Tulpen in de Noordoostpolder

Tulpen in de Noordoostpolder, op eerste paasdag gaan Loes en ik die kant op. Ben in 2011 met Joop richting Callantsoog geweest en zag het eigenlijk dit jaar weer aan me voorbij gaan. In Noord-Holland zal het met de paasdagen top druk zijn, dus we kiezen voor de Noordoostpolder. Wanneer ik naar het blogje uit 2011 kijk, zie ik wel een groot verschil, maar zal dat alleen aan de lens keuze liggen..?? vandaag zijn we met de telelens op stap geweest en in 2011 had ik de macrolens op de camera. 



Maar eerst gaan we op zoek naar koolzaad.

Dat was makkelijker gedacht dan gevonden. Ooit had ik iets bewaard van

 Arjan Keers met de omschrijving, "langs de weg met een rij van populieren 

in Almere" , met de straat naam erbij,  maar we zijn twee keer die weg

 afgereden maar niets gevonden. De straat naam vermeld ik 

daarom ook maar niet.

Gelukkig staat heel Almere vol met Koolzaad en wij stopte om 

daar onze eerste landschapsfoto te maken. En zo gemakkelijk was het

 allemaal niet, wat hebben we toch veel verkeersborden, aan alle kanten

 stonden ze wel in de weg. Maar wat is geel toch een 

vrolijk kleurtje.

Daarna rijden we door naar Urk waar de tulpenroute begint die we gaan

 rijden. Het is +/- 80 kilometer lang en we komen eigenlijk aan op

 een heel verkeerd tijdstip. De zon is al zo hard, ik besluit mijn Lee filter

 er voor de zetten, om een beetje het zonnebril effect te krijgen. Weet

 heel niet wat voor consequenties dit heeft op de foto's, maar het filter

 zit er de hele middag op. 

Het is er wel super rustig, dit is een goede keuze geweest 

om hierheen te rijden.

Het is even wennen met de telelens om foto's te maken van de tulpen. 

De wind is deze dag ook flink aanwezig en dan nog de telelens stil 

weten te houden, het is in het begin even 

een moeilijke opgaven. 

Het statief hebben we wel mee genomen maar daar heb ik dan net niet 

het geduld voor om elke keer de poten in te stellen. En zo maakt

 Loes deze foto bij onze eerste bollen veld waar 

we al lang blijven hangen. 

We rijden de route verder en komen bij een geel veldje aan. Alleen

 de kleur geel geeft al de nodigde vraagtekens.  

We weten eigenlijk alle twee niet waardoor het komt, maar gele

 bloemen foto's willen meestal niet lukken en 

belanden in de prullenbak. 

Ben best tevreden dat ik er drie over heb gehouden. Wat heb 

ik er een schik in dat de telelens er op zit.

Voor de landschapjes was de 24-120mm mee, we komen aanrijden

 en zeggen alle twee dit gaat een mooi plekje worden. Alleen wat zien

 onze oogjes het anders dan door de camera. Moet ik nu hoger, lager, meer 

naar rechts of links met de camera, mag er een zendmast op staan, 

want dat is toch wel echt Hollands, met andere 

woorden, het viel niet mee.

De kleuren van de tulpen maken een hoop goed. Anders was het 

volgens mij een saaie foto geworden. 

Onderweg praat je er zo over, wat zal het gaaf zijn wanneer er een 

Gele Kwikstaatje op gele tulpen gaat zitten. Mag het ook op rode 

tulpen zijn..?? we waren helemaal door het dolle heen. Maar wat ging 

de Gele Kwikstaart ver weg zitten. Een flinke crop van moeten

 maken, is geen 100% foto maar een leuke herinnering hoe blij 

wij er mee waren als kleine kindjes in

een snoepwinkel.

We kletsen wat af wanneer we onderweg zijn, zo vroeg ik mij ook af het 

nut van al het werk aan de tulp, staan ze mooi in bloei, iedereen kan er 

van genieten gaan ze de bloemen koppen, zie je alleen zielige stengels

 met bladeren nog op het veld staan en dan halen ze de

 bollen weer naar binnen..

En dat is dan weer het makkelijke van internet: als de bollenvelden bloeien, komen veel mensen kijken en misschien wel een tulpje plukken. Dat vinden de boeren meestal niet zo leuk. Maar voor de telers zijn de bloemen niet belangrijk. Ze willen dikke bollen telen. Hoe dikker de bloembol, des te meer centjes krijgt te teler. Hij doet er dus alleen aan om een goede maaltijd te serveren voor de bolletjes.

In oktober maakt de teler zijn grond klaar voor gebruik door te mesten en het grondwater om een goed niveau te hebben. Van mest worden de bloembollen extra dik. Dan gaan de bollen er in en wordt de grond afgedekt met stro of riet. 

En zo komen de tulpen in April langzaam naar boven en genieten we van de kleurenpracht. Na het koppen van de bloemen, staan alleen de stengels en bladeren nog op het veld. Daarin wordt het voedsel voor de bol gemaakt. Als de planten geel zijn geworden, hebben de bloembollen genoeg voedsel opgenomen.

Zo tussen half juni en begin augustus worden ze uit de grond gehaald. Na het rooien worden de bollen gedroogd en schoongemaakt. Er zitten natuurlijk ook kleine bolletjes tussen, die worden apart gehouden en de dikke jongens gaan de verkoop in.

Maar dan komt bij mij toch de vraag nog boven, wat was er eerder, 

het kip of het ei..??

De tulp komt oorspronkelijk uit de bergen van Kazachstan, en rond

 1593 kwam de eerste tulp in Nederland terecht. Maar wat er nu eerst 

was, de bol of de tulp, de tulp heeft wel een hele mooie 

geschiedenis door de jaren heen.

En daar kunnen wij in het voorjaar heerlijk van genieten. Loes maakte

 met deze foto daar het bewijs van..

En ik denk dat deze foto daarvan

 het resultaat is.

Bij witte tulpen is nu het gebruik van de

 Lee filter goed te zien. 

Dit zijn van die hele grote rode tulpen, we hadden het over geel, denk 

dat de rode tulp een beetje extra glim in bolletje heeft zitten. Eindelijk 

wel een andere soort tulp. Het viel we wel op dat in Noord-Holland 

heel veel verschillende soorten stonden en dat in de 

Noordoostpolder eigenlijk maar één soort stond. 

Deze rode was een uitzondering.

Rond de klok van 6uur, bijna aan het eind van de route, stoppen we om 

nog een landschapje te proberen. Bij Loes is de vertikale versie te

 zien, ik plaats voor de verandering de horizontale, kon niet kiezen. 

Nu was de keuze iets makkelijker.

Na deze dag, met allemaal vrolijke kleurtjes, en weer een hoop geleerd, 

want dit gaan we zeker vaker doen. Gewoon een paar lenzen thuis 

laten en kijken hoe het ook anders kan. Willen we eigenlijk nog naar 

het koolzaad veld die we op de heen weg zagen 

net over de Ketelbrug.

Met de kleine tulpenroute kaartje die ik van internet uitgeprint had konden we in samenwerking met Tommy het koolzaad veld vinden.

Daar ook verschillende vogels op het koolzaad, maar helaas, 

prullenbak was er goed voor. 

En aan het eind van het straatje kwamen we uit bij het strandje wat op de

 Ketelbrug uitkijkt. En zo eindigen we weer met bijna 

12uur op stap te zijn geweest. 

Wat zal de volgende uitdaging zijn..?? we gaan zeker een keer

 op stap met alleen de groothoek. Wie er tips

 heeft,altijd welkom.

Datum: 20-04-2014