Wildpark Anholter Schweiz

De titel zegt al genoeg, dit is niet in Nederland. We hebben de stoute schoenen aan getrokken en zijn richting Duitsland gereden. Op de blog van Wouter hadden we Lynxen en Wolven in de sneeuw gezien. Dat willen wij ook wel, maar het staat eigenlijk op het lijstje voor volgend jaar, wanneer  er weer een vlokje gevallen is. Maar voor de weekend, het is 10 Maart 2013, is er weer sneeuw voorspeld. Het was eigenlijk de bedoeling om naar de Flamingo's te gaan. Loes en ik kiezen toch voor het mooie park, want dat is het zeker.

Wanneer we op de snelweg zitten, komen de vlokjes een klein beetje naar beneden, 

maar op de Veluwe is het prachtig wit. Dit gaat vast en zeker goed komen. 

We zien de mooiste foto's al op ons netvlies komen. 

Maar hoe meer we richting de grens kwamen en Isselburg naderde kwam er 

geen sneeuw naar beneden maar regen, omkeren dat was geen optie. We rijden 

door naar het Wildpark Anholter Schweiz, we zijn nu zo dichtbij. En we rijden

 het parkeerterrein op en het is bijna droog. We doen nog wel de regenhoes om de

 camera maar we hebben nog geluk met het weer. 

  

We lopen in een Wildpark die mooi en groots is opgezet. Maar helaas geen sneeuw. 

Wel leuke kleine boefjes van bwerggeitjes. 

De dwerggeitjes kun je voeren voor € 0,50, er staat een apparaat met voer er 

in en daar reageren ze wel op. Wij hadden niets in onze handjes maar wanneer

 je een beetje leuke geluidjes  maakt, dan komen er vele naar je toe. 

Toevallig lag hier een boomstam en poseerde voor ons even leuk.

Je ziet aan de bomen dat het maar geen voorjaar wordt. We lopen in het Wildpark

 ook met onze skibroek en handschoenen aan. 

De vosjes die het ook koud hebben. Of zullen ze dit gewoon lekker vinden om bij 

elkaar te kruipen. We zagen er eerst maar een liggen. En toen Loes doorliep 

was plots ook nummer twee te zien. Heerlijk warm bij elkaar.

Je ziet bij de bovenste vos nog iets het hekwerk door de oogjes heen lopen.

 Het blijft een park. Maar vindt ze zo lief bij elkaar liggen.

Onze dag krijgt toch nog een cadeautje, de bruineberen zijn net wakker. En wat zitten

 ze dichtbij.  Ik heb de 80-400mm lens op de camera en ik moet een klein beetje

 naar achteren toe. Maar we zitten in een greppel en het gaat allemaal een beetje moeilijk.

 En ik heb weer het geluk dat ik in de brandnetels terecht kom met mijn hand, heb ik

 net mijn handschoenen uit. En niet één keer, ik doe het gelijk goed en doe het nog een

 keer. De blaren staan op mijn hand, het is links dus foto's maken gaat gewoon door.

 Nog niets in de fototas, het was ook nog geen drie centimeter hoog. Nu zit alles in de 

tas, het lijkt wel een kleine apotheek tasje. 

Zo mooi wanneer dit echt heel dicht bij je zit. Wie kijkt naar wie......

Meneer pauw even op een hekwerk, heel goed gedaan meneer, nu hebben we een

 mooie achtergrond.

Wat hebben we een tijd bij de wilde katten gestaan. Zo actief als deze waren. 

Klimmen en klauteren.....

ons even aankijken met de prachtige ogen....

De vlokjes die in de lucht dwarrelen zijn katte pluisjes. Dit poesje was zich even 

aan het wassen en daarna uit schudden. 

Ben een beetje verliefd op jou, tot over mijn oren...

Dat de wilde zwijnen kleintjes hadden, wisten we via de internetsite van het Wildpark. 

De kleine pyjamaatjes zijn 5 dagen jong. Het was al bijna sluitingstijd, we hadden 

nog een groot half uurtje, maar hier moesten we even stoppen. 

De kleine "frischlingen" zaten de hele tijd bij mams, lekker warm, ook hier stond 

zo'n voer apparaat, wij weer centjes ingedaan en het voer net buiten het verblijf 

gestrooid, maar niet naar buiten willen komen. Moeders ook niet, alleen het voer

 wat ik het hok kwam ging het buikje in. Dat is even balen, de kleintjes gingen zelfs 

achter moeders liggen. Dit gaat het niet meer worden, het was bedtijd. 

We hadden nog een kans, zo dachten wij, de verzorger kwam voor de nacht een nieuwe 

baal strooi brengen. Maar vertelde ons dat de kleintjes er echt niet uit kwamen, zijn ze

 nog te jong voor. 

Maar tot ieders verrassing stonden ze ineens buiten het hok. Ook de verzorger

 was verrast, doen die kleintjes allemaal voor ons. De verzorger was foto's aan

 het maken in het verblijf met een flits, en dat vonden de kleintjes vast niet fijn. 

De twee dames hebben geen flits, wij gaan daar wel even voor naar buiten, dat 

is vast hun gedachten geweest..;-)

Op de Veluwe lag het sneeuw nog steeds heel mooi als een dekentje over de takken. We moeten nog een keer terug, de Lynxen konden niet naar buiten en de Wolf was met ons verstoppertje aan het spelen. En die stonden toch wel op ons lijstje om daarmee thuis te komen. 

Van sommige foto's zijn er ook kaarten te bestellen via:

http://incantoimages.sendasmile.com

Datum: 10-03-2013