Amsterdamse waterleiding duinen - AWD en wandeling Zandvoort

 23-01-2011
Stond in het teken van de bloggers AWD wandeling. In mijn vorige blog hier over, de "Waterspreeuw" in beeld gebracht.
Paul van der Stap heeft ons, 30 man sterk, door een prachtig stukje AWD laten lopen. http://www.natuurtochten.com/ is Paul zijn internet site. Meestal loopt hij met de paard en wagen door het AWD.
Het was zwaar bedompen weer en dat is aan de foto's te zien. Maar het blijft een prachtig natuurgebied.

 Hier lopen we op het Grote Zwarteveld, zo zielig het boompje zo alleen. Wat zal het hier mooi zijn in het voorjaar.

 Hier is het de vraag "wie kijkt naar wie", we houden het alle twee lang vol, maar wanneer er één begint te rennen volgen de andere.

 Zicht op Zandvoort, daar schijnt een heel vaag zonnetje. De watertoren is nog net te zien.

 We lopen verder in het infiltratie gebied, volgens mij is dit verboden voor mensen maar met Paul zal het vast wel mogen.

 Drijfzand in het infiltratie gebied, met een boomstronkje nog net zichtbaar.

 En wie kent ze niet, tijdens de pauze bij de schuilhut hebben we even staan wachten met z'n allen in de hoop dat er een vosje zich zou laten zien, er zijn mensen in de groep die de vosjes nog nooit gezien hadden. Maar op dat moment geen rakker te bekennen. De grote groep gaat in groepjes verder. Wij lopen eerst nog met een groep mee en dan vraag ik aan Loes of dit de weg is naar de waterspreeuw, dat was het dus niet, wij verlaten de groep en gaan met z'n drietjes verder. Loes, Odette en ik lopen richting de waterspreeuw en Odette ziet plots deze vos, is niet erg mak en loopt ook mank. Wel een paar leuke foto's van kunnen nemen op afstand.

 Deze Judasoor heeft zijn langste tijd gehad, zo mooi als deze is wanneer hij in zijn herfst kleuren is, zo saai als hij vandaag was, maar met een groene onderlaag is het toch nog iets.

 Deze blijven rustig zitten voor ons. Altijd leuk om ook deze fotomodellen op de foto te hebben. Wat gaat het toch makkelijk met deze rustige beestjes. Ze zijn al zo aan de mensen gewend.

 Een detail van een boomstam, wanneer je er naar kijkt zie je steeds meer kleuren er in.

En toen was het einde gezellige zondag, maar nog veel te vroeg om naar huis te gaan. Ik was met Loes meegereden, we zijn nog even naar Zandvoort gereden,

 naar de zee toe lopend deze schelpen even op de foto genomen, en wanneer we verder lopen zien we de meeuwen vrolijk vliegend boven zee..

 wat een kunst om dit op de foto te krijgen, je wilt natuurlijk een aparte houding. Er zijn er heel veel in de prullenbak gegaan omdat ze op elkaar leken of dat het scherpstelpunt niet op de oogjes was.

 Dansend boven de zee om een hapje eten te vinden.

 Zijn jullie nu nog niet weg..we zijn er inderdaad een mooi poosje mee bezig geweest, je vergeet gewoon de tijd, het is dat we het ook koud krijgen want er staat een wind, maar verder op zijn twee kitesurfers bezig...

 dat is ook heel leuk om op de foto te zetten. Maar de foto's willen maar niet zuiver over komen..wat is er toch aan de hand, totdat Loes op de lens kijkt, tja nu snappen we het, we hebben mat glas. Omdat het miezert en de wind van zee komt is de lens met kleine druppels...

daarom de foto's is naar de sepia kant bewerkt.

Waar komt dit kleine stoeltje toch vandaan, het lijkt ons toch niet het weer om nu met je kleine nu heerlijk op het strand te zitten. Maar voor ons een mooi gekleurd voorwerp, tussen al die sombere foto's.

Het was een mooie sombere dag, heb genoten van de zee en bij thuis komst gaan de wangetjes zo lekker gloeien. Dit moet je eigenlijk elke maand een keer doen, gewoon er lekker uit.

Tot de volgende....