Incanto Images Fotografie: Balkan Wonders

Balkan Wonders - Bled omgeving

Dag 6 - Vandaag doen we een rondje omgeving van Bled, ik heb zo'n 225 kilometer ingevoerd maar ook een uitstap naar de Tolmin kloof. Hopelijk zijn we vanavond op tijd bij ons avond eten.

Als eerste wanneer we ons rondje gaan rijden zien we weer het Kasteel van Bled, je kan naar het Kasteel lopen. Volgens oude bronnen stamt dit kasteel uit de 11de eeuw, waarmee het de oudste vesting van Slovenië is. Wanneer je boven bent heb je natuurlijk een prachtig uitzichtpunt, dat kan niet anders, maar wil je het rustiger aan doen dan is de mogelijk
om naar het museum te gaan.

We rijden links om het meer heen via Bled Jerero om zo bij Poljsica, Pri Gorjah uit te komen.

In de dorpjes zijn het allemaal hele smalle straatjes, waar een bocht nemen met "kleine" Pinokkio soms maar net gaat zonder een keer te hoeven steken.

Even hadden we een regenbui

Op de 905 rijden wij even fout, een prachtige bos weg, maar we moeten keren. In Koprivnik, Goreljeu staat moeders even te voederen. Zomaar langs de weg. Het is hier dus echt uitkijken voor overstekend wild. ..;-)

Nu rijden we wel goed over de 905, in omgeving van Koprivnik/Goreljeu heeft het dorpje minder dan 10 echte inwoners, maar er zijn een groot aantal vakantiehuizen in de directe omgeving. Het is er ook heel erg rustig en de paarden kunnen alle kanten op.

Koprivnik, Goreljeu 905

We rijden via mooie slingerwegen en prachtige uitzichten omhoog richting Nemski Rovt, 909, we zijn daar rond de klok van 10.15 uur.

Aangekomen in Bohinjska Bistrica, 909, zien we daar een mooie houtverwerkingsbedrijf actief aan het werk. Dit is iets bijzonders om te zien. Even uitstappen en rondlopen. We moeten alleen buiten het terrein blijven, wat logisch is. We kunnen het proces goed volgen van de machine.

Houtverwerkingsbedrijf met een 70-jarige traditie.

Het is een van de grootste fabrikanten van bekistingspanelen in Europa.

Door het gebruik van kwaliteitsvurenhout uit de omliggende bossen en de ervaring die we hebben opgedaan, behoort het merk LIP FORMWORK PANELS tot de top in Europa op het gebied van kwaliteit.

In 1948 werden bij de toenmalige Tomaz Godec Wood Industry Company en de omliggende zagerijen, kratten, houtmeel en sinds 1958 bekistingspanelen vervaardigd. Later werden er ook garagedeuren, iso-spanstenen en meubelen gemaakt

In 2009 werd het bedrijf overgedragen van LIP Bled, doo naar juridisch onafhankelijke bedrijf LIP opazne plosce Bohinj, doo. Het bedrijf is eigendom van HASSLACHER NORICA TIMBER Group uit Oostenrijk.

In 2009 nam de HASSLACHER Groep met 35% deel aan de productie van de LIP Bohinj bekistingsfabriek, de overige 65% behoorde toe aan LIP BLED doo. In 2015 breidde de HASSLACHER Groep strategisch partnerschap uit en verhoogde haar eigendomsaandeel tot 75%. In juni 2018 nam de HASSLACHER Groep 100% eigendom over. Sinds maart 2018 wordt het bedrijf LIP Bohinj, doo gerund door Bojan Resman

Bekistingspanelen worden na 60 jaar nog steeds gemaakt door de mensen van Bohinj.

Met het merk LIP FORMWORK PANELS bouwen en ontwikkelen we een lange traditie van productie en verkoop. Er wordt 90% geëxporteerd van de bekistingspanelen naar meer dan 20 exportmarkten.

De oude houtsorteerlijn neemt afscheid op 20 mei 202. Deze lijn werd in 1974 geïnstalleerd en was eigendam sinds 1 juli 2009 van LIP Bohinj.

We zakken verder af via de 909 naar Zelezniki Scrica / Zgornja Sorica en zien daar

de Stefanca berg met een hoogte van 948 meter

Sjaak neemt de foto's, ik krijg hier een beetje last van hoogtevrees, een heel raar punt om foto's te maken. Ik heb er zelden last van, maar dit keer was ik even aan de buurt om achter uit te stappen.

Zo mooi is het om hier te rijden....909, de wegen zijn tot nu toe goed te doen. geen kuilen,

alles is netjes bijgehouden.

Het bergdal van Zgornja Sorica/Zelezniki, kan alleen maar zeggen, wat is het

hier genieten.

Na het plaatsje Petrovo Brdo rijden we de 403 op richting Tolmin.

Even iets voor Kneza, 12.00 uur, gedenksteen.

In Most na Soci, draaien we de 102 op, langs het Soca meer. Wat een kleur heeft dit meer, ongelofelijk zo mooi om te zien.

Het bordje met Tolmin staat aangeven. Het kan nu niet meer lang duren ....het is nu 12.15 uur. En dan moeten we nog de Tolmin kloof door lopen. Op het kaartje van de route zijn we net over de helft voor mij gevoel.

De Tolmin-kloven zijn de langste en diepste kloven in Slovenië. Het is een zeer unieke plek met Devi's Bridge, de grot van Dante en een driehoekige rots genaamd Bear's Head.

Het water is kristalhelder, koud en blauw. Geweldige fotomomenten. De toegangsprijs is

€ 4,00 wordt gebruikt om dit gebied goed onderhouden en beschermd te houden.

Op loopafstand van Tolmin bevinden zich deze grillig gevormde kloven aan de Tolminka Rivier. Maar op Google Earth zie ik een weg lopen naar de ingang, denk ik, dus we rijden door met de auto en we zien wel tot hoe ver we komen. Er is daar inderdaad ook parkeer gelegenheid, alleen niet voor zoveel auto's. Het is ons gelukt om een plekje te bemachtigen.

Aan het begin van deze kloof stroomt de Zadlascica in de Tolminka.

De Tolmin kloof is prachtig. Een sprookjesbos, een klein stukje West-Canada in Europa, een paradijsje voor natuurliefhebbers, en we hebben er een geweldige wandeling van gemaakt.

De Tolmin kloof ( Tolminska Korita) bevindt zich in het Triglav Nationaal Park, vernoemd naar de hoogste berg van Slovenië en het enige natuurpark daar. Het is gelegen in de Juliaanse Alpen in het noordwesten van het land.

De kloof is 200 meter lang en het laagste punt ligt op 180 meter. Wat deze plek zo enorm bijzonder maakt is allereerst de pracht van de kloof. Je ziet ontzettend veel soorten bomen, planten en kruiden, het water heeft een lichtblauwe kleur waar je op slag verliefd op wordt en dan heb ik het nog niet eens over de watervallen die het feest compleet maken.

Ook is er een rots met de naam "Bear's Head" die inderdaad op de kop van een beer lijkt. Hoe al dit moois is ontstaan? Daar mogen we de rivieren Tolminka en Zadlascica voor bedanken. Deze rivieren hebben zich met al hun kracht een weg gebaand door het leisteen en zodoende de grillige vormen van de kloof gecreëerd.

Terwijl verschillende vogelsoorten je toezingen wandel en klauter je via een goed aangelegd pad met trappetjes en railing door de kloof. Dit is geen wandeling die je in een stevig tempo kunt maken, maar dat wil je ook niet. Om de paar meter moet je even stilstaan om je te verbazen over de schoonheid van deze plek.

Op sommige punten is een brug aangelegd of loop je door een grot. Alles bij elkaar een waanzinnige outdoor beleving en een lust voor het oog die ik in elk geval vereeuwig in deze blog en straks in een fotoboek om nooit te vergeten.

De wandeling is prima te doen voor jong en oud als je goed ter been bent. Er zijn verschillende routes die je kunt wandelen.

"Bear's Head"

Om 14.00 uur, rijden we weer verder over de 102 richting Kobarid.

Bij Kobarid draaien we de 203 op.

Rijdend door Trnova ob Soci, 203, beginnen de bergtoppen weer zichtbaar te worden.

Het grootste ossuarium van Italiaanse soldaten dat tijdens de Eerste Wereldoolog in Slovenië is gesneuveld, bevindt zich in de kerk van St. Antonius van Padua boven Kobarid. Het werd geopend door Mussoline in 1935. Een asfaltweg leidt naar het ossuarium. Op twee terrassen zijn er nissen met de postume overblijfselen van gevallen Italiaanse soldaten. Ze zijn verzegeld door platen van groen marmer, gegraveerd met de naam, militaire rang en eventuele medailles van elke individuele gevallen soldaat. Het is een geweldige plek om rustig te zitten en na te denken, Vanaf de top he je een prachtig uitzicht op de vallei, de stad Kobarid en de rivier de Soca.

Srpenica, 203.

In Zaga gaan we via de 203 richting Boka. Naar de waterval kijken. We moeten daar een brug oversteken en we zien dat er helemaal geen water loop. Zitten we wel goed..?? Er staan verschillende bussen net de de brug, dus dan zullen we wel goed zitten.

We lopen over de brug richting de waterval, maar helaas, er is weinig spannends aan. We nemen maar een duik in de Boka rivier.

Het heeft wel iets om over de stenen heen te lopen waar normaal veel water moet stromen. Het is inmiddels 15.00 uur

Zien jullie het geweld aan water in het midden..?? we zijn maar niet doorgelopen naar de waterval.

De prachtige Boka-waterval bevindt zich niet ver van de stad Bovec. Het is een van de meest vloeiende en de meest spectaculaire watervallen van Slovenië. Het volume varieert afhankelijk van het seizoen en de hoeveelheid regen, maar de waterval is het meest de moeite waard om te bezoeken in de late lente wanneer de sneeuw smelt en tot honderd ton water per seconde in de diepte valt.

Een van de grote voordelen van de Boka-waterval is dat deze duidelijk zichtbaar is vanaf de weg van Zaga naar Bovec, dus je kunt de wandeling doen en dichtbij komen als je tijd hebt

(een korte wandeling vanaf de weg via een duidelijk pad brengt je naar een goed uitzichtpunt van de waterval), maar je kunt ook uit de auto springen en een beetje verder kijken als je haast hebt.

In Bovec draaien we de 206 op, we blijven de Soca rivier volgen.

Richting de bergpas Vrsic.

Het is inmiddels 15.30 uur

Net voor Podklanec staan geluks torentjes.

Dat moet goed komen deze vakantie.

De Soca rivier is een verborgen parel in Slovenië. De Wereldberoemde Soca rivier kronkelt door onder andere het Nationaal Park Triglav. De Soca rivier staat met name bekend om de verschillende kleuren van het watet en de prachtige groene omgeving waar het zich in bevindt. Het water van de Soca rivier komt rechtstreeks uit de Julische Alpen en is ijs- en ijskoud!.

De Soca rivier stroomt 96 kilometer door Slovenië heen en is dan ook op meerdere plekken te bewonderen.

Vanuit Bovec kun je op diverse manieren de Soca rivier bewonderen, wandelend, raften of zoals wij doen steeds stoppen langs de rivier.

De voorzieningen om met de auto langs de rivier te stoppen zijn uitstekend te doen, zijn wel kleine parkeerplaatjes, en wanneer deze bezet is met een paar motorrijders, kon kleine Pinokkio er nog wel bij, maar een personen auto of camper moet door rijden.

Op het geluid van de rivier na is er complete stilte.

Van de verschillende kleuren en lichtval langs de route heb ik van genoten, ik wil wel bij elke parkeer gelegenheid stoppen. Elke bocht heeft weer zijn verrassingen.

De loopbrug van Cerkev Sv. Marije, is ook weer zo'n prachtig punt om te stoppen. We zien wel dat er op dit moment weinig water aanwezig is.

Hier liefst zou ik even naar het middag willen lopen, maar wetende dat het water ijs- en ijskoud is, en de stenen wel eens glad kunnen zijn, blijven we alle twee fijn aan de kant staan.

Daar had ook een mooi stroompje aan water moeten lopen.

En weer is het genieten van de bijzondere kleur van het water.

Om 16.15 uur rijden we door Trenta om de Vrsicpas op te gaan.

Tel de bochtige bochten, huisjes en bezienswaardigheden! De Vrsic-bergpas met zijn 1.611 meter is de hoogste wegbergpas in de oostelijke Julische Alpen.

De hoge bergweg van Kranjska Gora door Vrsic naar Log in Trenta heeft 50 serpentines,

24 aan de kant van Kranjska Gora en 26 aan de kant van Trenta.

In Vrsic kunt u ontspannen en iets eten of drinken in de berghutten, Vrsic is ook het startpunt van de berg Mala Mojstrovka en Jalovec en voor een zeer populaire berg Slemenova Spica.

Op weg naar Vrsic ziet u de Russische kapel, een natuurlijk raam in de Prisank-bergwand en de Heidense Maiden....daarover straks meer.

In het bochtige gedeelte van Vrsika Cesta is het wel heel apart rijden.

De schapen lopen daar gewoon op de weg, en niet weg te krijgen. Het is hun plekje om te eten en daar blijf ik ook staan. Punt. Ik kon tegen hun kont duwen, ze zijn duidelijk wel iets gewend en totaal niet bang of agressief naar ons toe.

Geduld is een schone zaak.

In de bochten is het voor Pinokkio niet zo fijn rijden. Dit zal vast zo gedaan gelegd zijn dat je vaart mindert. Het heeft wel effect, we gaan er stapvoets doorheen.

We hebben er ook maar een torentje bij gezet.

Ik weet nog welke....zal deze er nog staan..??

Het Prisank-venster is een venster waarin je de Ljubljana-wolkenkrabber zou kunnen passen! Naast de Heathen Maiden, Prisank biedt een andere natuurlijke attractie. Het voorvenster aan de bovenrand van de noordelijke muur van Prisank is het bekendste venster in de Julische Alpen en een van de grootste natuurlijke openingen in Slovenië. Het is ongeveer 80m hoog en ongeveer 40m breed.

Het werd gevormd door een instorting, die door verwering in de huidige opening uitbreidde.

Het raam is vanaf de weg te zien, je moet echt zoeken, dan lijkt het echt geen 80x40 te zijn. Als je vanuit Vrsic langs de bergkam naar de top van de Prisank-berg gaat, leidt het pad je langs het raam en kun je zelfs doorheen kijken in de vallei.

Dat hebben wij niet gedaan, vanaf de autoweg is het ook te zien.

Om 17.15 uur zijn we in Kranjska Gora is een bergdorpje in het noordwesten bij het meer Jasna, die uit twee meren bestaat. Het water is als een spiegel en weerkaatst de kleuren van de omgeving. Er is hier een leuke restaurant Milka om even iets te nuttigen.

Kransjska Gora is de toegangspoort tot Nationaal Park Triglav, dat een onderdeel is van de Julische Alpen.

Iedereen die Slovenië bezoekt zal een bezoekje aan Lake Bohinj of Lake Bled op zijn lijstje hebben staan. Maar Lake Jasna is minstens zo mooi.

De kleur van het bergwater is behoorlijk indrukwekkend. Afhankelijk van het licht dat er op schijnt, veranderd de kleur van felblauw naar zeegroen gedurende de dag.