
13-06-2010 Vandaag vroeg opgestaan om naar Haren te rijden, waar ons verzamelpunt is om weer een gezellige rally te rijden in Groningen. Tussen 9.45uur en 10.15uur is het verzamelen en wanneer je dan bijna 2 uur moet rijden dan moet je uit Kortenhoef toch rond de klok van 8uur weg rijden. Gisteren auto heerlijk in de wax gezet, raampjes schoon gemaakt en olie en bandjes gecontroleerd. Er zijn 80 auto’s aanwezig, een heel leuk gezicht om al deze Z3 en Z4 op een rijtje te zien staan. Na de toespraak en de vragenlijst in ontvangst te hebben, mogen we de tocht gaan rijden. We hebben mooie en leuke momenten gehad en “zoom” vriendin Cristien heeft ook nog even foto’s gemaakt. Het is een mooie dag geweest met kappie open en een klein zonnetje erbij.
Weer een kontje van een Z4, wat zijn ze lekker..
Hadden we nog niet eerder gezien, een witte Z4
Daar komen de winnaars aan, als je het blaadje omdraaid..;-)Het spookt rond deze borg. Het zijn de geesten van twee krijgers, vader en zoon, die bij de borg hun leger van vierduizend man bijeenroepen. Dit gebeurt echter steeds weer tevergeefs; de soldaten zijn er niet meer.
Het is een verhaal uit de Tachtigjarige Oorlog. Wigbold van Ewsum, `ridder Nienoort' zoals hij, naar zijn kasteel, werd genoemd had als ridder uit Groningerland dienst genomen in het Spaanse leger. Omdat de Groningers hem dat kwalijk namen, was hij opgestapt en had op eigen kosten een legertje van 4.000 man op de been gebracht, nu om de Spanjaarden te bestrijden.
In een van zijn gevechten raakte hij zwaargewond. Zijn zoon, die bij hem was, wist hem door velden en poelen uit het strijdveld weg te dragen. Hij heeft zijn vader zelfs, terwijl deze al stervende was, helemaal naar zijn kasteel teruggebracht. Daar stierven beiden in elkaars armen, want ook de zoon was zwaargewond...
Nu roepen zij nog steeds om hun soldaten.
In de borg Níenoord woonde eens een jonker, die op een dag eerst de hele familiegalerij aan stukken sloeg en daarna ook nog de oude borg in brand stak. In zijn eentje ging hij toen aan het graven en breken in de puinhopen. `Dat doet-ie om te kijken hoe jonker sien veurolders bouwd hadd'n,' zeiden de mensen. Het kasteel werd weer opgebouwd en is nu een museum van oude koetsen.
Maar dicht hierbij staat nog de schelpengrot, de oude schatkamer van de borg. Daar stonden kisten vol goud en zilver, vol sieraden en juwelen.
Op het kasteel werkte eens een meisje uit het dorp. Ze zou zo graag eens stiekem in de schatkamer gaan kijken. Toen op zekere dag de kasteelheer en zijn vrouw op reis waren, riep het kindermeisje de jonge freule, op wie zij moest passen, bij zich. Ze wist haar te overreden de sleutel uit de kamer van haar vader te halen en mee naar de schatkamer te gaan, waar het dienstmeisje niet uitgekeken raakte. Ze danste in het rond tussen al die schatten en juwelen en ze droeg het ene sieraad na het andere. Maar de jonge freule had er al gauw genoeg van. Ze liep weg, maar deed voor alle zekerheid de deur van de schatkamer op slot. Toen ze weer aan het spelen was, vergat ze het kindermeisje helemaal.
Bij thuiskomst van haar ouders moest ze natuurlijk het geheim wel verklappen. Kwaad liep de kasteelheer naar de schatkamer, waar hij het kindermeisje huilend aantrof. Uit straf voor haar pronkzucht moest ze in de schatkamer gevangenzitten totdat de muren bedekt waren met schelpen. Er kwamen kisten met schelpen op de plaats van de kisten met juwelen en door een luik kreeg het meisje eten en kaarsen. Tientallen jaren werkte het meisje hier aan de schelpenmuren, en eindelijk had zij het werk klaar. Toen mocht ze eruit. Zij liep blij weer in de buitenlucht, vrij! Meteen ging zij naar het meer in het dorp, maar in het heldere water schrok zij hevig van haar gezicht, dat na al die jaren mager en oud geworden was. Het meisje zakte in elkaar en is nooit meer opgestaan.
Nog altijd bestaat die schatkamer bij de Nienoord, waar alle muren vol schelpen zitten.
Het schathuis
De naam schathuis is afkomstig van het Friese woord ‘skat’ of ‘sket’, dat vee betekent. In feite is een schathuis de boerderij bij een borg. Op de tuintekening uit omstreeks 1705 is te zien, dat het schathuis veel groter is geweest.
In het schathuis werden vroeger de koetsen en de paarden gestald, werd hooi en andere gewassen opgeslagen, maar er werd eveneens gekookt, bier gebrouwen, kaas gemaakt en de knechten hadden hun eigen kamer.
Op het voorterrein staat het schathuis. De borg werd in de middeleeuwen als steenhuis gesticht en groeide uit tot een imponerend gebouw met invloedrijke bewoners. De laatste bewoners, de familie Thomassen à Thuessink van der Hoop van Slochteren, verkochten de borg in 1972 aan de Gerrit van Houten Stichting
Zo maken we een foto, gemaakt door CristienTot de volgende...
Dag lieve fotovriendin
BeantwoordenVerwijderenWat is het weer een prachtige serie, zoveel mooie karretjs bij elkaar, een Zoom vriendin te ontmoeten en zoveel moois van Groningen te kunnen ( laten ) zien.
Prachtig hoor...... je hebt me weer laten genieten!
groetjes en liefs van Joop
Wat een prachtige serie en van alles wat heel erg mooi Yvon
BeantwoordenVerwijderende Auto's het Kasteel en Pieterburen alles even mooi
Groetjes Janny
Jeetje Von, verwacht ik een serie vol glimmende auto's, komt er ook een bonte afwisseling van dorpjes, kastelen, zeehondjes en nog veel meer voorbij, en stuk voor stuk prachtige foto's.
BeantwoordenVerwijderenJe moet een werelddag beleefd hebben.
Groetjes
Loes
Leuk om weer mee te kunnen kijken op je dagje uit :-)
BeantwoordenVerwijderenMooi gedaan!
Groet,
Peter en Janny
This is the perfect site for anybody who hopes to understand this topic.
BeantwoordenVerwijderenYou understand so much its almost hard to
argue with you (not that I really will need to…HaHa).
You definitely put a fresh spin on a subject that has
been written about for many years. Great stuff, just great!
Check out my blog ... cialis pills