Molen de Hoop - Loenderveensemolen

 Molen de Hoop- Loenen aan de Vecht.
De huidige molen is de opvolger van een houten achtkante korenmolen die op 20 december 1900 door brand vernield werd. Bij de bouw van de nieuwe molen is gebruik gemaakt van onderdelen van een gesloopte molen uit de Zaanstreek.


Op een kaart uit 1675 komt op de huidige plaats reeds een molen voor. Aannemelijk is dat het om een standerdmolen gaat. Later werd een modernere achtkantige baliemolen gebouwd, die in 1900 verloren ging. Op de behouden gemetselde onderachtkant werd de huidige molen opgetrokken.

Kort na de bouw van de molen kwam aan de Vechtzijde een gebouwtje met een stoomketel om ook bij windstilte de tarwe te malen.











Tot 1949 werd in de molen tarwe gemalen voor bakkers, daarna kwam de molen in gebruik als graanpakhuis. Daartoe werden de 2 koppels maalstenen uit de molen verwijderd. De molen werd verder verwaarloosd en rond 1960 moesten voor de veiligheid van het onderdoorgaande verkeer diverse uitwendige onderdelen verwijderd worden. Na aankoop van de molen door de gemeente Loenen, werd in 1963 als eerste de kap met een rietdek hersteld.


De molen is eigendom geweest van J.B. Treure tot 29 januari 1941, daarna van de firma P. Schuurmans & Zonen die ook eigenaar was van molen "De Ruiter" in Vreeland. In 1975 kwam de molen in het bezit van de huidige eigenaar.

Van de gaande werken resteerden tot de restauratie van 2006/2007 alleen nog het bovenwiel en de koningsspil met bonkelaar en spoorwiel.

Het Utrechts Landschap, die momenteel het beheer uitoefent over alle 23 molens van Stichting De Utrechtse Molens, heeft op 12 mei 2007 (Nat. Molen- en Gemalendag 2007) deze molen weer maalvaardig in gebruik kunnen nemen. Tevens kreeg deze mooi gelegen molen een informatie- en verkoopfunctie van Het Utrechts Landschap in het voormalige machinehuisje.

De Loenderveense Molen is een poldermolen in Loenen aan de Vecht.

De Loenderveensemolen en molen De Hoop en de kerk van Loenen aan de Vecht.

De molen is in 1652 gebouwd omdat door inklinking natuurlijke lozing van het polderwater op de nabijgelegen Vecht niet meer mogelijk was.

Het wiekenkruis bestaat uit twee roeden met een lengte van bijna 26 meter en het fokwieksysteem met zeilen.

De Loenderveense Molen is in 1652 als binnenkruier gebouwd, volgens het door Leeghwater beproefde concept voor de 52 Schermermolens uit 1635.

Het reeds veel eerder, waarschijnlijk rond 1200 ontgonnen en in cultuur gebrachte Loender Veen, was door inklinking in 1652 reeds zover gedaald, dat natuurlijke lozing op de Vecht niet meer mogelijk was en het gebied grotendeels een drassig moeras was geworden dat door de boeren verlaten was.

Amsterdamse kooplieden kochten deze waardeloze gronden op en bouwden in 1653 een forse schepradmolen, een binnenkruier, waarmee zij het moeras droog maalden en de toen weer waardevol geworden landbouwgronden weer verkochten.

In 1902 vond er een groot werk aan de molen plaats.

De kap met wiekenkruis en gangwerk werd verwijderd en het achtkant met riet en al zo'n 30 meter verrold, waarna de fundering en achtkantsmuren in metselwerk compleet werd vernieuwd.

In 1930 werd de waterhuishouding van Loenderveen door de gemeente Amsterdam overgenomen, voor de winning van drinkwater

De molen maalt regelmatig op vrijwillige basis

De Loenderveensemolen en molen De Hoop