
04-07-2010
Ook tijdens de rally door Midden Nederland kwamen we molens tegen. Het zijn er niet zoveel die we gezien hebben, er staan er veel meer maar helaas niet op deze rit.

In 1474 werd door bisschop David van Bourgondië toestemming verleend om een molen te bouwen op de Eng. Er werd een houten standerdmolen gebouwd. In 1632 werd deze molen verkocht aan molenaarsknecht Gerrit Alberts Varecamp. Een nazaat van deze Gerrit, Gerrit Volkertsz Varekamp, liet in 1737 deze molen vervangen door een stenen stellingkorenmolen, genaamd de Windhond.
Deze molen raakte aan het begin van de 20ste eeuw buiten gebruik, toen molenaar J.B. Mulders zijn maalbedrijf stopte. In 1930 is uiteindelijk molen De Windhond afgebroken.

De molen heeft 1 koppel maalstenen. De vang wordt bediend met een wipstok.

De molen werd in 1832 gebouwd ter vervanging van twee oudere molens die elders het waterschap bemaalden. Als gevolg van turfwinning en het ontstaan van de Loosdrechtse Plassen werd bemaling in het oostelijke gedeelte van de polder noodzakelijk en verrees deze molen. Tot 1948 heeft de molen de polder bemalen door middel van een scheprad. In 1950 ging de molen over in particuliere handen en werd het binnenwerk uitgebroken en werd de molen tot weekendverblijf ingericht. In 1960 kwam de molen in handen van Natuurmonumenten en deze organisatie liet de molen in 1970 draaivaardig restaureren. Sindsdien is de molen op vrijwillige basis af en toe draaiend te bewonderen. Momenteel voert men herstelwerkzaamheden uit. De molen heeft roeden met een lengte van ruim 20 meter die zijn voorzien van het oudhollands hekwerk met zeilen.
De molen heeft de naam De Trouw Waghter sinds de Tweede Wereldoorlog. Deze naam heeft de molen te danken aan de rol die de molen voor onderduikers heeft gespeeld. De toenmalige molenaar gaf door middel van diverse wiekstanden signalen door.

De molen werd in 1880 gebouwd. Dit ter vervanging van een wipkorenmolen. Deze wipmolen was eigendom van de familie Schuurman sinds 1877. De molen is nog steeds eigendom van deze familie. Bij de bouw van de molen werd gebruikgemaakt van een molen uit 1839 afkomstig uit Amsterdam. In 1958 werd bij een grote restauratie de molen voorzien van zelfzwichting en geschikt gemaakt voor elektriciteitsopwekking. Hierdoor is het oorspronkelijke gangwerk van de molen grotendeels verloren gegaan. Erg succesvol was het systeem niet en de molen kwam dan ook stil te staan. In 1995 werd het wiekenkruis teruggerestaureerd naar het oudhollands systeem met zeilen en kwam de molen weer af en toe op vrijwillige basis in bedrijf. Sinds circa 2004 staat de molen wegens achterstallig onderhoud stil. Eind juni 2008 werd bekend dat de molen een subsidie krijgt toegewezen waarmee de molen kan worden gerestaureerd.
Tot de volgende...