Kleine zwarte sterntjes

Wat was dit lang geleden dat ik even bij de kleine zwarte sterntjes ben gaan kijken,

 ik denk dat die serie zo slecht is geweest, ze zitten best wel ver weg, dat ik mijn

 80-400mm toen nog niet had en dat er daarom geen blogje is geplaatst. Ik heb nog 

wel een  zwarte stern serie uit juli 2010. Dit was mijn eerste uitje met Loes en 

nog wel vanuit een tweepersoons  kano gemaakt. 

En ook zo dit jaar,  is Loes eerst even op verkenning geweest of er wel iets 

te zien was. De vlotjes zijn weer bezet met zwarte sterns die 

Natuurmonumenten hier geplaatst heeft.

Ik was er van overtuigd dat ik met mijn 80-400mm geen geslaagde foto's 

kon maken. Dit zijn ook geen wereld foto's geworden, en dat heb ik deels ook 

helemaal aan mij zelf te danken. Ik had alleen mijn monopod bij me.

 Volgend jaar ook statief mee nemen, Het staat al in de agenda dat ik 

dit niet mag vergeten.

Wat staan wij weer te genieten van de vogels, we hebben even de tijd wanneer 

we aankomen om de instellingen uit te proberen. Veel ouders vliegen 

over met voer maar "onze" jonkies worden niet gevoerd. 

We hebben nog geluk dat er iets op de vlotjes loopt en kruipt. Het is donderdag 

avond de 23ste noodweer geweest hier in het Gooi. De ouders hebben 

hun kroost goed beschermd. 

Verschillende voer momenten mis ik gewoon omdat ik de onweersbuien die om

 ons heen hangen in de gaten aan het houden ben. Een van de kleintjes heeft

 denk ik al genoeg, die is niet meer zo actief om 

toe te happen.

Gelukkig heb ik dit moment met de grote helicopter die één van de ouder 

heeft weten te vangen.

Het kleintje heeft het er duidelijk moeilijk mee om de libelle naar binnen 

te werken.  Valt verschillende keren uit zijn mond, zal het dan nog leven, 

dat het tegen stribbelt om opgeslokt te worden.

Wat een lachwekkend moment, met een dikke smile sta ik achter

 de camera. 

En dan maar hopen dat ik stil genoeg ben blijven staan. 

Door de donkere onweerswolken is het dan weer donker en wanneer deze 

een beetje verder door waait is het weer iets lichter. Daar moeten we het 

echt van hebben, anders moet de iso zo erg omhoog om nog een beetje

 sluitertijd over te houden. En die foto's zijn allemaal de prullenbak

 in gegaan omdat ze gewoon te donker waren. 

De ouders vliegen op en neer, en wij maar afwachten of het voor onze kleintjes is. 

Het is heel veel vlieguren maken om deze twee groot te brengen. 

Nu er een echte donkere wolk naar ons toe komt gokken we het er niet op en

 pakken we in. We hebben mooie momenten kunnen pakken, het uurtje was 

hopelijk lang genoeg. En net wanneer we bijna bij de auto zijn komen er dikke

 druppels naar beneden. We zijn verstandig geweest.

Datum: 26-06-2016