Kleine zwarte sterntjes

Wat was dit lang geleden dat ik even bij de kleine zwarte sterntjes ben gaan kijken,

 ik denk dat die serie zo slecht is geweest, ze zitten best wel ver weg, dat ik mijn

 80-400mm toen nog niet had en dat er daarom geen blogje is geplaatst. Ik heb nog 

wel een  zwarte stern serie uit juli 2010. Dit was mijn eerste uitje met Loes en 

nog wel vanuit een tweepersoons  kano gemaakt. 

En ook zo dit jaar,  is Loes eerst even op verkenning geweest of er wel iets 

te zien was. De vlotjes zijn weer bezet met zwarte sterns die 

Natuurmonumenten hier geplaatst heeft.

Ik was er van overtuigd dat ik met mijn 80-400mm geen geslaagde foto's 

kon maken. Dit zijn ook geen wereld foto's geworden, en dat heb ik deels ook 

helemaal aan mij zelf te danken. Ik had alleen mijn monopod bij me.

 Volgend jaar ook statief mee nemen, Het staat al in de agenda dat ik 

dit niet mag vergeten.

Wat staan wij weer te genieten van de vogels, we hebben even de tijd wanneer 

we aankomen om de instellingen uit te proberen. Veel ouders vliegen 

over met voer maar "onze" jonkies worden niet gevoerd. 

We hebben nog geluk dat er iets op de vlotjes loopt en kruipt. Het is donderdag 

avond de 23ste noodweer geweest hier in het Gooi. De ouders hebben 

hun kroost goed beschermd. 

Verschillende voer momenten mis ik gewoon omdat ik de onweersbuien die om

 ons heen hangen in de gaten aan het houden ben. Een van de kleintjes heeft

 denk ik al genoeg, die is niet meer zo actief om 

toe te happen.

Gelukkig heb ik dit moment met de grote helicopter die één van de ouder 

heeft weten te vangen.

Het kleintje heeft het er duidelijk moeilijk mee om de libelle naar binnen 

te werken.  Valt verschillende keren uit zijn mond, zal het dan nog leven, 

dat het tegen stribbelt om opgeslokt te worden.

Wat een lachwekkend moment, met een dikke smile sta ik achter

 de camera. 

En dan maar hopen dat ik stil genoeg ben blijven staan. 

Door de donkere onweerswolken is het dan weer donker en wanneer deze 

een beetje verder door waait is het weer iets lichter. Daar moeten we het 

echt van hebben, anders moet de iso zo erg omhoog om nog een beetje

 sluitertijd over te houden. En die foto's zijn allemaal de prullenbak

 in gegaan omdat ze gewoon te donker waren. 

De ouders vliegen op en neer, en wij maar afwachten of het voor onze kleintjes is. 

Het is heel veel vlieguren maken om deze twee groot te brengen. 

Nu er een echte donkere wolk naar ons toe komt gokken we het er niet op en

 pakken we in. We hebben mooie momenten kunnen pakken, het uurtje was 

hopelijk lang genoeg. En net wanneer we bijna bij de auto zijn komen er dikke

 druppels naar beneden. We zijn verstandig geweest.

Datum: 26-06-2016

De Hoop

De beltkorenmolen De Hoop werd in 1856 gebouwd in opdracht van A. Reuling. Deze molen brandde in 1878 af en werd in 1879 vervangen door de huidige molen.

Tot omstreeks 1962 bleef de molen in bedrijf, maar daarna brak een periode van langdurig en ernstig verval aan. Dit was jarenlang hét crepeergeval onder de Gelderse molens.

Daar kwam pas een einde aan toen 1995 het Amsterdamse echtpaar Hofman de molen kocht van de familie Windmöller.

De familie Hofamn richtte een stichting op om de molen te behouden en startte de fondswerving om de voor de restauratie benodigde 620.000,00 gulden bijeen te krijgen. Op 21 november 1998 kon met de restauratiewerkzaamheden worden begonnen.

In november 1999 werd de kap geplaatst en in maart 2000 het gevlucht aangebracht. Op zaterdag 6 mei 2000 volgde de feestelijke ingebruikname.

Stilstand en langdurig verval hadden hier een duidelijke oorzaak: de remkleppen waren niet van Ten Have, maar in 1958 door iemand anders bij wijze van imitatie aangebracht. Omdat de kleppenas niet op de juiste plaats was gemonteerd ( hij zat vrijwel in het midden; als het goed gemaakt is, met een breedteverhouding 2/5 op 3/5, helpt de winddruk mee de klep te openen), functioneerde het systeem slecht en kon er dus niet goed gemalen worden. Daarom kwam, al vrij kort na deze investering, de molen stil te staan en zetten het verval in.

Bij de laatste grote restauratie kreeg "Rha" wél echte Ten-Havekleppen!

De bovenas bleek bij het wegnemen van de vulstukken de bestaan uit twee met bouten aan elkaar gezette delen. Het middenstuk moet er ooit ertussenuit zijn gezaagd. Zeer waarschijnlijk is dit een sloopas die speciaal voor deze molen op ongebruikelijke maar fraaie wijze is ingekort.

Info Molendatabase nummer 265

300.000 Pageviews - Een bloemetje

Een bloemetje voor jullie, voor al de leuke reacties en de lieve woordjes bij

 de geplaatste blogjes. Want dat zijn er er al wat.............. Jullie nemen toch elke

 keer weer de moeite om even een kijkje te nemen. 

300.000 pageviews vanaf 17-04-2010, is toch een heel mooi getal. 

Mijn digitale fotoalbum is inmiddels lekker gegroeid en ik hoop nog jaren door te gaan.

Ik begon met het blogje Voorjaar begonnen  ,  met het slakje en spin in de

 hoofdrol, het slakje is nog steeds te zien als mijn Favicon.  

Met de roos ben ik weer eens in Nik Collection gedoken  en weer een paar 

oefeningen gedaan in Photoshop. Er is zoveel mogelijk dat er wel 

geoefend moet worden.

De één zal het aanspreken en er zullen vast en zekers missers tussen zitten. 

Ik ben er heerlijk mee bezig geweest, vroeger kwam de schaar en de malletjes

 er bij om het album sierlijk te maken, nu Nik en Photoshop.

Op naar de volgende 300.000 pagevieuws.

Het is een bloemetje waard....

Windlust

Deze beltmolen is oorspronkelijk gebouwd als grondzeiler. Bij de bouw moet gebruik zijn gemaakt van al bestaande materiaal: zo draagt het opvallend grote bovenwiel het jaartal 1723. Opmerkelijk is ook de oorspronkelijke brede inrit met een smalle deur er tegen over. Zo'n brede deur is voor een grondzeiler vrij zeldzaam. ( vgl. bijvoorbeeld de Heense Molen). Het gewelf boven de inrut is op een bijzondere wijze gemetseld.

In 1900 vond een verhoging van grondzeiler tot beltmolen plaats. Metselaar Antonius van de Wassenberg, schoonzoon van toenmalige eigenaar Piet Vermeulen, metselde de ovenste 2,5 m. van de romp zuiver te lood; zo kon de molen worden verhoogd, maar de kap gehandhaafd blijven. De ramen van de voormalige steenzolder zijn bij deze gelegenheid in verticale zijn vergroot tot deuropeningen. Vervolgens zijn inrijpoorten gemaakt en een aarden wal rond de molen opgeworpen.

Piet Rakels, afkomstig van een molenaarsgeslacht uit Deurne, was de laatste die hier de windkracht benutte. In 1950 gebeurde dit voor het laatst. Daarna stond de molen stil in verval.

In 1970 onderging de molen, inmiddels eigendom van de gemeente, een flinke restauratie ( met onder meer een nieuwe roede) Daarna draaide de molen zeer regelmatig; gemalen werd er niet meer.

In de 21ste eeuw werd de toestand slechter en moest de molen worden stilgezet. Kruien was toen al geruime tijd niet meer mogelijk; ook moest de staande roede worden ondersropt, vanwege de slechte staat van de windpeluw. Tenslotte werden bede roeden kaalgezet en de staart verwijderd.

In april 2008 werden nieuwe roeden gestoken, waarna weer kan worden gedraaid.

In 2010 werd de molenberg tijdelijk voor een deel weggegraven om een toiletruimte te kunnen realiseren. Hiervoor werd handig gebruik gemaakt van de ingang die in 1900 ( vanwege de verhoging tot beltmolen) was dichtgemetseld. 

Op 1 maart 2011 was de molen maalvaardig, nadat twee nieuwe molenstenen waren aangebracht en afgesteld. 18 maart 2011 werd voor het eerst sinds 1950 weer graan gemalen.

Toon Smolenaars kwam op 28 december 1936 om het leven door een klap van de molen

Info Molendatabase nummer 606

In blijde verwachting

Een bollebuiken shoot op de fotoshoot blog.

Russisch gereedschap - Helios 44M 58mm F2

It's al about bokeh!

Met deze woorden begint Loulou Beavers haar workshop verhaal.

Wat bokeh is dat weten Loes, Gonnie en ik wel. Voor wie het niet weet, Wikipedia geeft deze uitleg er over: "Bokeh drukt de kwaliteit van de onscherpte in een foto uit. Het heeft betrekking op de kwaliteit van de onscherpte en wordt geassocieerd met aangename onscherpte." Dat willen we graag ontdekken, bij deze workshop krijgen we een Helios-44M 58mm F2 objectief. Russisch gereedschap en deze lensjes zijn gemaakt tot 1991.

Bij de Helios 44M worden de Bokeh Bubbels naar de zijkant toe steeds meer elipsvormig, hierdoor ontstaat het zogenaamde "swirly" bubbels. Het vintage bokeh moet een sfeervol, zacht en dromerig effect geven.

Het Helios 44M is mechanisch bedienbaar met manuele focus en een diafragma ring die je alle twee op de lens moet bedienen. Weet nog wel dat er dan een lijntje recht moet lopen in de tijd dat ik mijn ouders hun camera in mijn handen had. Helaas geen lijntje te zien in het Helios lensje.

We krijgen een adapterring die op ons camera past erbij en zo schroeven we met z'n allen het lensje op onze veel te grote body. Het is even wennen om het kleine baby lensje te zien zitten.

We krijgen van Loulou en Marijke eerst uitleg over de lens en daarna mogen we het veld in om compositie te vinden. Kan je vertellen dat het die dag voor mij er niet helemaal in zat. Kon het niet vinden wat ik op de voorbeeld foto's heb gezien. Zal zeker nog meer moeten oefenen met dit lensje, het lensje mag na de workshop mee naar huis. 

Ik was alleen mijn tussenringen vergeten, Gelukkig had Loulou er nog een over. 

Wil je meer info kijk dan even op Loulou haar site

Dank je wel Loulou en Marijke voor deze leerzame dag. 

Datum: 1 juli 2016