Hoorneboegse heide

Eindelijk komt het er dit jaar van, elk jaar zeg ik weer tegen mij zelf "dit jaar de 

heide op de kiek zetten" en wanneer ik dan tijd heb, is het alweer voorbij. 

Maar vanavond gaan Loes en ik er even op uit. Het is nog zo lekker 

om buiten te spelen.

Ik wil vanavond met andere beelden thuis komen 

dan normaal.

Maar wat zijn nu normale beelden en wat niet..;-) Ik wil iets meer spelen 

met lange sluitertijden maar die zijn allemaal de prullenbak in gegaan. Dat was 

geen succes. Misschien moet ik het anders aanpakken, het ware egale 

vlakken geworden.

De ondergaande zon maakt er een mooi geheel van. We hebben al last van de

 bomen die in de weg staan, we moeten even een stukje verder de hei op lopen.

Alles is in de tas gestopt, maar de macro 105mm blijft op de camera. Geen tussen 

ringen of het Helios lensje. 

Zoeken naar eenvoud, altijd lastig tussen al die takjes. 

We zijn er stil van, het is een mooie avond, maar wat gaat de zon snel onder, 

daar hadden we even geen rekening mee gehouden. Gelukkig zijn we vroeg

 in de avond weg gegaan.

Moet nog uitkijken dat de heide niet overbelicht raakt. Op de camera even de 

hooglichten waarschuwing aangezet, met de zon in je gezicht zie ik niet meer 

wat er op het schermpje gebeurt, en het knipperen wanneer het fout

 gaat zie ik wel. 

Zo mooi de kleuren, echt even genieten van het moment. Op sommige takjes is al 

te zien dat het einde alweer nadert, dit jaar precies op het goede moment 

op stap gegaan.

Op het kleine stukje waar wij onze tas hebben laten zakken zien we verschillende 

soorten heide, Zo lief is dit bloempje...

Echt tegen de zon in, even gek doen...

Mooie bal als achtergrond, na deze foto zie ik alleen 

maar rondjes...

Gelukkig blijven we nog even kletsen op de hei, het was voor ons al veel te lang

 geleden dat we er op uit waren geweest, we hadden een hoop te vertellen, zo

 fijn om zo af te sluiten.

Datum: 31-08-2016

Grote groene sabelsprinkhaan

Wat zien we daar zwemmen...??? het was geen gevorderde schoolslag, of borstcrawl, 

deze grote groene sabelsprinkhaan was in nood. Vergeten om zijn zwembandjes

 om te doen.

Spring jij er in of moet ik, het was even een komisch moment voor ons, we gaan

 geen van tweeën met onze kleren aan het water in, sorry.

We lopen naar de loods om een lange platte stok te pakken en vissen haar uit het

 water. Ze is zichtbaar blij dat ze geholpen is.

Ik laat haar op mijn vinger lopen en neem haar mee de kamer in om mijn camera

 te pakken, gelukkig zit de macro lens er. Anders had ze daar ook nog mee

 geholpen om te verwisselen.

Loop naar boven om haar te laten drogen, ze vindt het prima op de steen. 

Loopt kleine rondjes en elke keer komt ze naar mij terug lopen.

Iets wat ik helemaal niet wil, aan de achterkant van de steen heb ik het mooie

 licht van de ondergaande zon en het groen van de bomen.

Maar schijnbaar wil ze mij/ons bedanken, ook wel leuk om haar gezichtje zo

 op de kiek te zetten.

Dan krijg ik plotseling haar kont naar mij toe gericht, en ze neemt een sprong 

naar het groen van de bomen.

Dank je wel sabelsprinkhaan voor dit leuke moment. En je mag je nageltjes wel

 een keertje knippen..

Datum: 15-08-2016

Zonnedauw met de Helios

Tijdens de workshop van LouLou heb ik even gespeeld met het Helios 44M lensje, 

het was even wennen, die dag bakte ik er niet veel van. Er moet veel meer

 uit te halen zijn, op internet komen foto's voorbij waar het echt beter is

 gegaan dan mijn eerste kennismaking.

En zo gaan Loes en ik op een heerlijke zomeravond even naar de

 zonnedauw toe. 

Maar wat wij zien is een veld waar de kleine struiken zijn gegroeid en geen 

kleurrijk bloempje meer te zien is, dit natuurgebied loopt voor de macro

 liefhebbers echt achter uit.

Gelukkig is bij het gedeelte van de zonnedauw, de zonnedauw nog iets te zien. 

Gelukkig hebben we een schaartje bij ons om de sprietjes op de zonnedauw

 weg te knippen. 

We zijn op tijd maar we kunnen het weer niet vinden. Het is niet alleen spelen

 met de Helios, ook de tussenringen komen uit de foto tas. En welke moeten

 we nu gebruiken van de tussenringen. 

Ik eindig met alle tussenringen er tussen. Niet dat dit de makkelijkste keuze was, 

maar bij alle tussenringen kon ik boven op de zonnedauw 

duiken.

Soms iets te veel bubbels, dus dab weer naar een ander plantje toe. Ik blijf meestal

 bij één plantje zitten en dan van alle kanten een foto nemen, alleen nu kon dat niet, 

tegen de zon in gaf toch het leukste effect.

We waren alle twee wel heel stil, en dat is een goed teken, dan hebben we het alle

 twee naar ons zin. De kreten van het lukt niet, ik zie het niet, hebben we

 natuurlijk wel geroepen, bij thuis komst zit er altijd

 wel iets tussen.

Weinig scherpte is een kenmerk van het Helios lensje. Het is even wennen, 

wanneer je er langer naar kijk wordt het vanzelf scherp...;-)

Had eerst een beetje mijn twijfels of ik het ooit zou zien, na weer een keer

 geoefend te hebben kom ik tot de conclusie dat het best

 een leuk lensje.

Datum: 17-08-2016

Fuut met jongen in september 2016

Het is september en er komt een hitte golf voorbij op sommige plekken in 

Nederland, na een oude wijven zomer is dit natuurlijk 

een heerlijke na zomer. 

Maar hebben de vogels hier ook last van...?? Er zijn jonge futen op de plas. 

Daar moet ik even naar op zoek. 

Ik pak de roeiboot en ik hoor papa al roepen midden in het kommetje, 

ik hoef niet eens op zoek naar de kleine pyjamatjes.

Ik hoop nog altijd een keer de kleintjes op de rug te zien bij de ouders, maar

 wanneer ik ze zie dan zijn ze al best groot. 

Maar wat zie ik, er probeert er een achter op te springen. Wat een geluid komt 

er uit dat kleine bekkie. Mini fuut laat echt wel even weten dat ze het zat

 is om te zwemmen.

En ja hoor, daar zit ze dan heerlijk achter op. De futen hebben mij wel in de gaten, 

maar er varen hier zoveel boten in dit kommetje dat ze geen last van mij hebben. 

De kleintjes gaan zich lekker poetsen en zwemmen achter ma aan omdat pa

 elke keer weer ergens anders opduikt met een visje.

En ik er maar achteraan roeien, ik heb geen motortje er achter omdat ik dan op

 mijn camera plaats op dit gedeelte, is lekker laag bij het water.

Ze blijven wel bij het riet zwemmen, had ze ook liever vaker vrij

 gehad, helaas....

Kijk het monstertje is eens kijken...ik smelt....wat is het warm..

Moeders kan ook boos worden, ze was het echt even zat en schudde de kleine 

er zo vanaf.

Een mooi voer moment was er maar één keer, en dat was precies in het zichtveld

 samen met een dikke paal. Jammer helaas, kan niet alles hebben...

Even iets verder van het riet af, wat geeft dat gelijk een rustiger beeld.

Even door zwemmen mams, ben mij even aan het wassen..

Aan deze kant van de kom staat er veel wind, ik schommel een beetje in mijn

 bootje, ze moeten maar weer snel naar de andere kant zwemmen. 

Paps gooi eens een visje op...

Het was even een heerlijk uurtje buitenspelen met dit warme weer. Morgen

 boven de 30 graden, geniet er allemaal van. 

Datum: 12-09-2016