Zandbijen

13-05-2012
Vandaag een volle dag, veel leuke plekjes bezocht en als laatste gingen we naar de zandbijen toe. Loes en ik waren er al een keer langs gelopen toen het nieuwe gebouw van Natuurmonumenten in 's-Graveland werd geopend waar onze winnende foto's daar zouden hangen. We hebben hier echt de grootste lol gehad. Heb je er net één gevonden die een beetje stil zit, graaft deze zich helemaal in. Dag zandbij, en dan weer op zoek naar een andere, met de knieen op de grond moet je nog uitkijken waar je de knietjes neer zet anders heb je nog een klein prikje erbij. Wereldwijd zijn er 1300 verschillende soorten zandbijen, weet dus echt niet welke dit is. De meeste soorten leven op droge en warme plekjes en als nestplaats gebruiken ze vaak open zandige bodem in de buurt van of onder struiken.

Meestal bouwt en verzorgt het vrouwtje het nest alleen, laat ze maar weer werken, de dames moet het ook altijd doen. 

Hun lichaamslengte varieert meestal tussen de 8 en 17 millimeter, de mannetjes zijn 

kleiner en slanker en hebben vaak een zwarte driehoek aan de rand van de buik.

Wanneer de temperatuur na de winter tussen de 20- 30 graden is komen de zandbijen 

uit hun ondergrondse cellen, waar de poppen overwinteren. Ze paren dan en de 

vrouwtjes zoeken vervolgens  een plek waar ze hun nest kunnen bouwen. In hun nest 

maken ze kleine cellen, waar een bal stuifmeel gemengd met nectar in wordt gelegd. 

Op die bal wordt een ei gelegd, waarna de cel wordt afgedicht. 

Nu weten we heel veel over de zandbij, maar wat we hebben mee gemaakt, daarover 

heb ik niets kunnen vinden op internet. Ik zoek altijd naar het makkelijkste in de 

maco wereld, waarom een snelle zandbij, als het ook op een makkelijke manier kan.

Ik zag een zandbij die het een gaatje aan het graven was, tenminste dat dacht ik. 

De eerste foto's gaan dan ook heel makkelijk. Gaat soms op zijn rug voor me liggen, 

wat een clown heb ik gevonden.

En dan kroop de zandbij weer een stukje. Wat is het dan makkelijk scherp stellen 

op het oogje. Het was wel zielig om te zien. Maar plots gaat de zandbij weer graven. 

Zal de zandbij dan toch even uitrusten.

Dit is nog steeds de zelfde zandbij, kruipt verder, rust weer even, graaft en gaat

 zelfs achterop zijn vleugels staan. Is het dan toch een acrobaat...???

Loes was met deze zandbij bezig, mijn zandbijtje is echt overleden. Loes heeft de 

moeilijke taak vandaag gehad, deze ging even op een heel mooi takje zitten.

We zijn naar huis gegaan met spierpijn in de buik, niet alleen van de moeilijke 

positie van alleen maar over de zandvlakte te kruipen, ook van het lachen wat 

we hebben gedaan bij deze zandbijen.