Skelemonske

Het is november en dan kruip ik tegen de onderkant van schepen aan om daar

 heerlijk de winter door te komen.

Het gaat al jaren goed, behalve dit jaar. Plotseling ga ik de lucht in en gelukkig

 zien mensen mij zitten tegen de donkere onderkant van het schip.

Gelukkig ben ik er niet afgespoten met de hoge druk spuit maar netjes in een 

vissenkom gedaan met een stuk hout, groen en een beetje Blik water, dat is de 

plas waar in normaal in verblijf.

Eerst moest ik van alle kanten op de foto gezet worden, dat had ik natuurlijk 

nog nooit mee gemaakt. 

Het was een hele beleving en gelukkig waren we heel snel klaar. 

Ik heb mij wel vermaakt in de grote vissenkom, gratis eten, elke dag een kom met

 vers water, het was er best vertoeven. 

Ik stond buiten op het balkon, en toen ging het vriezen. De eerste nacht was mijn

 kom nog niet bevroren, sta 4 meter boven de grond. De kou bleef aanhouden en

 ik moest terug het water in. 

Wat had mijn vrouwtje mij graag zien uitsluipen in het voorjaar.

Ben netjes terug gezet tussen al het riet, hopelijk wordt ik nu niet het lekkere

 hapje van een van de grote monsters die hier ook zwemmen. 

Helaas heb ik mijn vrouwtje niet gezien toen ik aan het uitsluipen was. Dat had ze 

ook op de foto mogen zetten. 

Nu vlieg ik veilig bij haar rond. 

Datum: 09-11-2016