Ook goedemorgen, lekker geslapen in de auto...we worden eigenlijk een beetje wakker gemaakt door mensen die even kwamen kijken of we in orde waren, natuurlijk heel lief en bezorgt maar we konden nog wel even door slapen...
10.00 uur Gelukkig hadden we nog iets aan brood, was wel een beetje hard geworden, extra jam er op, tandjes poetsen met een beetje bubbel water, ook erg lekker, en kijken waar we nu echt te recht zijn gekomen.
Bij het bord achter ons staat dat dit de parkeerplaats is voor de Landwasserviadukt. Dan daar maar even gaan kijken, ik had mijn papieren voor vandaag nog niet te voorschijn gehaald.
Het is een klein stukje lopen er naar toe, langs het water, heerlijk om zo de dag mee te beginnen.
We lopen er samen met een bus gezelschap heen, en die weten de weg.
Het is heel bijzonder om te zien, hoog en droog zullen we maar zeggen.
Het Landwasserviaduct is een spoorviaduct in het Zwitserse kanton Graubünden. Over het viaduct loopt een enkele spoorlijn over de Landwasser. Aan het uiteinde gaat het spoor direct over in de 216 meter lange Landwassertunnel.
Het viaduct ligt op de route Filisur naar Chur die wordt bereden door de Rhätische Bahn en onderdeel vormt van de Albulaspoorlijn. Het viaduct loopt over de Landwasser waardoor het precies op de grens ligt tussen de gemeenten Filisur en Schmitten.
Op het punt waar de autoweg tussen Alvaneu en Filisur de Landwasser overbrugt begint een voetpad. Door middel van dit voetpad zijn zowel het uitzichtpunt als de fundamenten te bereiken.
Het viaduct is 65 meter hoog en 136 meter lang. Het geheel steunt op vijf pijlers, welke opgebouwd zijn uit donker kalksteen. De bogen hebben een breedte van 20 meter. Bijzonder is dat het bouwwerk een bocht maakt van 45 graden, over een boogstraal van 100 meter.
In 1898 begon de aanleg van de Albulaspoorlijn. Hiervoor dienden 55 bruggen en 39 tunnels te worden gebouwd.
De overbrugging van de rivier de Landwasser was een extra moeilijke uitdaging. In maart 1901 begon de firma Müller & Zeerleder met de bouw van het viaduct.
Hiervoor moest eerst een smalspoorbaan voor het bouwverkeer worden aangelegd.
Anderhalf jaar later, in oktober 1902 reed de eerste trein er al overheen.
Op 1 juli 1903 werd de spoorlijn in gebruik genomen.
10.45 uur . Bij het aan zetten van Tommy zien we dat we de weg moeten volgen die achter ons ligt. Ik kijk verder en we zijn gewoon op het punt waar we eigenlijk zouden rijden, als we niet in de auto geslapen hadden, via de Albulapass/Veja Alvra, die hebben we nu dus niet gereden maar de route wordt vervolgt. Met de Albulastrasse, Pro Mulegn om bij Albula/Alvra uit te komen.
11.10 uur . Het volgende viadukt is de Soliser viadukt. Solisviaduct is een spoorwegbrug ten oosten van het dorp Solis in het Zwitserse kanto Graubünden op de Albulabahn die de rivier de Albula overspant.
Op die plaats stroomt de rivier door een diepe smalle kloof. Na de Sitterviaduct is dit het op één na hoogste viaduct van Zwitserland.
De brug, gebouwd in kalksteen, is gelegen op het traject tussen Thusis en Tiefencastel. Ze werd gebouwd in 1902. De lengte van de brug is 164 meter lang. De maximale hoogte boven de rivier is 89 meter.
In 1977 onderging de viaduct een grote restauratie waarbij een nieuwe afdichting werd geplaatst en waarbij de ballast en de sporen werden vervangen.
Via Schijnstrasse, Albula rijden we richting Thusis, waar we de 13 opgaan en bij Tamis gaan we de 19 op.
11.30 uur. Denk het kerkje van Tamis.
12.30 uur. Tujetsch - Eisenbahn - Val Bugnei viadukt.
Het oorspronkelijke viaduct werd - met onderbrekingen - gebouwd in de jaren 1913-1925 en in 1926 in gebruik genomen door de Furka-Oberalp-spoorlijn. Het is 120 meter lang en overspant het Val Bugnei met negen bogen. Het metselwerk is 3,13 meter breed en maximaal 24,20 meter hoog.
Tussen 2000 en 2001 werd het zorgvuldig gerestaureerd. Met cementinjecties kon het monolytische metselwerk worden versterkt. De nieuwe mortelvoegen komen overeen met de originele. Het gehele spoorsysteem moest worden vervangen. Tevens werd een voetgangerspad aangelegd.
13.00 uur. Even voor de Gassa/Via Alpsu doet Sjaak even zijn ogen dicht, het slapen in de auto is toch niet zo heel goed bevallen. Het is hier druk met fietsers die naar boven gaan, en ik ga op onderzoek uit. Het is een klein weggetje wat naar een trein station gaat , Tschamut-Selva
14.00 uur. De enige vuurtoren in de Alpen staat bij de bron van de Rijn op 2046 meter hoogte, midden in de Zwitserse bergen. maar wat doet hij daar? Hij is oorspronkelijk ontworpen als toeristische attractie, samen met een echt schip. Het schip is er nog niet. Dus de vuurtoren staat daar maar te wachten. Ooit komt er een schip, uit Rotterdam.
De vuurtoren komt ook uit Rotterdam. Het origineel staat in het Maritiem Museum. Hij stond ooit in Hoek van Holland, aan de monding van de Rijn in zee. De vuurtoren op de Oberalppas staat bij de bron van de Rijn.
Het schip zou net zo misplaatst zijn als de vuurtoren zelf. Hij past gewoon niet op de Oberalppas. Hij is te groot, heeft geen functie, is niet mooi. De vuurtoren staat er al. Het schip komt er wel... ;-)
De vuurtoren werd met een dieplader op 2046 meter hoogte geplaatst op de Oberalppas.
19. De Oberalppas vormt de verbinding tussen de Zwitserse kantons Graubünden en Uri. De huidige pasweg is gebouwd in 1862-1863. Over het bergzadel loopt ook de spoorlijn van de Matterhorn Gotthard Bahn (MGB): deze is in 2003 ontstaan uit de vroegere spoorlijnen Furka-Oberalp-Bahn en Brig-Visp-Zermatt-Bahn.
De pashoogte is zowel vanuit het oosten als vanuit het westen vrij gemakkelijk te bereiken.
De weg is nergens echt smal of steil. De top van de Oberalppas bevindt zich op een groene vlakte die voor een groot deel in beslag wordt genomen door het stuwmeer, de Oberalpsee.
Dit 1200 meter lange meer is rijk aan forellen.
Hierlangs rijdt ook de felrode trein van de MGB.
De Oberalppas wordt als dagtocht vaak gereden in combinatie met de nabijgelegen Lukmanierpas, Gotthardpas en de Furkapas, en daar gaan wij straks heen.
Om 14.40 uur rijden we weer verder na het drinken van een lekker kopje thee in het restaurant.
14.55 uur. Net voor Andermatt op de Oberalpstrasse, denk dat we straks een regenbui op ons hoofd krijgen.
19. We rijden nog op de Furkastrasse in de omgeving van de rivier de Reuss
De Furkapas is een bergpas in Zwitserland, die de verbinding tussen de kantons Wallis en Uri vormt. De pashoogte ligt op een hoogte van 2431 meter. Op de Furkapas ligt de Europese waterscheiding tussen de Middellandse Zee en de Noordzee.
Kanton Wallis ligt naar het westen van de Furkapas, die kant stroomt de Rhône op. De afdaling naar het westen van de Furkapas gaat door tot aan Brig (691 meter), pas daar is het dal weer vlak.
Op 2272 meter, in de eerste bocht vanaf de pashoogte, ligt het Belvédère hotel. Daar begint een pad naar de Rhônegletsjer, de oorsprong van de Rhône.
Begin 19de eeuw reikte deze gletsjer nog tot aan het dorp Gletsch ( 1759 meter).
In Gletsch komt de weg van Grimselpas op de route uit, die van de Furkapas af komt.
De weg van de Grimselpas komt uit het noorden. De afdaling gaat verder via Gletsch en Oberwald ( 1377 meter).
Na Oberwald is het nog een lange afdaling tot Brig.
De autoweg komt daar onder andere door Fiesch.
Naar de andere kant van de pas, naar het oosten, ligt kanton Uri. Daar begint de Furkareuss, waarvan het water later in de Rijn uitkomt. De weg gaat van de pas tot aan Realp (1538 meter) naar beneden. Realp ligt in het dal Ursenen, kort na Realp komen de dorpen Hospental ( 1493 meter) en Andermatt ( 1393 meter). Na Andermatt is de einige weg naar beneden de woeste Schölleneschlucht, met de Teufelsbrücke, richting Luzern.
De Furkapasweg is van 1864 tot 1867 aangelegd, het betreft hier een uitbouw van de bestaande oude handelsroute.
De Furkapas werd al in de tijd van de Romeinen gebruikt. In de 13de eeuw nam het economische belang toe en kwam het tot geregeld goederenvervoer over de pasweg. Vanaf 1867 reed een postkoets over de pas en vanaf 1921 de postbus.
De huidige Furka-basistunnel, die in 1982 is geopend, is 15,35 km lang. De spoortunnel ligt tussen Oberwald en Realp. In beide plaatsen is er voor automobilisten de mogelijkheid de trein op te gaan. Er rijden treinen van de Matterhorn Gotthard Bahn, die over smalspoor rijdt.
15.15 uur. In 1964 was de Furkapas het decor voor een achtervolging in de James Bond film Goldfinger
15.30 uur. Klein waterstroompje...en dan sta je daar op het randje...met hoogtevrees...;-)
Ook weer vol met stickers...dat die er nog zijn..
Ik ging eens even in mijn blogjes terug kijken, Furka pas is bijna een kruising van de verschillende passen die daar lopen. Maar kan mij helemaal niets meer herinneren. Zo gek is dat ook niet bij het terug kijken van de beelden....kijk zelf maar even... ;-)
15.40 uur. Wat een uitzicht...
De Rhônegletsjes met kwelbeekjes van koud en warm water in het brongebied van de Rhône behoort continentaal tot de Europese getemperde valleigletsjers. Tot 1984 was de Rhônegletsjer familiebezit; nu behoort hij aan het Zwitserse kanton Wallis. Elk voorjaar opnieuw wordt er in het gletsjerijs een grot uitgegraven die te bezoeken is. Dit gebeurt door de familie Carlen waarbij dit al de vierde generatie is die deze taak op zich neemt. Deskundigen van de Eidgenössische Technische Hochschule Zürich gaan ervan uit dat de gletsjer rond het jaar 2100 verdwenen zal zijn.
.
16.00 uur. Zijn we bij de Rhône-gletsjer. Er staan al mooie auto's om ons heen om de Furka pas onveilig te maken. Even allemaal op de foto voor hotel Bélvèdere, en wat is het jammer dat wij niet met Pinokkio zijn..had ik ook heel graag gewild. Dan maar van de andere auto's genieten.
Tenslotte is deze ook rood..;-)
We kopen een kaartje 9 CHF en gaan even naar de grot lopen om te bekijken. Het is best nog wel een stukje naar beneden lopen en zeggen tegen elkaar, we moeten ook weer naar boven. We doen rustig aan en kijken om ons heen.
Vanaf het platform wanneer je door de hekjes heen bent zie je dit prachtige uitzicht.
Al in 1830 bestond er een natuurlijke grot in de Rhônegletsjer. Later werd door de mensen die de gletsjer als hun eigendom beschouwden een grot in de gletsjer uitgehakt. Dit gebeurt nu al ruim 160 jaar. sinds 1984 is er een organisatie die de belangen van de privé-personen heeft overgenomen.
De natuurlijke grot in de Rhônegletsjer verdween nog voor de eeuwwisseling doordat de gletsjer zich terug trok. Sinds 1894 ongeveer wordt een grot bij het Hotel Belvedere met veel moeite uit het ijs gehakt.
In 1906 bezocht Francois-Alphonse Forel, een natuur- en gletsjeronderzoeker en professor aan de universiteit van Lausanne, de ijsgrot. Hij verklaarde nooit eerder zulk zuiver en prachtig diep blauw ijs te hebben gezien als op de Rhônegletsjer, zonder vervuiling van steengruis in het ijs.
De gletsjer werkt en wandelt de hele tijd waardoor de grot elk jaar opnieuw moet worden uitgehakt. Ter hoogte van de ijsgrot verschuift de gletsjer elk jaar 30 tot 40 meter, dat betekent zo'n 10 cm per dag. In het voorjaar is dan ook de ingang van de grot van het voorgaande jaar niet meer toegankelijk en moet er geheel opnieuw begonnen worden.
Ook de gang kan niet hergebruikt worden. Elk jaar, zo half mei, begint een groep van arbeiders met het uithakken van de grot. De pasweg is dan voor verkeer afgesloten en de arbeiders verblijven enkele weken in eenzaamheid op de berg en in de gletsjer. Bij begin van de werkzaamheden ligt vaak zo'n 10 meter sneeuw op de parkeerplaats van het Belvedere.
In het voorjaar is de toevoer van elektriciteit veelal afgesneden door de lawines die in de winter naar beneden zijn gekomen. Daarom wordt met een eigen noodstroomvoorziening van 35 Kw de benodigde energie opgewekt.
Na ruim een maand, zo midden juni, wanneer de pasweg na de wintersluiting weer wordt geopend is het werk aan de grot gereed. Een ijstunnel van circa 100 meter en meer dan 2 meter hoog en breed, is aangenaam om door te wandelen. Aan het einde van de gang bevindt zich de eigenlijke grot van 8 bij 3 meter.

Om de gang en de grot te maken heeft men veel kennis en ervaring nodig, omdat spelonken en binnendringend water vermeden moeten worden. Ook moet de weg zo aangelegd worden dat hij de hele zomer gebruikt kan worden.

Vaak moet eerst een schacht door de sneeuw gemaakt worden om bij het gletsjerijs te kunnen komen. In totaal moet er circa 350.000 kg ijs uitgehakt worden.

Tegen het einde van het seizoen, zo eind oktober, als de pasweg weer wordt gesloten in verband met de nieuwe sneeuwval, dan heeft de gletsjer zich ruim 20 meter richting het dal verschoven. Aan de andere kant is er ook door de zon het nodige ijs gesmolten. Was de gang door de gletsjer aan het begin van het seizoen circa 100 meter lang, aan het einde zijn het er vaak maar zo'n 60 tot 80 meter, afhankelijk van het weer die zomer.

Door het verplaatsen van de gletsjer moet ook de ingang steeds verplaatst worden. In warme zomers iedere week en als het minder heet is, elke veertien dagen.





















Die loopt gewoon tussen de mensen door naar beneden.
Van de ene pas naar de andere pas...prachtig om te zien.
Hotel Belvédère is een voormalig hotel gelegen op de Furkapas vlak bij de Rhônegletsjer.
In 1882 bouwde Josef Seiler een lodge gelegen in een haarspeldbocht die door de weg was ontstaan. Hoewel het aanvankelijk als een kleine lodge diende, breidde het zich in 1890 voor het eerst uit tot hotel. De bouw van het zadeldak met twee extra verdiepingen gaf het hotel zijn huidige uiterlijk. De kamers, zonder elektriciteit of stromend water, waren nog steeds relatief spartaans.
Het hotel kreeg zijn internationale bekendheid na zijn verschijning in de James Bond film - GOLDFINGER - uit 1964.
Het uitzicht vanuit het Hotel werd minder spectaculair omdat de Rhône-gletsjer zich meer dan een kilometer terugtrok en de bezoekers bleven weg. Het hotel sloot voor het eerst in 1980 en werd gekocht door de Staatsraad van het kanton Wallis met het idee om daar een dam te bouwen, wat uiteindelijk nooit is gebeurd.
Het hotel werd vervolgens in 1988 gekocht door de familie Carlen, die het gebouw in zijn oorspronkelijke staat restaureerde en het in 1990 heropende. Sinds 2015 is het hotel echter weer gesloten.
Rond 16.45 uur gaan wij ook weer verder.
Verder 19 - Furkapas richting Gletsch
We hebben het er nog even over of we richting Fiesch gaan om daar naar de Grosser Aletschgletsjer te gaan, maar bergstation Eggishorn ligt op 2869 meter en na de ervaring van afgelopen nacht besluiten we maar om het niet te doen en door te rijden naar Meiringen.
Om 17.00 uur rijden we de 6 op de Grimselpas - geen grote verrassing meer, maar blijft een mooie weg om te rijden.
Het mooie bochten werk.
We hebben vandaag iets beter weer...dan de vorige keren.
En dan staat er in mijn routeboek dat we naar de Gelmerbahn en het stuwmeer Räterichsboden gaan....maar ook dit slaan we over. We hebben het zelf niet in de hand wanneer we met het treintje naar boven gaan wanneer er iets gebeurt. Het heeft al met al toch een gevoelige snaar geraakt afgelopen nacht.
Zo zijn we wel heel snel thuis.
Ik zoek het adres op via de blog waar we geslapen hebben in Meiringen en we rijden daar heen om te vragen of er nog een kamer is, en die is er. Lekker makkelijk want er is ook een restaurant bij.
En om 20.00 uur neemt Sjaak zijn ijsje...
Datum: 03-09-2024
Vertrektijd: 10.00 uur
Aankomsttijd: 18.00 uur
Gereden kilometers: 187 kilometer
Van Hotel:
Hotel Bernina Hospiz
Via Dal Bernina 2371
7710 Poschiavo
Zwitserland
Naar Hotel:
Hotel Hasli Lodge
Kirchgasse 11
3860 Meiringen
Zwitserland
Roadtrip Dolomieten
25-08-2024 - van Huis naar Remagen Kripp
26-08-2024 - van Remagen Kripp naar Lauterbourg
Kasteel Arenfels
Mayen - Brückentoren
Monreal
Cochem
27-08-2024 - van Lauterbourg naar Fischingen
Donauquelle
Kloster Fischingen
28-08-2024 - van Fischingen naar Tarrenz
29-08-2024 - van Tarrenz naar San Pietro BZ
Timmelsjoch
Jaufenpas - Passo di Monte Giovo
Val di Funes
Ötz
30-08-2024 - van San Pietro BZ naar Sospirolo BL
Kofeljoch
Passo di Eores van Rodella
Würzjoch
Passo delle Erbe
Ju de Börz
Furkelpas
Hotel Hubertus
Drei Zinnen
Tre Cime di Lavarede
Lago di Landro
Lago del Mis
31-08-2024 - van Sospirolo BL naar Arabba BL
Cadini del Brenton
Passo Giau
Passo di Falzarego
Passo di Valparola
Tre Sassi
Passo di Gardena
Passo di Sella
Passo di Pordoi
01-09-2024 - van Arabba naar Giustino
Militaire monument Pian di Salesei
Passo di Fedaia
Lago di Fedaia
Marmolada
Molin de Pèzol
Cascate dell'Avisio di Cavalese
Castel Toblino
Chiesa di San Vigillio
02-09-2024 - van Giustino naar Poschiavo
Nardis waterval.
Segheria Veneziana - Houtzagerij
Passo del Tonale
Militaire Monument van Passo del Tonale
Passo dell'Aprica
Spiraalviaduct van Brusio
Passo del Bernina
03-09-2024 - van Poschiavo naar Meiringen
Landwasserviadukt
Soliserviaduct
Albula
Val Bugnei viaduct
Oberalppas
Furkapas
Belvédère hotel
Rhônegletsjer
Grimselpas
James Bond
Goldfinger
Sir Sean Connery
IJsgrot
04-09-2024 - van Meiringen naar Rixheim
Kasteel Oberhofen
Thunermeer
Kasteel Neu-Falkenstein
Lüssendal
Molens in Zwitserland
Mühle Hammerschmiede in Beinwil
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Bedankt voor je bezoek en leuk dat je even de tijd neemt om een berichtje achter te laten!
Thanks for visiting my blog and leaving a comment!