Borculo

Borculo in de gemeente Berkelland in de Achterhoek, provincie Gelderland.

De rivier de Berkel loopt door het centrum van de stad. 

In de 12de eeuw worden in schriftelijke bronnen de Heren van Borculo voor

 het eerst genoemd. Zij waren verbonden aan het Kasteel Borculo, dat omstreeks

 die tijd gebouwd was op een goed verdedigbare plaats aan de

 Groenlose Slinge. 

Het gebied dat de heren van Borculo bestuurden omvatte aanvankelijk waarschijnlijk

 slechts eht kasteel en een klein gebied daar omheen ( Deugenweerd, Dijcke of

 Dijkhoek en de Waterhoek). In de loop van de Middeleeuwen wisten zij

 hun gebied en rechten uit te breiden, zodat ook de kerspelen Geesteren, 

Neede, Eibergen en Groenlo er onder vielen.

In 1777 werd de heerlijkheid Borculo aangekocht door 

Prins Willen V van Oranje-Nassau. 

Daardoor voert de Nederlandse koning Willem-Alexander 

nog steeds de adellijke titel 

Heer van Borculo.

Op 10 augustus 1925 werd Borculo getroffen door (vermoedelijk) een windhoos 

met een diameter van één à twee kilometer die grote verwoestingen aanrichtte. 

Deze ramp wordt vaak de Stormramp van Borculo genoemd en er is nu

 een museum dat aandacht besteedt aan deze episode in de

 geschiedenis van het stadje. 

De schutsluis is één van de laatste overblijfselen van de voorbije Berkelscheepvaart 

en heeft daarom een grote cultuurhistorische waarde.

In 1905 werd hier een laatste zomp geschut. Het beeld van Willem Keizer, 

de laatste berkelschipper heeft hier een mooie plek gekregen.

Wie de Olliemölle binnenstapt, voelt de historie van een bijzondere plek.

Ooit waren de watermolens van Prins Willem V van Oranje.

In de Olliemölle wordt Achterhoekse gastvrijheid gecoombineerd met

 heerlijk eten in een eeuwenoude sfeervolle watermolen.

Datum: 17-08-2014