch durfde ik dat niet te lang te doen,

voor mijn gevoel waren ze te donker op het schermpje. Maar thuis gekomen en

op de computer gekeken is het wel goed gegaan.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

De zon wordt al te sterk, de meisjes staan net op een verkeerde plek, maar

om de vijver staan zo veel modellen, dat het moeilijk is om een goed plekje

te vinden, want aan de overkant van de vijver staan weer tenten, we

moeten keuze's maken.

 

 

 

 

 

 

Dan maar een rondje Kasteel Keukenhoef doen, aan de schaduwkant gaat

 het allemaal een stuk gemakkelijker.

 

 

 

 

 

 

En wat willen ze allemaal mooi gaan staan voor ons.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Er lopen ook griezels rond, deze stond even vrij,  allemaal extra

mensen erop die storen, dan kan de foto ook de prullenbak in.

 

 

 

 

 

 

 

Ik dacht dat verkleedpartijen altijd voor kleine kinderen waren, maar niets

is minder waar. Ik denk dat de linker meneer toch best al op leeftijd is.

 

 

 

 

 

 

Bij dit koppeltje stonden wel heel veel fotografen, daar moeten we ook even bij zijn.

Men was hier echt professioneel aan het fotograferen met een reflektiescherm,

je zag echt wel verschil, dat staat nu ook op het verlanglijstje.

 

 

 

 

 

 

Het lieveheersbeest meisje, wat kan het toch lief zijn.

 

 

 

 

 

 

Deze mevrouw had drakulatandjes in, maar dat is niet mijn keuze, daarom

 met een dichte mond op de kiek, meneertje was een beetje bleekjes, was

helemaal wit gesminkt. Even gevraagt om uit de zon te gaan staan.

Dit was een betere plekje.

 

 

 

 

 

We horen heerlijke muziek, uit welke hoek komt dat, hier willen we wel

 even gaan kijken, het is de groep Cesair, in het programmaboekje staat dat

de band Cesair speelt liederen met oosterse geluiden, Keltische dansen

en alles wat daar geografisch tussenin ligt.

 

 

 

 

 

 

Dat geeft over het algemeen swingende heupen, voetjes van de vloer en

voor sommige mannen met blote buiken en blote voeten met een Schotse

 rok aan, een heerlijk moment om even weg te dromen. We hebben er alle

 twee foto's van gemaakt, maar om priversie reden maar niet geplaatst,

denk niet dat deze mannen ook bij de personen horen die graag

op de foto willen...;-)

 

 

 

 

 

 

We stonden vooraan, maar even goed moeten we alle twee ons

best doen om er iets van te maken. Doen we nu ook

 al concertfotografie...???

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

De Draailier, zoals dit muziek instrument heet, wordt veel gebruikt in de

 Keltische muziek wereld.

Je ziet nog net haar rechterhandje draaien.

 

 

 

 

 

 

En dan nemen we even pauze, we zijn er wel aan toe. Ik was zo dom om

 mijn brood in de auto te laten liggen, had nog wel 10 sneetjes gesmeerd,

gelukkig verpakt in de koeltas, maar in de ochtend hadden we Loes

haar broodjes al op gemaakt, dus nu maar een patatje gegeten, maar

 wat was dit goede patat, en we kwamen nog een paar gezellige

facebook vrienden tegen, het was echt even in de

pauze bij kletsen.

 

 

 

 

 

 

 

Dit hoedje lag op tafel, vond de achterkant wel leuk, bovenste foto, maar

de meneer naast me zegt, " maar dit is de voorkant, die moet je ook

even op de foto zetten" Maar ik blijf de achterkant het

 leukste vinden.

 

 

 

 

 

 

Wat zijn we een tijd gezellig met dit stel bezig geweest. Maar wat hadden we

alle twee veel last van de zon, ik was mijn flitser vergeten, dan maar

roeien met de riemen die ik heb.

 

 

 

 

 

 

Detail foto's maken, dan zie je de zon/ schaduwen niet zo erg,

 

 

 

 

 

 

 

en het stel in de schaduw vragen te gaan staan, dan komt het allemaal goed.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Een huifkar tussen de bomen, het stond er zo heel alleen.

 Even terug in de tijd.

 

 

 

 

 

 

 

Deze jonge dame werkte als een professioneel model heel goed mee,

we moesten wel vragen om een andere houding aan te nemen,

maar het is gewoon een mooi meiske,

 

 

 

 

 

 

en in deze kleding, het paste helemaal bij haar.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Hoe krijg je het verzonnen, droog bloemen en dan een boom van

 je zelf maken, dit is bijzonder goed gemaakt.

 

 

 

 

 

 

Wanneer je naar de kleine details gaat kijken, is het een

 klein kunstwerkje.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ik zag thuis pas dat dit de zelfde meneer is als boven met het reflektiescherm,

maar nu bij de vijver komt hij toch wel beter uit de verf.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Had nu duidelijk te weinig mm op de camara zitten, de 24-120 is de

hele dag een goede keus geweest. Alleen op dit moment niet.

 

 

 

 

 

 

Wat heb ik gelachen bij dit stel, ze stonden eerst bij elkaar en toen ging de

 man apart staan met het idee dat de vrouw wel alle aandacht ging krijgen.

Ik begon een heel verhaal tegen deze kanjer alleen hij zei niets terug, maar

in het engels ging het wel goed, ik vertelde hem dat ik jongens leuker vond

dat meisjes. En daar hadden we alle twee even schik van. Het zijn de leuke

 momenten op zo'n dag.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Wat ik heel moeilijk vindt in portretfotografie is, wat doe je met handjes,

voetjes die er niet helemaal op staan. Hoe neem je de foto. Waar snij je

 het lichaam door...??

 

 

 

 

 

 

Ik hoop dat de foto's een beetje gelukt zijn, maar lees graag jullie mening

 over hoe het anders kan.

 

 

 

 

 

 

Zo gaan we volgend jaar in ieder geval niet, er was ook een markt met

 mooie kleding en we wisten alle twee wel hoe we graag verkleed

zouden willen gaan.

 

 

 

 

 

 

Een ander verkleed partij hoop ik ooit nog eens in Italië mee te maken,

 in de carnaval periode in Venetië.

 

Voor volgend jaar staat Kasteel Haarzuilen al wel in de agenda.

En op Loes haar blog kun je zien dat ze ook heeft genoten van deze dag.

 

Datum:05-08-2012