La Hoëgne

Deel twee van ons avontuur in de Ardennen: Deel 1 kun je hier bekijken.

 Na een onrustige nacht, auto verkeer ben ik niet gewend,  in een hotelletje waar we steeds zeggen "dat het nog kan bestaan", hotel kamer van spaanplaat, logeerbed tegen de wand aan, zoals vroeger bij oma en opa. Overal attributen van paardensport, schemer- en hanglampen uit grootmoeders tijd, maar wat waren de eigenaren lief. Echte schatten, geen vooruit betaling, ze wist gewoon dat we kwamen, zo lief. Het was uiteraard geen **** hotel maar dit had ik niet willen missen. 

Rond de klok van half 9 hebben we beneden afgesproken, we kijken elkaar beneden aan...dit is niet het weer waar we op gehoopt hebben. Het miezert, en de eigenaar weet ook niet wat het vandaag gaat worden. We wachten het maar af, na een lekker simpel ontbijtje gaan we naar de La Hoëgne. Een klein drie kwartier rijden hier vandaan en  we zetten Tommy op binnendoorwegen. We rijden door prachtige landschappen en hier en daar zien we zelfs de lucht een beetje opentrekken. 

Wanneer we bij de la Hoëgne aankomen is het zelfs droog en het zonnetje probeert door te prikken. 

Wanneer we onze auto bij een hotel parkeren moeten we er weg, niet

 gereserveerd bij ons, ook niet op ons parkeerterrein staan, is logisch maar we

 durven niet zo goed het riviertje over te steken met de auto, het had makkelijk

 gegaan, maar dat wisten wij toen nog niet. De auto staat netjes langs de weg, 

er was nog één plekje vrij.

Wanneer we naar de la Hoëgne lopen, pakken wij de loopbrug die er over heen

 loopt. Dit is echt een pracht plek om met lange sluitertijden te werken. Gelijk 

bij een stukje waar de la Hoëgne even in zijn derde versnelling gaat. Kleuren in het 

water die we in Holland niet zo snel te zien krijgen, duiken we met z'n drietjes 

tussen het water geruis. Lee filter op de lens en nu uitvinden welke sluitertijd

 ik ga gebruiken. Zie al snel verschil bij 3 sec. of 10 sec.. 

Er liggen jammer genoeg een paar takken op dit stuk, niemand van ons wil 

deze takken er uit halen...;-), dan maar gebruik maken van deze 

beeld storende takjes.

Beetje omgezet in soft tinten, en het takje is een

 aandachtstrekker. 

Na een poosje snappen we het waarom het zo druk was met auto's. Er is deze

 dag een mountainbike wedstrijd aan de gang.  Weet nu wat echte mannen zijn,

 van deze mannen kan ik genieten, even meer vaart maken en gaan over deze 

doorwaadbare plaats. Dat zijn de winnaars, sommige gaan rustig door het water, 

andere pakken fietsend de loopbrug en de watjes lopen er over heen. We 

hebben ons vermaakt met de vele mannen, maar daar zijn we 

niet voor gekomen.

Instellingen op de camera weer veranderen en zoeken naar een mooi beeld. 

De kleuren in het water zijn zo mooi en ik hoop maar het lukt om dit op

 de kiek te krijgen. 

Aan de kant van de loopbrug stroomt het water allemaal iets rustiger. Het is 

even zoeken naar de sluitertijd om de beweging in het water te kunnen zien. Ook

 dat lukt, wij vermaken ons hier wel. We hebben nog geen stap van de

 loop route gelopen. 

Wanneer het een beetje etenstijd is gaat het net een beetje regenen. We eten 

een bammetje bij de auto en besluiten met de regenmuts op ons hoofdje een

 stukje te gaan lopen en de spullen maar in de auto te laten liggen.

Maar wat we nu zien, de la Hoëgne is echt een wild water riviertje. We kijken

 op ons klokje om op te nemen hoe lang we lopen, want we besluiten om onze

 spullen weer op te halen en terug te gaan naar dit plekje. 

We moeten de tijd een beetje in de gaten houden, het is nog wel even een

 stukje terug rijden naar huis.

Maar nu we er toch zijn, moeten we er ook van genieten.

Het miezert nog steeds wel een beetje, regelmatig de plastic zak van de lens 

halen en het Lee filter schoon maken, we zien een draaiing in het water, zal 

dat te zien zijn op de foto. Even uitproberen, Loes en ik verwisselen van 

plekje en het lukte ons. Wat hebben we toch een leuke hobby.

Maar wat maakt het allemaal uit, ik heb het zo naar mijn zin. Beetje regen

 en een poets lapje, wie doet ons wat....

Gonnie en ik zijn best wel een beetje jaloers op Loes, die heeft namelijk 

regenlaarzen mee genomen, die kan de la Hoëgne in lopen, dus wanneer 

we in  de herfst terug gaan niet de regenlaarzen vergeten 

mee te nemen.

De la Hoëgne stroomt door het bos die dicht begroeid is met beuken en

 eiken. Dat kleurt straks prachtig in de herfst, dit is eigenlijk 

een ontdekkingsdag. 

De tijd gaat veel te snel en we moeten nog een groepsfoto maken. Nog even

 de laatste foto's maken en we gaan proberen of we ons drietjes 

netjes op de foto krijgen.

We vinden een gladde steiger, en gaan daar even gezellig op zitten. Moeten

 even een paar proef opname's maken, we moeten wel alle drie onze 

oogjes open hebben.

Ik had voor ons drietjes sweaters gemaakt met onze blognamen er op geborduurd. 

De dames waren er blij mee. 

Je snapt wel dat we deze sweaters straks in de herfst weer aan hebben. 

Nu eerst van de zomer genieten.

Het was een top weekend met leuke herinnering. Daar zullen we het nog

 lang over hebben.

Datum: 23-06-2013