Kikkerburcht

Het begint al een hele leuke traditie te worden. Een verjaardagsuitje, locatie was dit jaar op Loes d'r verjaardag, Marken. In een omgebouwde schaftkeet weidevogels fotograferen. Deze schaftkeet kun je huren bij 
http://photohide-marken.nl/ , en zo worden we op 24 April gezellig opgevangen door de honden van Jeanine en Wim, die lekker los lopen op de boerderij.  We krijgen uitleg hoe alles werkt in de schaftkeet en we worden door Jeanine naar de keet gebracht. Ze staat er versteld van hoeveel we hebben mee genomen. Het maakt niet uit of je nu één nachtje blijft slapen of meerdere avonden. En wij zijn toch wel een beetje bang dat we het koud krijgen..;- ) Onze bagage kan ook maar net in de auto, er kon toch genoeg in. 

Rond de klok van twee uur lopen we het kleine laatste stukje naar de fotohut. 

Deze staat echt in een weiland, het kan er soms wel eens met hoogwater 

staan, wij komen met onze dagelijkse schoenen droog over, de 

loopplanken werken goed.

We komen binnen en wat is het er klein, of hebben we dan echt te veel mee

 genomen. Dat zal het wel zijn. De schaftkeet is echt ingericht om de weidevogels

 op de kiek te zetten. Onderaan zitten aan drie kanten kijkgaten, die 

afgesloten zijn met planken die je weg kan halen. Wij hebben twee kanten

 open, maar aan één kant komt haast niets en we twijfelen of we dat gat 

dicht zullen maken, we liggen op onze matjes nu wel een klein beetje op 

de tocht. Toch maar open laten, je weet maar nooit of er

 iets gaat zitten.

En zo gebeurt het ook, Loes kijkt van boven af om d'r heen en ziet dit 

Kwikstaartje op de boomstam. Ik lig op de grond en kan deze foto maken.  

Verder is het aan de rechterkant rustig geweest. Alleen de bergeend 

speelde er veel treintje. Wat maken die een leuk geluid, ze vergeten

 alleen whoo, whoo te kwaken.

We lopen eigenlijk alle twee tegen een klein probleempje aan. We hebben 

te weinig milimeters op de body. Of de vogels zitten te ver weg, de bergeend 

is veel in beeld geweest. Ook leuk hoor maar daar kwamen we niet 

alleen voor. Op een fullframe camera is 400mm 

net iets te weinig

En zo zitten we heel zachtjes te babbelen hoe andere dat toch allemaal 

voor elkaar krijgen, is het met een kriekenbuis wormpjes schieten...???, 

we whatsappen René nog hoe lang zijn kriekenbuis is, krijgen netjes 

antwoord terug, maar daar zal ik maar niet verder op in gaan, en

 zo zijn we weer aan het keten. We kunnen 

het ook niet laten. 

Dit onderonsje was een leuk schouwspel, de grutto zat steeds achter

 dit steenlopertje aan. Tikkertje onder 

de vogels.

We hebben deze middag mooi licht, een beetje sluierbewolking en zo

 nu en dan een klein zonnetje. En net wanneer de watersnip in beeld 

komt, wat later in de middag, gaat de zon al een beetje zakken en

 geeft zacht licht over de watersnip.

En dan is het een hele tijd rustig, of beginnen we er aan te wennen dat

 de vogels te ver zitten en klikken we niet meer af omdat ze

 dan toch in de prullenbak terecht gaan komen. 

Dan maar een foto van de vuurtoren, dit is ons uitzicht wanneer 

de camera iets gekanteld wordt. 

En dan komen plots de Grutto's iets dichter bij, wow, en dan nog met

 het goede licht, de camera's gaan 

weer op volle toeren.

Het water rustig waardoor de spiegeling mooi 

te zien is.

Weet niet hoe het komt, maar op alle foto's oogjes

 dicht, heb ik weer. 

Aan de andere kant de tureluur in het late zonlicht, nu weten we 

niet waar we moeten kijken,

en zo gaan we door totdat het hemeldek weer dicht trekt, het gaat regenen

 en gaat gepaard met onweer. En wat gaan we nu doen..?? we babbelen, de 

chips en een klein drankje komen te voorschijn, tenslotte is er iemand jarig, 

en we bekijken al een beetje onze foto's. 

En heel langzaam wordt het kikker concert, die we er gratis bij krijgen, steeds

 luider. Er zit er zelfs een onder de keet, en wij maar vertellen tegen Jeanine 

dat we dat wel gezellig vinden. Ik weet niet welk kikker soort hier huist, 

maar ik heb thuis een mooier en zachter kikker 

concert dan hier. 

De donderslagen die ik hoor zijn minder aantrekkelijk. Gelukkig 

wordt het niet erger. 

En dan gaan we maar eens slapen, we hebben geen licht, twee kleine 

ledlampjes aan het plafond. We hebben een matras op de grond neer 

gelegd, het bovenste stapelbed is moeilijk in te komen, ben het wel gewend

 om weinig ruimte boven me te hebben maar de knietjes krijg ik niet in 

een hoek gebogen om boven te komen. Misschien wanneer je iets groter

 bent dat het dan allemaal iets makkelijker gaat

Ik slaap altijd al moeilijk de eerste nacht in een vreemd bed, en nu met 

de kikkers erbij, het was een lange nacht. Koud heb ik het niet gehad, 

twee slaapzakken en een sweater aan, is het allemaal 

goed gekomen.

Loes had de wekker rond kwart voor 6 gezet, en kijkt door de deur 

naar buiten en het is zwaar bewolkt, gevolg dat we onze oogjes nog 

even proberen dicht te doen, maar echt slapen doen we niet meer. Door

 het spiekraampje kijkt Loes rond de klok van half 7 en ziet een mooie 

rode bol met kluten vlak voor de hut, we worden een beetje gek, wat nu..?? 

eerst moeten we bedden weer afbreken en op de goede plek leggen 

anders kunnen we niet bij de kijkgaten. 

We zijn net te laat voor het  mooie, dan maar van de gras sprietjes die 

vlak voor de keet groeien, daar had een kluut kunnen 

staan..jammer helaas.

Het blijft een tijdje rustig met vogels, gelukkig komen de kluten wel 

weer terug, alleen ze lopen niet meer zo dichtbij.

Na het kluten avontuur wordt het licht heel slecht. Vanaf de kop kant is

 het nu niet mogelijk om vogels op

 de foto te zetten.

Aan de rechterkant zitten geen vogels, en aan de linkerkant staan al 

onze spullen. We kunnen door het bovenste spiekluikje wel kijken of er

 iets zit, maar ook aan die kant is het 

heel rustig.

En zo vertrekken we rond de klok van half 10 met weer een avontuur

 rijker. Het was een hele leuke verjaardags uitje. Wat zullen we gaan 

doen in oktober, hier kan ik heel moeilijk over heen komen, als we

 het maar gezellig hebben...

Datum: 24-04-2014