Wat een gezelligheid op Marken

Wat een gezelligheid, dat hebben we deze middag echt gehad. De gastvrijheid van Thijs en Liliane Spijker, al 10 jaar de trotse bewoners van de vuurtoren Het Paard van Marken, hadden het hek open gedaan zodat wij als bezoeker ook daar even foto's konden maken. En heerlijk op een bankje ons boterhammetje konden opeten uit de koude Oostenwind.

Maar zoals vele van jullie weten loop ik altijd achter met blogjes maken en wanneer je dan met z'n drietjes deze middag doet dan is het moeilijk om er een iets andere blog van te maken. Maar wat is dat dan moeilijk. Loes en Elly hebben alle twee al zulke mooie en leuke foto's laten zien dat ik maar hoop dat jullie ook nog naar de mijne willen kijken...;-)

Wat een fotogeniek plekje is het toch, hier kan ik me wel even vermaken. 

Het eerste waar mijn oog op valt zijn deze badeendjes bij de strandstoel, wie 

zich geroepen voelt met dit weer te gaan liggen, de stoel is de hele middag 

vrij geweest.

Hier is al te zien dat het water zijn best heeft gedaan om mooie pegeltjes te 

vormen. De steiger is heel glad dus verder lopen dan net voor te steiger 

was er niet bij.

Duidelijk de betere kant, haast geen wind en met een klein zonnetje die ons 

wil verwennen is het misschien ook nog genieten om een boot

 tochtje te maken....

Even iets geks doen, de rietpalmen die me steeds plaagden, dan er maar 

duidelijk gebruik van maken. Geeft dit nu diepte in de foto omdat er iets 

op de voorgrond staat..?? ik zie dat niet altijd als een plus punt.

Even een dolletje tussen door, met z'n drietjes in zilveren kopjes, die op het 

dienblad staan, ons zelf op de kiek zetten.

Thijs zit gezellig op het bankje achter de vuurtoren, uit de wind, kan hij goed die 

drie gekke meiden in de gaten houden. ...;-)

En dan komt er toch een tijd van gaan. We zijn via het fietspad gekomen 

om de noord-oostenwind niet in ons gezicht te hebben op de dijk. Maar de terug 

weg met de wind in de rug en het ondergaande zonnetje in je gezicht moet

 dit een zalige wandeling worden. 

Maar wat heb ik een hekel aan de kleine klinkertjes die ongelijk liggen. Het enkeltje

 is nog steeds niet in orde, we zijn een jaar verder, maar als ik er tussen door nog 

steeds door heen ga, dan moet ik op dit soort  wandelpaadjes echt 

goed opletten. 

Terwijl we de foto met de noord-oostenwind maken, krijgen we allemaal koude 

vingers, dan is deze kant even iets aangenamer. 

Wat doet een ondergaande zon veel met de rietpalmen, een mooie gouden gloed. 

En het Paard van Marken wordt steeds kleiner.

De dijk van Marken, dit gedeelte is 5 min langer lopen dan het fietspad. 

Het lijkt allemaal veel langer, de dijk slingert een beetje. We lopen de ondergaande 

zon tegemoet. Waar zal de zon ondergaan en zullen we op tijd zijn...

Marken komt dichtbij,

De ijsbrekers staan echt voor de huizen, dat zie je pas wanneer we echt dichtbij 

staan. Wat zijn ze nog groot. 

De huisjes van Marken, met de ondergaande zon op de daken. Wat zien we veel, 

we willen nog even naar de haven, maar of we dat voor het 

donker gaan halen.....

.....we nemen overal lekker de tijd om de foto's te maken, als we iets zien. En wie 

met ons al een keertje is mee geweest, tja wat zal ik zeggen...

....zelfs voor wasgoed aan de lijn nemen we de tijd, en dan is mijn vraag, waarom 

op deze manier, nu moet je nog de strijkplank pakken om die drie punten er uit te 

strijken.En dan doe je over een heel klein stukje zo maar een half uurtje. En wat

 gaat de zon dan plots heel snel onder. We moeten nog over het parkeerterrein

 lopen, de andere kant van Marken door om bij de haven te komen.

En we zijn net op tijd op het open stukje bij de haven, het was allemaal net

 op tijd. We weten echt wel dat je minimaal een half uur op de plek van 

bestemming moet zijn, om een goed plekje te zoeken...enz. Maar dit is een 

gezonde spanning of we het gaan halen...

Wanneer jullie in Marken zijn en jullie gaan naar de Vuurtoren toe, en het hek is 

open, er hangt een collectebus voor stichting Vaarwens om centjes in te doen, de 

collectebus staat altijd op de kerkbank naast de collage met de oude foto's.

Het zou toch heel leuk zijn wanneer we dat allemaal deden voor de gastvrijheid 

van Thijs en Liliane.

Stichtingvaarwens heeft ook een website, voor meer info kijk op 

http://www.stichtingvaarwens.nl/

Datum: 13-01-2013