Zonnedauw met de Helios

Tijdens de workshop van LouLou heb ik even gespeeld met het Helios 44M lensje, 

het was even wennen, die dag bakte ik er niet veel van. Er moet veel meer

 uit te halen zijn, op internet komen foto's voorbij waar het echt beter is

 gegaan dan mijn eerste kennismaking.

En zo gaan Loes en ik op een heerlijke zomeravond even naar de

 zonnedauw toe. 

Maar wat wij zien is een veld waar de kleine struiken zijn gegroeid en geen 

kleurrijk bloempje meer te zien is, dit natuurgebied loopt voor de macro

 liefhebbers echt achter uit.

Gelukkig is bij het gedeelte van de zonnedauw, de zonnedauw nog iets te zien. 

Gelukkig hebben we een schaartje bij ons om de sprietjes op de zonnedauw

 weg te knippen. 

We zijn op tijd maar we kunnen het weer niet vinden. Het is niet alleen spelen

 met de Helios, ook de tussenringen komen uit de foto tas. En welke moeten

 we nu gebruiken van de tussenringen. 

Ik eindig met alle tussenringen er tussen. Niet dat dit de makkelijkste keuze was, 

maar bij alle tussenringen kon ik boven op de zonnedauw 

duiken.

Soms iets te veel bubbels, dus dab weer naar een ander plantje toe. Ik blijf meestal

 bij één plantje zitten en dan van alle kanten een foto nemen, alleen nu kon dat niet, 

tegen de zon in gaf toch het leukste effect.

We waren alle twee wel heel stil, en dat is een goed teken, dan hebben we het alle

 twee naar ons zin. De kreten van het lukt niet, ik zie het niet, hebben we

 natuurlijk wel geroepen, bij thuis komst zit er altijd

 wel iets tussen.

Weinig scherpte is een kenmerk van het Helios lensje. Het is even wennen, 

wanneer je er langer naar kijk wordt het vanzelf scherp...;-)

Had eerst een beetje mijn twijfels of ik het ooit zou zien, na weer een keer

 geoefend te hebben kom ik tot de conclusie dat het best

 een leuk lensje.

Datum: 17-08-2016