Hierdense beek en Lee filter

Het Hierdense beekje op een ander plekje zoeken, dan bij Staverden, en dan spelen
met de Lee filter, de Big Stopper is bij de verzameling gekomen, dat gaan
 we vandaag doen.

Het is een  uurtje rijden naar Hierden, we gaan niet zo heel vroeg weg, daar hebben we bij

aankomst eigenlijk al een beetje spijt van, want de mooiste foto's maak je toch in de

ochtend met zonsopkomst, en het is hier heel mooi om dit te doen, we maken er dagje

 van om alles uit te proberen. Is ook wel eens goed om te doen. 

We moeten eerst het Hierdense beekje zien te vinden. Het Leuvenumse Bos daar moet het

Hierdense beekje  toch door heen lopen, we volgen de groene pijltjes, maar het

zal ons wel in één keer lukken om op het goede punt uit te komen, nee dus,

we komen op de  Hulshorsterheide terecht.

Hoe kunnen we hier iets van maken. De grijsverloop filter komt uit de tas, ND 0.9 Soft Grand, en het maakt de bovenkant van de foto's wel iets zachter, maar ik krijg geen 
wolken die een mooie waas geven, de beweging van de wolken is ook in de lucht niet
 te zien. Dan komt ons tover stafje uit de tas, de Lee Big Stopper, eerst een foto 
scherpstellen en de belichting goed maken, is die foto goed dan uitrekenen hoeveel 
sec je mag instellen met de Big Stopper er voor. Kan je vertellen die zijn allemaal 
de prullenbak ingegaan. Allemaal aan de blauwe kant en niet de foto's die ik had 
verwacht. Op Loes haar site kun je lezen dat dit er een beetje bij hoort. Ik moet dus
 nog een keer in de herkansing. Kan jullie dus niets laten zien van de 
Big Stopper  foto's. 

De Big Stopper weer in de tas en dan maar een stukje gaan lopen, het is een open 

zandvlakte met hier en daar een boompje. Loes is lekker aan het spelen en we 

vermaken ons wel. 

Het zand zit alweer tussen de tandjes in, en dan maar een andere uitdaging zoeken,
 lijntjes. Je moet je zelf soms een opdracht geven. Maar waar zijn de lijnen die ik 
zoek, Loes zit een heel eind weg, als ze nu maar gezien heeft waar ik heen
 gelopen ben.

Tijdens het zoeken naar de lijnen kijk ik recht tegen de zon in.

Dan maar een sterretje maken.

Maar ik zie iets heel anders op het schermpje. Het schermpje is niet duidelijk 

met de zon er op, maak er nog maar een paar. Zie thuis wel wat het 

geworden is.

Ik heb een halo te pakken. Deze optische verschijnsel in de atmosfeer kan

 te voorschijn komen in de periode van ijle nevel en ijskristallen. Het is dus een 

weerkaatsing in ijs. Halo's hebben een voorspellende betekenis, deze kring om 

de zon gaf als voorbode al aan dat het weer gaat verslechteren, zijn dat de 

vele sneeuwbuien geweest, die zijn gevallen....

We kunnen op de Hulshorsterheide ons prima vermaken, maar we zijn eigenlijk 

voor het beekje gekomen. We eten eerst een bammetje op de heide en gaan daarna 

op zoek naar de Hierdense beek. We vragen het onderweg aan wandelaars en zo

 komen we bij dit bruggetje terecht in het Leuvenumse bos.

Maar wat zien we, het water staat gewoon stil, en wat staat het hoog. Ik was toch

al niet van plan om in het beekje te gaan staan, maar Loes heeft haar laarzen wel 

aan gedaan, maar blijft toch ook op de kant staan.

Dan maar stroomop waarts verder lopen, op zoek naar een plekje waar we het

 stromende water met een lange sluitertijd kunnen nemen. We kijken elkaar aan 

en hier hadden we ook in de herfst periode even heen moeten gaan.

Lange sluitertijd gaat met de grijsverloop makkelijk, de Big Stopper blijft weer

 in de tas zitten.

Bij een splitsing van het Hierdense beekje hoorde we het water weer kabbelen, 

daar moeten we heen, maar toen kwam de zon nog even door de bomen heen.

Dan blijf je daar even zitten en je zie steeds meer.  We vermaken ons wel, alleen dat kabbelende water, een lekker geluidje. Het zonnetje als een sterretje met diaframa

 F22, moet ik de overige instellen even veranderen om een goed belichte 

foto te krijgen

Bij deze situaties blijf ik het moeilijk vinden op welke hoogte de camera moet staan. 

Meer naar beneden om een dikker boomstam te krijgen. Maar dan zie je haast geen

 water meer, ik heb maar een midden weg gedaan.

Doordat het zonnetje al vrij laag staat aan de horizon, krijgen we nog iets te zien van 

de herfst kleuren die nog aan de boompjes zitten.

Maar hoe krijgen we dan toch de mooie tinten op de foto die we zien. We schuiven met 

onze witbalans op dit uit te vinden.

Op de terug weg naar de auto, de zon is bijna onder, Loes heeft gelukkig een zaklampje 

bij d'r, komen we dit prachtige plekje nog tegen. We hebben dan geen op komende

 zon gezien, maar een ondergaande zon is net zo mooi.

En de laatste van deze dag. Nog even een fluweel achtige foto maken. Wat Loes al schreef, 

we hebben heerlijk buiten gespeeld.

Datum: 02-12-2012