Damherten bronst en vosje in de AWD

13-10-2011

De dag dat we samen naar de AWD gaan, Amsterdamse Waterleiding Duinen, vroeg op stap om er zo'n beetje rond de klok van 8 uur in de ochtend daar te zijn. We nemen ingang Oase en hopen op een mooie zonsopkomst maar we krijgen mist als cadeautje.

De zon begint al te prikken maar de mist blijft hangen. We lopen door maar horen helemaal niets aan geburl, waar zijn nu die mooie mannen waar voor we zo vroeg ons bed zijn uit gekomen..??

Dan maar smelen met tegenlicht opname's, het zonnetje schijnt mooi in een druppel en nu proberen om er een sterretje van te maken. Het is gelukt, maar met de macro was dit veel makkelijker geweest, nu is het met de 80-400mm gemaakt.

Daar hebben we onze eerste schat, is niet zo groot en staat op een hele verkeerde plek. We doen het er maar mee, we lopen aan de buitenkant van het gebied staan met verschillende fotografen te praten en plots geweigekletter achter ons...

......de eerste ronde missen we, en de instelling staat niet goed, we hadden net een man in het licht op de kiek gezet en dan plots een gevecht tussen en onder de bomen. Draaien aan de wieltjes en dan maar hopen dat deze twee mannen nog een beetje vrij staan om er een gebruikelijke foto van te kunnen maken. Dit is de enige, maar aan de ogen zie je wel dat ze geen vriendjes zijn...

Het is een rustige dag en de herten laten het fotograferen gewoon toe, ze zijn een beetje moe, op een gepaste afstand maken we de foto's.  We beslissen om even naar de vosjes te lopen...

Ik blijf het mooi vinden om ze te zien. De meeste van ons is dit wel bekent.

Een opname die ik zo gemaakt heb, geen photoshop.

Zal hij de zwanen als een lekker hapje zien.....??

Zo te zien wel, jammer,  ik heb er geen foto's van....;-)

Op de terugweg lopen we langs het Zwarteveldkanaal en komen een donkere damhert tegen uit het niets. We schrokken van elkaar, dan is het toch wel een patser met spierbundels waar je U tegen zegt. Welke man zal daar niet jaloers op zijn...??

Loes en ik lopen Greet en Henk tegen het lijf, gezamenlijk lopen we nog een rondje, en komen deze man tegen.

Op een klein heuveltje, moe en klaar voor de nacht.

Want er moet weer gepresteerd worden. Deze man had het wel naar zijn zin, het staartje ging steeds heen en weer...

We moeten nog opschieten om op tijd bij de auto te zijn, de zon gaat al onder er we zijn er nog niet.

Dat komt een beetje door Von haar teennagels die doen een beetje zeer. Ook niet zo gek wanneer ik vertel dat er bloedblaren onder zitten en dat ze nu ( 18-01-2012) los aan de teen hangen en dat er een nieuwe nagel aan komt. Had expres voor lange wandelingen wandelsokken gekocht maar er is toch iets fout gegaan...maar ik doe het zo weer, het was een lange dag van 12uur in het AWD. Van zonsopkomst tot zonsondergang....heerlijk.