Een afwisselende tour door Tirol, Dat staat in het routeboek beschreven, om met de
auto een tocht te maken van +/- 145 kilometer. Als andere optie is het ook mogelijk
om te gaan wandelen of te fietsen. Volgens mij heb ik iedereen in de auto
zien stappen.
Natuurlijk staat Innsbruck op het lijstje van vandaag, we zijn in Götzens en dan
is Innsbruck om de hoek.
Via de Burgstrasse richting Vols en dan al Innsbruck-Zentrum aanhouden.
Bij parkeergarage waar Goldene Dachl bij staat zit je in het centrum van Innsbruck.
En net op dat moment staan wij fout voorgesorteerd. Op zoek naar de volgende parkeergarage.
Gelukkig zijn er genoeg. We hebben er een gevonden, en opgeschreven
welke parkeergarage het is, en vragen buiten welke kant het centrum op
is en we lopen nog geen 10 minuten en we zijn bij het
huis met de gouden dak.
De meeste belangrijke (oude) gebouwen bevinden zich op loopafstand van elkaar.
Allemaal rond de Friedrichtrasse. Hier staat ook de 56meter hoge stadstoren,
het sierlijke patriciërs Helblinghaus.
Allemaal stuk voor stuk prachtige gebouwen om te zien.
Probeer een groep buitenlanders voor te zijn, anders is er geen kans om leuke
foto's te maken. Dan staat het plein echt helemaal vol. Er is dan geen door komen
meer aan.
Ik duik daarom even een steegje in en dan kom je weer heel iets
anders tegen.
Wanneer we weer een stukje verder lopen, je weet echt niet welke kant je op moet,
er is zoveel te zien, komen we uit bij de Swarovski winkel, daar moet je echt
even naar binnen gaan, wanneer je van bling bling mooi vindt om te zien.
Toen ik dit zag was ik helemaal verkocht. Jean Paul Caultier heeft hier zijn
Swarovski collectie staan.
Jean Paul Caultier doet niet alleen in mode maar ook in parfum, En elke jaar is
er een andere body van zijn vrouwen en heren parfum. Eén jaar is er een body geweest
in combinatie met Swarovski. Die is ook zo mooi geworden, net als deze kleding.
Wat een handwerk moet dit geweest zijn.
We lopen weer verder en komen uit bij de Dom van Innsbruck.
De Cathedraal of St. James
De vroegste verwijzing naar de kerk dateert uit 1180. Het betreft een verdrag
waarin de kerk wordt omschreven als ecclesia in foro. Uit 1494 dateert de
oudste bewaarde afbeelding van de toen nog gotische kerk. In 1643 werd
de kerk een zelfstandig parochiekerk, daarvoor was het een filiaalkerk van
Wilten. Tussen 1717 en 1724 volgde er een nieuwbouw van de kerk naar het
barokke ontwerp van Johann Jakob Herkomer en Johann Georg Fischer.
Na de voltooiing werden de beroemde broers Cosmas Damian Asam en
Egid Quirin Asam uit München gevraagd om het gewelf met scènes uit
het leven van Sint-Jacobus te versieren respectievelijk van
stucwerk te voorzien.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog, op 16 december 1944, werd Innsbruck getroffen
door een zware luchtaanval. Twee bommen vielen op de kerk, waardoor het gewelf
van het zuidelijke transept werd ingeslagen en de kansel werd verwoest. Ook
richtte waterschade grote vernielingen aan. Al vrij snel na het einde van de
oorlog begon men met de wederopbouw, die in 1950 kon
worden afgesloten.
Kansel
In het jaar 2000 werd de zuidelijke toren een sacramentskapel ingericht. In hetzelfde
jaar vonden er plechtigheden plaats in het kader van het 350-jarige jubileum
van de overdracht van het genadebeeld Maria Hulp aan de toenmalige
parochiekerk. Tegelijkertijd werd een nieuw domorgel ingewijd.
De hoogwaardige fresco's weren door Cosmas Damian Asam en het stucwerk
door Cosmas Damian Asam aangebracht. Het schilderwerk betreft
barok illusionisme
Het hoogaltaar bevat een beeltenis van Maria met kind van
Lucas Cranach de Oudere.
De vergulde kansel werd gebouwd door Nikolaus Moll in 1724. De kansel
wordt ondersteund door de goddelijke deugden: Geloof (engel met kruis),
Liefde (engel die naar het hart wijst) en de
Hoop ( de engel met het anker)
In de kerk bevindt zich het grafmonument van Maximiliaan III van Oostenrijk,
grootmeester in de Duitse Orde en regent van Tirol van 1612 tot 1618. Het ontwerp
stamt van Casper Gras, volgens andere van Hubert Gerhard, het gietsel van
Heinrich Reinhart. Zeer interessant zijn de gedraaide zuilen, die onder andere
met planten, vogels, slakken en sprinkhanen zijn versierd. Boven knielt de vorst
naast een staande gestalte van Sint-Joris die de vorst bij de schouder houdt met
aan diens voeten de draak. Tot 1772 was Sint-Joris de patroonheilige van Tirol,
sinds 2005 is de heilge Joris naar Sint-Jozef de tweede patroonheilige van Tirol.
In de dom ligt ook de laatste grootmeester van de Duitse Orde begraven,
aartshertog Eugeen van Oostenrijk.
Het grote orgel op de westelijke galerij werd in de jaren 1998-2000 door de
Oostenrijkse orgelbedrif Pircher in een orgelkas uit 1725 gebouwd. Hierbij
werd het pijpmateriaal van de voorganger opnieuw gebruikt. Het instrument
bezit 57 registers ( 3729 pijpen) en heeft een mechanische
speel- en registertracturen.
De mariahilglocke is de op één na de grootste historische klok van Tirol en werd
in 1846 door de klokkengieterij Grassmayr uit Inssbruck gegoten. De klok
is in de noordelijke toren ondergebracht. Elke vrijdag om 15.00 herinnert de
klok aan de laatse uren van Christus. De andere in 1961 en 1965 aangekochte
zeven klokken stammen uit dezelfde gieterij en hangen in de
zuiderlijke toren.
.
Sinds 1982 is in de moordelijke toren een carillon ondergebracht bestaande uit
48 klokken. Het is het grootste klokkenspel van Oostenrijk. De klokken met
een totaal gewicht van 4.100 kg werden in de Nederlandse klokkengieterij
Eijbouts te Asten gegoten en klinken dagelijks om 12.10 uur.
Dat was een klein rondje Innsbruck, er is nog zoveel meer te zien, we hebben
daar helaas geen tijd voor en niet genoeg geld in de automaat gedaan, we moeten
weer terug naar de auto.
We gaan even over een stukje snelweg richting Hall, om tijd te winnen, bij
Gnadenwald moeten we nu Gasthof Speckbacherhof zien te vinden want daar
tegen over is een tolweg en die moeten we hebben.
Maar omdat we even het routeboek niet hebben aangehouden schakelen we
onze hulplijn Tommy in.
We hebben het gevonden en parkeren even bij Gasthof Speckbacherhof, want we
kunnen het tolweggetje niet vinden. We zien wel de berg die we op moeten,
maar met zoveel mist is dit wel verstandig om te doen..??
Toegang is gratis, wil je foto's maken dan moet je € 1.00 betalen
Ik loop daar wat om het tolweggetje te zoeken en ik zie om de bocht een klein
huisje staan. Moet dit het zijn...??? even vragen en ja hoor, dit is de Hinterhornstasse
en er zijn al vele BMW auto's voorbij gekomen. We zitten goed en gaan
maar omhoog.
Er wordt ons in het routeboek gewaarschuwd dat de weg smal is, goed om te rijden
met een luxe wagen maar niet aan te raden voor minder geoefende rijders. Zo'n
zinnetje heb ik wel eens vaker gelezen..;-) Wanneer je boven bent, krijgt
u wel een spectaculair en grandioos uitzicht op het dat van de Inn.
Daar gaan we dan.....
Er is niets te veel gezegd, het is er prachtig......
Inderdaad een heel smal weggetje.......
Met prachtige vergezichten......
En wanneer je boven bent is het wonderbaarlijk. In het restaurant nemen we
iets lekkers om er even te kunnen genieten.
En wat moet deze meneer zich vrij voelen wanneer hij zijn sport uit beoefend,
alleen wanneer zijn benen de afdaling niet meer raken krijg ik even een naar
gevoel in de onderbuik.
Hier ben ik nog niet aan toe.
Wat moet het mooi zijn om zo te kunnen vliegen met het prachtige uitzicht.
Na een heerlijk gebakje en een kopje thee stappen we weer de auto in. En hier
ben ik altijd toch wel een klein beetje benauwd voor. Ik zit dan altijd aan de
verkeerde kant en zie dat we niet meer op de weg staan, en dan ben ik altijd
weer blij wanneer we weer rijden. Ik had gehoopt dat een foto maken mij een
beetje afleid, maar niets is waar.
En gelukkig komen we weer veilig beneden. Hier staat ook het kleine tolhuisje
op de foto.
€ 4,50 betalen voor deze Hinterhornstasse
Dan rijden we via een mooie afdaling naar Fritzens, Wattens naar Volders,
we rijden eigenlijk weer terug richting Innsbruck.
In Volders aan de Volderwaltstrasse staat dit prachtige
Rococo kerkje.
Zoveel er over de kerk in Innsbruck is te vinden, kan ik van dit kerkje alleen
vinden dat het iets te maken heeft met Karl Borromäus.
Kijk mee en geniet van dit prachtige roze kerkje.
Waar een stevige deur in zit. Aan te raden om er niet alleen in te gaan, ik kwam
er bijna niet meer uit. Een zware deur grendel bracht lichtelijk paniek in
mij naar boven.
Door de tralies heen fotograferen, zonnekap er af en een gaatje vinden
waar de lens tussen past.
Na het bezichtigen van het Rococo kerkje rijden we richting Tulfes, Rinn,
Sistrans, Lans, Igls. In Jgls richting Patsch en zo komen we op de oude
Romeinse zoutroute. Dorpje Mühtal aanhouden en nu rijden we aan de
linkerkant van de Brennerpas
Deze route moeten we aanhouden tot we in Matrei am Brenner aankomen.
Bij de Bundesstrasse 182 weer richting Innsbruck rijden. En dan zien we de
brug al in de verte tevoorschijn komen, Nu nog een parkeer plekje vinden om er
een foto van te maken. Wat is dit een mooi gezicht om dat vanuit deze positie
te zien. De brug is maar liefst 190 meter hoog en 800 meter lang.
Wanneer we deze weg doorrijden richting Innsbruck, komen we
afslag Bergisel tegen.
Hier staat de enorme springschans die werd gebruik voor de Olympische winterspelen
1964 en 1976 in Innsbruck
1964:
De IXe Olympische winterspelen
Ook Calgary (Camada), Lahti ( Finland) en Äre (Zweden) selden zich kandidaat.
De Spelen werden bedreigd door een gebrek aan sneeuw. Het Oostenrijkse leger werd ingezet om blokken sneeuw en ijs van hoger in de bergen naar beneden te brengen om de skipistes en de bob- en rodelbaan in orde te krijgen.
Op deze Winterspelen werd voor het eerst gebruikgemaakt van de computer, zodat de wedstrijduitslagen sneller konden worden bekendgemaakt.
Nederlandse Medailles:
Goud voor Sjouke Dijkstra bij het onderdeel kunstrijden
Zilver voor Kees Verkerk bij het onderdeel schaatsen op de 1500 mtr.
1976:
De XIIe Olympische winterspelen
In eerste instantie was het evenement toegewezen aan Denver, Colorado in de VS. De lokale bevolking had echter grote problemen met de financiële en de milieu-impact van het sportfestijn.
Als symbool voor het feit dat de Olympische winterspelen voor de tweede keer in Innsbruck werden gehouden, werden er twee Olympische fakkels aangestoken.
Terry Kubicka (VS) was de eerste die het lukte om een achterwaardse salto te laten zien bij het kunstschaatsen.
Nederlandse medailles:
Goud voor Piet Kleine bij het onderdeel schaatsen op de 10.000 mtr.
Zilver voor Piet Kleine bij het onderdeel schaatsen op de 5000 mtr.
Zilver voor Dianne de Leeuw bij het onderdeel kunstrijden
Brons voor Hans van Helden bij het onderdeel schaatsen op de 1500 mtr.
Brons voor Hans van Helden bij het onderdeel schaatsen op de 5000 mtr.
Brons voor Hans van Helden bij het onderdeel schaatsen op de 10.000 mtr.
Tevens is deze berg een historische plaats in verband met de vrijheidsoorlog
tussen de Frans en Tirolers.
Detail van het denkbeeld.
Wanneer we weer terug rijden van de berg af en langs Klooster Wilten rijden
moeten we even een parkeer plekje vinden want hier in de straat
bevindt ook de klokkengieterij Grassmayr
Voorplein van het klooster.
Binnen interieur.....
...weer door tralies heen moeten fotograferen.
Het is open, maar ook een heel klein beetje niet.
Nog ergens een deur gevonden, die was echt op slot, had even de hoop om
via een andere ingang verder te komen, helaas.
Daarna gaan we op zoek naar de klokkengieterij Grassmayr.
Het is even zoeken, wanneer je het weet is het heel makkelijk, gewoon aan
het eind van de straat bij de stoplichten.
Wanneer je aan komt lopen dan zie je de grote klokken al in de tuin liggen.
Wat een pracht klokken allemaal. Snel doorlopen, het is al tegen 5 uur. Tot hoe
laat zal dit museum open zijn.....??
Het enige wat ik even snel kan doen is deze foto's maken en weer naar
buiten lopen, we waren net te laat.
Alles blinkt je tegemoet, we weten het nu te vinden, wie weet komen we
nog eens in Innsbruck, dan gaan we zeker hier een
kijkje nemen.
Weer terug naar de auto en onze laatste kilometers naar het Hotel.
Gelukkig komen we nu van een andere kant binnen en hebben geen
last van het spookweggetje.
Als verrassing krijg ik vanavond mijn eigen koebel. Gelukkig in mini formaat. Deze
moet aan mijn handtas dan zijn ze mij niet constant kwijt. Wat een super idee. Weet
wel dat dit belletje elke buitenlandse rit meegaat. Wat hebben andere er een
gemak van gehad. En ik kan nu overal stoppen om foto's te maken, wanneer
ik weer ga lopen horen ze mijn bel en weten ze dat ik er weer aankom.
Morgen naar ons laatste hotel in Zell am See, met een prachtige rit door het Inndal
en het Zillertal.In het route boek staat een prachtige foto van de
watervallen van Krimml.
Altweiber Sommer:
Deel 7 - Vrijdag 2 Oktober - Grossglockner Hochalpenstrasse - Tauern trein
Deel 8 - Zaterdag 3 Oktober - we gaan nog even verder...geen terug reis - Verona
Wat een pracht en praal in de kerkjes! Toch geniet ik nog meer van de landschappen, vooral de foto met Pinokkio erbij vind ik werelds!
BeantwoordenVerwijderenGroetjes en fijn weekend,
Loes