Sneeuw pret

 

De eerste sneeuwvlokken van 2014 komen naar beneden eind december. Maar wat

 valt er in het Gooi weinig. Het is allemaal blubber en zijn zwaar teleur gesteld.

Loes en ik hadden graag de hertjes op de hei op de kiek willen zetten in het

 prachtige witte landschap.

 

 

 

 

 

 

Er passen meerdere lenzen op de camera en voor de macrolens is er altijd wel

 iets te vinden. En zo gaan we op zoek wat de sneeuw ons nog brengt.

 

We gaan naar Boekesteyn, bij het bezoekerscentrum, eerst even kijken of het

 waar is dat Loes in de agenda staat van Natuurmonumenten staat, ja hoor,

weer een exemplaar voor bij de verzameling. Het is aan ansichtkaart geworden,

die zit bij de agenda in. Gefeliciteerd Loes.

 

We blijven maar in Boekesteyn, het was de bedoeling om naar Hilverbeek te

gaan, omdat daar altijd naar ons weten meer paddenstoelen staan, we hebben

 geluk, daar later meer over.

 

 

We zijn allemaal bladeren op de grond liggen en duiken er in, we zijn dik ingepakt,

en toch voelen we de kou van de sneeuw. Ik heb ruim een maand niet de

camera in de handen gehad door een akelige hoest, als ik het nu

maar niet verpest.

 

 

 

 

 

 

Met al dit moois vergeet je toch alles. Wat zien we een hoop, alleen alles ligt

op de grond. Ik heb het niet koud en bij een paar blaadjes in het ijs, zijn we

 lekker zoet, mensen kijken wel raar, dat we op de grond bezig zijn, dat

 geeft allemaal niets.

 

 

 

 

 

Na de blaadjes komen we bij een stukje waar nog een klein pakje sneeuw

 ligt, met kastanjebolster, die voel je wel in je knie prikken. Het is zo

moeilijk om het overbelichten tegen te gaan. Wanneer ik echt de

 overbelichten sneeuw vlekken weg wil hebben wordt de

 bolster weer te donker. 

 

Het is een beetje schipperen, en het beste er maar uithalen.

 

We liggen daar lekker in de sneeuw, en plots ziet Loes een klein paddenstoeltje,

we hebben er daar zoveel van gemaakt dat ik niet kan kiezen welke ik ga

plaatsen. Ben er nog niet helemaal uit, die komen in een later blogje.

Anders wordt deze weer te lang..;- )

 

 

 

 

Bladeren in het sneeuw vast gevroren, ook altijd een leuk onderwerp

 wanneer de zon ondergaat.

 

 

 

 

 

 

Er lagen ook een paar dennenboom takken op de grond, ik zag er helemaal niets

in, ons motto is, toch proberen, want onze ogen zien andere dingen dan de lens.

 En zo was het dit keer ook.

 

 

 

 

 

 

Wat was ik happy toen ik dit thuis zag op het scherm, ik weet sommige vinden

dit helemaal niets, maar ik kan er van genieten. Bij mij gaat dit niet

de prullenbak in.

 

 

 

 

 

 

En dan lopen we alweer op de terug weg, tussen de aangeplante struiken zien

we nog een dikke boomstam staan met kleine paddenstoelen. We zakken weer

 naar beneden alleen dit is nu wel iets lastiger met twee man, ik heb de zon

precies in mijn snoetje, weer stoeien met de belichting, daardoor zijn de

paddenstoelen iets te donker geworden.

 

 

 

 

 

Er stonden nog een paar mini's op het stammetje en die ook geprobeerd, het sneeuw

 wat er ligt komt van Loes d'r jas af, even jas uitkloppen en je hebt vers sneeuw

 op de boomstam. Hier was al het sneeuw al verdwenen.

Het glinstert zo leuk...

 

 

 

 



 

 

En dan verwisselen we even van plek en dan komt dit uit de camera. Het blijkt

maar weer hoe belangrijk het is om constant rondjes om je

 onderwerp te draaien.

 

 

Datum: 28-12-2014