De Hoop

Deze achtkante molen is opvolger van een op 17 maart 1893 afgebrande standerdmolen.

Over de herkomst van de huidige molen heeft lang onzekerheid bestaan: overduidelijk was het een verplaatste molen, maar het verhaal, dat dit ooit een Zaanse molen was leek, gezien de constructie, uitgesloten.

Onderzoek door molenkenner J.S. Bakker bracht de oplossing: deze molen was oorspronkelijk poldermolen in Wateringen, namelijk ondermolen van de in 1847 gebouwde driegang van de Nieuw Wateringveldse ploder.

De nog bestaande beltkorenmolen Maria-Antoinette te Deurne (NB) is de voormalige middenmolen van dezelfde gang en lijkt inwendig sprekend op De Hoop.

De verwarring over de vermeende Zaanse herkomst heeft een oorzaak: de molen werd te Wateringen afgebroken en vervolgens aan Elspeet verkocht door de bekende Zaanse slopersfirma De Boer. Van veel meer bestaande en verdwenen Nederlandse molens is daarom ten onrechte beweerd dat het verplaatste Zaanse molens zijn.

Het jaartal van herbouw in Elspeet moet haast wel 1894 zijn ( vaak werd '1897' gemeld); ten eerste omdat archiefstukken van het waterschap te Wageningen daarop wijzen; ten tweede omdat het onlogisch is dat men in Elspeet het drie jaar zonder molen had kunnen stellen.

Vergeleken met de situatie te Wateringen is de huidige molen qua verhoudingen wel veranderd: het ondertafelelement staat nu ter hoogte van de molenbelt; op de oude locatie bovenop stenen veldmuren. De vlucht in Elspeet is ook aanzienlijk korter dan destijds in Wateringen ( het  'zusje' te Deurne bewaarde veel duidelijker de Zuid-Hollandse proporties) 

De molen werd in 1962 en 1972 gerestaureerd, maar kwam na die laatste restauratie niet meer in bedrijf. Omstreeks 1978 werd er voor het laatst gedraaid, daarna volgde een langdurige periode van verval. Eind 2008 stond de molen er met vrijwel kale roeden en een grotendeels afgebroken staart troosteloos bij; ook was de omgeving inmiddels behoorlijk dichtgegroeid.

In het late najaar van 2009 werd besloten tot een algehele restauratie. Vervolgens had men de pech, dat het bedrijf dat de restauratie zou gaan uitvoeren, in financiële moeilijkheden kwam. Er moest een andere molenmaker worden gezocht.

Op 3 november 2010 werd, nadat eerst beide roeden waren gestreken, de kap verwijderd. Deze verkeerde niet in heel slechte staat en werd daarom naast de molen hersteld. Al in augustus 2011 volgde herplaatsing. Daarna werd de molenbelt aangepakt: deze was in het verleden deels afgegraven en vervangen door een stelling en plaatselijk ook door aanbouwen. Thans is er weer een echte belt rondom de molen aanwezig.

Molendatabase nummer: 207