Vandaag alweer zaterdag, wat gaat een weekje snel voorbij. Nog even genieten
in hotel Nidwaldnerhof, in Beckenried.
De zon probeert er doorheen te prikken, gelukkig heb ik de polarisatie
filter bij me.
Vandaag gaan we naar Baden-Baden in het Zwarte Woud.
Een rit van +/- 300 kilometer.
We mogen weer de groene broden volgen naar autobaan met nummer 2 erop.
Richting Basel /Emmen.
Maar eerst nog even een boterham naar binnen werken, iedereen is nu
wel een beetje beneden om te gaan eten. Tijdens het eten horen we dat er mensen
gisteren even naar Engelberg zijn geweest met leuke wegen
en een dik pak sneeuw.
Dat lijkt ons ook wel iets en zo rijden wij eerst naar
Engelberg toe.
Engelberg ligt +/- 25 km van het Vierwoudstedenmeer, we moeten dus even
omrijden. We zien de berg al liggen op 1000 meter hoogte. Maar of dit de
Engelberg is het ziet er allemaal prachtig uit
Engelberg is ingesloten door de 3238 meter hoge Titlis en de 2800 meter
hoge Engelberger en de 2600 meter hoge Hahnen.
Sjaak is even gaan vragen of dit de weg is naar de sneeuw, en we zitten
volgens deze meneer in de goede richting.
Maar dat bord verteld ons toch iets anders, maar de enige natuurlijke
toegang naar Engelberg is door het steile en smalle dal.
We rijden door, en nu maar hopen dat we niets tegen komen.
We komen inderdaad een meneer met een klein jongetje op zijn fiets en die
verteld ons dat we hier eigenlijk niet mogen komen. We besluiten deze onderneming
maar te stoppen en verder te gaan met de route die we nog moeten rijden,
vandaag geen sneeuw onder de voetjes.
We rijden een heel stuk over de 26 om bij Wilhof een de Hallwilsersee
even een bakkie te doen, ook hier weer een prachtig uitzicht.
Bij de Migros in Schönbühl doen we even boodschappen en zoeken een
picknick plekje in Stilli langs de Rivier de Aare.
Richting Waldshut moeten we aan de Duitse kant van de Rijn Innenstadt
volgen. Vrijwel direct staal de 500 al op de borden. Deze brengt ons over
de Schwarzwald Panoramastrasse. De Bs500 komt langs het
stuwmeer Schluchsee.
Het Schluchsee meer is de grootse en het hoogst gelegen stuw van het
Zwarte Woud. Het was voordat het afgedemd werd eerst een gletsjesmeer
waarvan het niveau 30 meter lager lag dan de
huidige waterspiegel.
De Schluchsee maakt deel uit van een groep waterkrachtcentrales, een door
pompstations verbonden netwerk van stuwmeren op
verschillende hoogtes.
Even weer een foto momentje aan het Titisee. Benen strekken, drinken en
een broodje en we kunnen verder rijden. We blijven nog steeds op de
Bs500, een prachtige route door het Zwarte Woud.
En zo komen we aan bij Lachenhäusle, hier is goed te zien dat het Zwarte Woud
dicht bebost is, met hoofdzakelijk dennen- en sparrebomen.
De Romeinen noemde het dicht beboste gebergte met zijn donkere naaldbomen
Silva Nigra- "het Zwarte of Donkere Woud", dat voor hen onheilspellend
en bijna ondoordringbaar was. Het Duitse woord Schwarzwald werd voor
de eerste keer in een ducument van het Zwitserse klooster St. Gallen
uit het jaar 868 gebruikt.
Het Zwarte Woud is wereldwijd bekend om de sprookjes van
Gebroeders Grimm.
Het is ook een sprookje om hier door heen te rijden. Dit is
echt een mooi stuk.
We nemen bij het Schönwald Strausee een foto momentje. Even een stukje lopen,
maar had ik geweten wat we hierna gingen doen dan had ik
deze wandeling even overgeslagen.
In Triberg gaan we namelijk een kijkje nemen bij de hoogste
waterval van Duitsland.
Het water van de rivier de Gutach valt hier over een hoogte van 163 meter
van 872 meter tot 711 meter boven zeeniveau.
Het boven deel van de waterval is minder spectaculair, de Gutach stort
vanuit een glooiend plateau over meer dan 7 grote stappen in de
rotsachtige V-vormige vallei van Triberg.
De steile rotswanden en de watervallen zijn gevormd door twee breuken
in het graniet en vervolgens door gletsjers in het Pleistoceen.
Het was elke tree naar beneden een mooi gezicht, het vallende water
was niet rustig.
Sjaak had op het info bord gelezen dat de notenkraker hier aanwezig moet
zijn. Er stond wel een vogel op het bord maar was zeker geen kopie van de
vogel die we later tegen kwamen. Toen ik iets zag vliegen gaf ik nog als
antwoord dat de bonte specht hier ook vliegt.
Dit is de notenkraker, een soort van kraai. Deze foto heb ik kunnen nemen
met behulp van da kassa juffrouw. Die gooide elke keer nootjes naar buiten,
en dat is lekker makkelijk om zo aan voedsel te komen. Ik ga snel op de
grond zitten en de notenkraker nam even goed zijn hapje. Gelukkig had
ik 18-200 op de camera zitten, alleen het was zo donker onder de bomen
en de D90 kan niet zo hoog met de Iso en het beest is zo snel, maar
gelukkig zat er één goede foto tussen.
Wanneer je naar de watervallen van Triberg gaat, een zakje pinda's
bij de kassa kopen, de eekhoorntjes zijn er ook dol op.
De wandeltocht van 2 kilometer die langs de watervallen loopt, is niet erg
lang, maar wanneer je boven aan begint en naar beneden loopt moet je ook
weer een keer omhoog. Ik ben achter uit naar boven gelopen, het was best
stijl, kuiten konden het niet meer opbrengen. Sjaak had me al een paar keer
gewaarschuwd, ik ging elke keer weer een trap naar beneden om de
waterval op de foto te kunnen zetten. Dat heb ik dus geweten.
Dit uitzicht had ik toen ik weer naar boven liep, af en toe achterom kijken of
er geen bocht aan kwam. Wat een klim omhoog. Het leuke er van is dat e
r halverwege ook een ingang is. Maar dat zagen we pas toen we verder
reden ...We komen ook door Triberg met de grootste Koekkoeks klok,
maar we zijn in tijd nood gekomen en moeten helaas verder.
We volgen verder de Bs33, richting Hornberg, Hausach en Wolfach. Bij Wolfach
gaan we verder over de Bs294. Net na Schapbach nemen we de afslag naar
Bad Ripoldsau de L96. Wanneer we Kniebis door zijn gereden gaan we
verder de Bs500 op richting Baden-Baden.
Wat is die Bs500 een zalige weg om te rijden. Mooie bochten er in, was
weer genieten en vooral als er niemand op de weg is en het is pas 4 uur.
Het is zeer rustig.
In Mommelsee nemen we weer even een foto momentje. Ik mag niet meer
zeggen, "stop, stop" het is nu " een foto momentje" Klinkt niet
zo schrikkerig.
En voor het eerst heeft TomTom ons in de steek gelaten. We moeten echt doorrijden
om half 8 aan tafel te schuiven. En ik zie het zeer grote bord wel van Waldhotel
Forellenhof, maar had het idee dat dit een aanduidingsbord was dat je dit kleine
weggetje moet volgen om bij het Hotel te komen. En we hebben nog maar 5 minuten,
we zijn in de buurt maar we rijden nu een bergstraat in de steeds smaller wordt
en we hebben het idee dat een hotel het in deze wildernis het niet gaat redden. We
gaan dus maar keren. We komen weer bij het kruispunt uit en zien het echt niet
waar we naar binnen moeten. Hebben we dan zoveel gezien vandaag. En dan plots
zien we alle auto's staan. We kunnen aanschuiven en hebben best wel trek.
Ben door al het gehaast vergeten om foto's van het eten te maken, alleen
deze Flintstone maal kon ik niet vergeten. En zo sluiten we deze avond af,
in Baden-Baden. We sluiten ook deze vakantie af, onze laatste overnachting,
morgen gaat iedereen op zich zelf naar huis.
Dit is onze zondag ochtend uitzicht. Koffers pakken en de laatste 600 kilometer naar huis.
Nu is deze vakantie echt ten einde.
Een bedankje naar Rebel Travel is zeker op zijn plaats, weer fantastisch georganiseerd, een mooi route boek met prachtige wegen die we gereden hebben, goede hotels voor ons uitgezocht, het was weer super, dank jullie wel.
En natuurlijk Jos en John en ook Babs en Fiona, de vrouwen werken er toch altijd aan mee, die deze droom reis voor ons mogelijk hebben gemaakt, met de Mille Miglia als hoofd onderwerp.
En NobraCars, BMW dealer te Uden, die ons op een fantastische verzamelpunt heeft ontvangen met een heerlijke lunch en de schildjes voor op de auto.
Mijn chauffeur, die heerlijk heeft genoten om in de bergen te rijden, niet boos werd wanneer ik een fout maakte, wat is het toch een schat.
En verder iedereen die het voor ons mogelijk heeft gemaakt.
Corsa Mille Miglia 2014:
Zaterdag 17 mei - excursie naar Badeb-Baden in het Zwarte Woud
Zondag 18 mei - het finale stukje naar Nederland
Hoi Yvonne,
BeantwoordenVerwijderenZeer mooie reportage heb je gemaakt van deze fantastische trip.
Schitterende omgeving met die besneeuwde bergen en die mooie watervallen die je hebt gefotografeerd. Je eerste 5 foto's zijn ook heel erg mooi met dat prachtige licht.
Je "Flinstone" meal ziet er goed uit. Grappig bedacht...!!
Groetjes, Marco
Schitterend fotowerk Von. Wat maak je toch prachtige landschappen. Tsja, die notenkraker is wel een hele lekkere. Die wil ik ook!
BeantwoordenVerwijderenGroetjes,
René
Hoi Yvon,
BeantwoordenVerwijderenHeel mooi fotoverslag Wat een schitterende landschappen en zo mooi geplaat.
maar ik ben natuurlijk ook van van beestjes ;-) dus de Notenkraker (ben spontaan jaloers) en het eekhoorntje zijn ook leuk!
fijn weekend
Maria
Hoi Von,
BeantwoordenVerwijderenDat is duidelijk een mooie trip geweest. Je laat hier een heleboel prachtige landschapsbeelden zien. In het bijzonder de foto's in het begin en de opnamen met sneeuwlandschappen vind ik erg mooi. Gaaf dat je een notenkraker gezien hebt. Ik heb er ooit één gezien, maar toen had ik geen camera bij mij.
Groetjes, Kees
Groetjes, Kees
Hoi Yvonne,
BeantwoordenVerwijderenwat een verschillende, maar prachtige landschappen heb je in één dag gezien. En er ontzettend mooie foto's van gemaakt.
Echt schitterend vind ik die ruige, besneeuwde bergtop achter het groen, zoals op 7 - 8 - 9, en eigenlijk al je foto's van die watervallen. Tjeetje, wat is het water dan oogverblindend wit, heel mooi tussen al dat groen.
Hartelijke groet, Corrie
Wat voerde jullie reis door prachtige landschappen. Schitterend de omgeving van Engelberg. Maar ook het Zwarte Woud en de fantastische waterval zijn indrukwekkend. Ik kan me voorstellen dat je daardoor soms de tijd vergeet. Maar ja zo'n diner wil je niet overslaan natuurlijk ;-)
BeantwoordenVerwijderenHeerlijke tijd hebben jullie gehad.
Groeten, Gonnie