Magic

Wat ga je doen wanneer je net van de prachtige Opaalkust terug bent. De boshyacinten, daslook en de lelietjes van dalen staan in de agenda. Leuk macro, dat betekend lekker op de buik tussen de geurende bloempjes, bij de daslook een beetje meer afstand houden zodat Loes d'r auto niet zo stinkt als die ene dag dat we naar het Hallerbos zijn geweest.

Gelukkig hebben we deze bloempjes in onze "achtertuin" staan van Natuurmonumenten en zo gaan we samen naar het prachtige gebied wat we hier hebben.

Loes heeft er ook zin in, macro is toch wel een favoriet van ons, dat wordt weer een gezellig dagje.

We rijden naar Gooilust waar we de Lelietjes van Dalen en de Boshyacint op de

 kiek gaan zetten. En met de woorden dat dit veel makkelijker is dan landschap 

gaan we aan de gang. En daar vergissen we ons in, ook dit is zoeken naar het 

juiste beeld. Heel langzaam komen we er weer in, op dit veldje staan

 verschillende kleuren. Het betoverd ons gewoon en even zijn we alle

 twee heel erg stil, dat is een goed teken.

Ik probeer ook de roze en witte boshyacint op de foto te zetten, maar de 

paarsblauwe die komen het mooist uit, volgend jaar beter mijn best 

doen op de andere kleuren.

We moeten onze dag in drieën delen, rond de klok van 12 uur gaan we naar 

de Lelietjes van Dalen.

En wat hangt hier een aangename geur, zalig is dit, hier wil ik wel de hele 

middag rond hangen. Doe nu graag mijn hooft tussen deze bloempjes.  Wat me 

wel opvalt dat de steeltjes nog niet zo lang zijn, een paar komen boven de grote 

bladeren uit. In 2013 waren ze hoger, misschien zijn we

 iets te vroeg. 

En dan gaan we naar Spanderswoud, de daslook ruikt minder aangenaam maar

 het heeft  zo'n mooi bloempje. Moet soms even een beetje afstand nemen, 

ben nogal gevoelig voor geuren....

En ondanks alles, geur, de daslook is moeilijk te bereiken door een boomstam, 

maak ik van de daslook de meeste foto's.

Vol in beeld, met z'n allen...

...dat is niet zo moeilijk, zo veel staan er op elkaar gepropt....

....of net in de knop.

Maar we willen een keer iets anders, maar wat is "iets" anders. Ik weet dat ik 

tegenlicht foto's meteen weg doe de prullenbak in, deze sprak mij wel aan. 

Niet helemaal wit, maar hier en daar een bruinachtig tintje. 

Gevangen in de bladeren van de andere bloempjes. Toen ik deze maakte was

 het nogal donker op dit plekje, maar toen kwam het zonnetje even erbij en 

daar was het betoverde licht.

Een daslook bloem in de bokeh bubbel, ook altijd een heel gezoek om dit

 te vinden. De goocheldoos is weer gevuld met magic toverstafjes.

En zo is er weer een dag voorbij. De auto stinkt gelukkig niet naar de daslook, 

volgend jaar gaan we ze zeker weer opzoeken.

Datum: 10-05-2015

Pas de Calais - Deel 5

We zijn alweer bij de laatste dag aangekomen, wat gaat dat toch snel wanneer je het naar je zin hebt.

In de ochtend gaan we eerst het binnen land in en komen prachtige koolzaadvelden tegen.

In de middag gaan we naar de palen die in het water staan bij Wissent, ik vertelde in deel 2 al dat we bij de mosselbanken van Tardinghen door een mevrouw de andere kant op werden gestuurd, deze mevrouw bedoelde heel lief deze palen. Nu we ze weten te vinden rijden we er bijna automatisch heen, nog niet helemaal, het gaat steeds beter.

In deel 1 zie je een zonsondergang in Audresselles
In deel 2 de lange sluitertijd in Audresselles en de mosselbanken in Tardinghen
In deel 3 de grote stenen met hun prachtige kleuren in Audresselles
In deel 4 het macro strandje met de kleine stenen en mooie kleuren in Audresselles

Dag 4:
Binnenland vergezichten
Wissant palen in het water
Cap Blanc-Nez zonsondergang
En het gezellige huisje

Dit was toch wel ons favoriete plekje in het heuvelachtige binnenland. 

Lijnen in verschillende kleuren en de hoogte verschillen, hier zagen we alle 

drie wel iets in.

Na deze ochtend sessie rijden we even door naar de Cap Blanc Nez, we zijn toch 

in de buurt, maar wat staat het water hoog, hier kunnen we niets beginnen. Dan

 maar door rijden naar Wissant. Het water moet toch zakken en de palen

 hebben we nog niet gehad.

Maar wat doe je met een paar lange palen op een rijtje. We gaan weer lange 

sluitertijd doen, het water is weer wild en dikke schuimkoppen maken 

het er niet makkelijker op.

De Lee Big Stopper moet zijn werk doen. Aan alle kanten worden de palen op

 de kiek gezet, maar wat zakt het water snel naar beneden. Achter me zie ik 

nog een paar rotsen liggen en die wil ik ook even op de kiek zetten.

Snel alles omdraaien en een stukje lopen, gelukkig is het water zover gezakt dat

 de sokken droog blijven.  Doordat het water onder je voeten heen en weer gaat

 wordt ik soms een klein beetje draaierig. net of je in een kermis attractie zit. Waar 

een mini vakantie al niet goed voor is.... 

En dan op onze laatste avond gaat we weer terug naar de Cap Blanc-Nez, het is

 droog, zonnetje laat zich zo nu en dan zien, dikke wolken boven Cap Blanc-Nez. 

Zal hier onze droom foto uit komen. Hoe vaak onze camera's geklikt hebben, 

we hebben duidelijk foto's genoeg.  Het is zo gaaf deze plek 

om hier te staan.

We lopen alle kant op om maar het beste beeld te kunnen vinden, Nog best moeilijk  met 

zo'n hele lange krijtrots. In het water geeft het de beste sfeer weer.  Maar dan 

moet wel het zonnetje zich laten zien.

We lopen een stukje verder en houden de zon achter de wolken in de gaten. We zien 

dat de zon weer bijna gaat komen en we gaan er klaar voor staan. Dat was nog

 een hele opgave, om uit elkaars schaduw te blijven. Maar de foto zit er tussen. 

Wat zijn we blij dat het vanavond allemaal gelukt is.

Wat een verschil wanneer de zon zich niet laat zien. 

We gaan nog even verder spelen met lange sluitertijd, met de voetjes weer 

in het water. Maar wat komt dat plotseling hoog te staan. Nu moeten we snel 

terug lopen anders is het een doolhof aan kleine riviertjes en die zijn dan best 

wel diep. Ik moet een heel stuk de andere kant oplopen om over te kunnen

 steken en weer terug lopen naar de uitgang. 

In deel 1 is te zien hoe water zijn eigen weg gaat.

Bijna bij de uitgang kunnen we het niet laten om de ondergaande zon te pakken. De 

laatste foto's van onze gezellige minivakantie aan de prachtige Opaalkust en net

 wanneer we de statief poten hebben ingeklapt krijgen Gonnie en ik een berichtje. 

Wat leuk we worden welkom geheten in Groot-Brittanië. Zal daar onze volgende

 uitstapje naar toe gaan.... 

Het gezellige huisje in Audinghen. 

Waar we hebben leren  bakken in azijn. 

Weten we waar de lakenstraat is.

Waar we overheerlijk pasta hebben gemaakt. En wat is dan

 een vaatwasser een zaligheid. 

De gezellige zit hoekjes...

Televisie is niet aan geweest, een hele fijne bank om de foto's op de laptop te 

bekijken. We hebben niet in de prachtige achtertuin gezeten, het weer 

was er niet echt na, en we hebben het veel te druk gehad

 met foto's maken.

De hal, die nu nog leeg is, wanneer alles beneden stond voor vertrek hadden 

we nog maar een klein loop gedeelte over. Allemaal heel goed te doen.

En van hier uit elke ochtend twee honderd meter lopen naar de bakker, voor

 de verse broodjes en wat lag ons huisje centraal gelegen van alle uitstapjes 

die we gedaan hebben.

Lieve vriendinnen, dank jullie wel voor deze super gezellige mini vakantie.

Datum: 30-04-2015

Pas de Calais - Deel 4

In deel 3 was het einde van onze gezellige lunch op de stenen. Daarna de macro op de camera gezet en gaan spelen met de kleine steentjes, kleuren in de stenen, vormen die ik kon vinden en de zeesnoepjes.  

Op de dikke stenen sta ik in de moeilijkste houdingen, de stenen liggen natuurlijk nooit op een plek waar ik er makkelijk bij kan. Weer een paar blauwe plekken erbij.

Ik zie in deze serie heel veel IKEA foto's te voorschijn komen. Er komen zeker een paar foto's op mijn kaartjes site te staan en bij werk aan de muur. 

Dag 3: Audresselles - Macro strandje

In deel 1  zie je een zonsondergang in Audresselles.

In deel 2 zie je de beelden in Audresselles met het spelen met lange sluitertijd

In de stenen kom ik de vreemdste vormen tegen. Een mooie pentekening had 

ik in gedachten in het zwart wit, alleen ik heb op het moment alleen Elements 

en ik ben er nog niet uit hoe ik een mooie zwart wit foto kan maken. De 

stappen die in Elements zitten daar ben ik zelf niet zo te vrede over.

Hoe ontstaat het toch na al die jaren, hoe komen die verschillende kleuren 

in de mooie stenen. Heb het geprobeerd om het op te zoeken, helaas niets

 over kunnen vinden. Wanneer iemand het weet 

hoor ik het graag.

Ronald Hofmeester heeft het antwoord voor me door gemaild. Dank je wel.

Hier is het antwoord:

Je hebt losse sedimenten en sedimentgesteenten. Losse sedimenten zijn zand en klei. Als deze sedimenten vast zijn noemen we dit de sedimentengesteenten, een voorbeeld is zandsteen, leisteen, steenkool, mergel et cetera.

Je kan aan de  gelaagdheid zien of iets een sedimentgesteente is. Bij elke overstroming van de rivier of van de zee ( eb en vloed) blijft een klein laagje slib achter. Dat dunne laagje slib vormt op den duur een gesteente. Genetisch zijn er drie subgroepen te onderscheiden:

1. De klatische sedimenten: voorbeeld hiervan zijn leisteen en zandsteen

2. De organogene sedimenten: een voorbeeld hiervan is steenkool

3. de chemische sedimenten: voorbeelden hiervan zijn hout en kalk, dit is neergeslagen uit verzadigde oplossingen.

Alle sedimentgesteenten ontstaan per definitie in dalingsgebieden

Deze steentjes zag ik liggen toen ik met de lange sluitertijd  foto's bezig was, dus 

even terug lopen en kijken of het nu nog zo leuk is.

Het water komt nog even in beeld, wat zijn de kleuren toch mooi

 in dit gebied. 

Van deze steentjes had ik een paar verschillende foto's gemaakt met het scherpstelpunt

 elke keer op een ander steentje, en deze is het geworden.

Gescheurde stenen, de raarste beelden zie ik in de stenen,  Het middelste gedeelte

 wat een andere kleur heeft, sprak mij aan. 

Bij deze het zelfde, hoe komt het toch dat er plotseling een hele andere kleur

 en vormen tussen zit. Misschien is het een heel simpele antwoord.

 Ik weet te weinig over stranden en zeeën.

In een klein kuiltje zijn er stenen achter gebleven. Kan zo de hele middag wel 

door gaan. Ben duidelijk te laat begonnen met de macrolens. 

We worden alle drie een beetje moe.

 De dagen zijn intensief en lang.

Nog even een paar kiekjes van de schelpen met de zeepokken er op. Het valt me 

mee hoe het stinkt wanneer het water gezakt is.

Rond de klok van half vier besluiten we om te stoppen. We willen vanavond nog even

 naar de Cap Blanc Nez en we moeten nog eten.  Wanneer we naar huis rijden

 nemen we nog een ijsje en we voelen regendruppeltjes vallen, is dit het begin van

 het slechte weer waar de buienradar ons voor gewaarschuwd heeft. Ik hoop het

 niet, maar vanavond blijven we thuis. En wanneer we op de bank zitten

 zien we dat het weer opklaart, alleen nu is het te laat om nog te vertrekken. 

We willen toch alle drie de Cap Blanc Nez zien met de zonsondergang.

Datum: 29-04-2015

Pas de Calais - Deel 3

Vandaag alweer de derde dag aan deze prachtige kustlijn in Frankrijk, we weten wat we vandaag gaan doen, het macro strandje in Audresselles.  De lange sluitertijd foto's hebben we gisteren avond even bekeken en we wilde nog een keer in de herkansing. We nemen broodjes en beleg mee, het is de bedoeling dat we hier de hele dag blijven.

In deel 1 zie je een zonsondergang in Audresselles.  

En in deel 2 de lange sluitertijd in Audresselles

Dit strandje heeft veel mogelijkheden. Maar eerst een kleine overzicht waar wij ons bevinden. Aan de ene kant de huisjes....

Dag 3:

Audresselles -  strandje

.....en aan de andere kant de mooie kustlijn.

En dan beginnen we aan onze herkansing. Het weer is iets rustiger, minder

 dikke schuimkoppen, alleen het wordt er allemaal niet 

makkelijker op.

Ik sta samen met Gonnie, werkt ook met Nikon, te babbelen dat Loes het wel 

heel makkelijk heeft met haar Sony. Wij moeten bij elke stap die we nemen 

om een andere compositie te bepalen, eerst de big stopper er uit te halen 

en dan scherp stellen en dan weer terug stoppen. We hebben het er

 allemaal voor over, na een poosje wordt het een 

automatische handeling.

Er is meer te zien, stenen heel veel stenen. Van klein naar groot en in 

allerlei kleuren.

Kleur op de voorgrond, wat is dit een mooie tint tussen de grijze stenen.

De kleur is op meerdere plekken te vinden. Heel apart tussen de somberen

 kleuren van de keien.

Zo anders zijn de vrolijk gekleurde stenen op de grond. Echt makkelijk zit het 

niet op de knietjes, zijn ook aan het einde van de dag blauw.

De dikke olifanten keien kom ik hier ook tegen, met een paar vrolijke kleurtjes 

er voor zijn het plots kleine olifanten billetjes.

Met de groothoek lens probeer ik elke keer een andere hoek te vinden waarin 

ze mooi tot hun recht komen. Er zijn er ook vele de prullenbak

 in gegaan.

Spelen met kleine gekleurde stenen, iemand was ons voor om dit voor ons
 neer te leggen. 

Nog eentje om het af te leren, dan gaan we gezellig even een

 bammetje eten.

Na het eten zet ik de macro lens op de camera, in deel 4 meer hier van.

Datum: 29-04-2015