Incanto Images Fotografie

Incanto Images betekent betoverende foto's.
Ik hoop dat de betovering werkt en dat je kan genieten van de foto's.
Van macro- tot landschapfotografie en alles wat daar tussen in zit.





Roadtrip Normandië - Verblijf Ponterson


Kijk de auto's toch eens netjes staan op het parkeerterrein. Allemaal wachtend op
 hun baasje om op deze druilerige dag een rondje te maken door het
 Franse landschap.

Voor mij staat centraal de "Mont Saint Michel", eindelijk ga ik daar heen. Staat al 
zolang om mijn lijstje en kan er na vandaag een vinkje
 achter zetten. 

Ik rij om 9 uur weg, op zoek naar de André Est polder. Vandaar uit zie je de 
Mont Saint Michel vanaf de andere kant. Hopelijk staat het niet te ver, het is 
wel erg droevig buiten.  






De Polder André is makkelijk te vinden met het ingevoerde adres, Roz sur Couesnon, 
en daar sta ik dan, niemand te zien en aan een doodlopende straat. Dit gedeelte 
heeft geen naam meer. Hopelijk gebeurt er niets, dat wel 
even door mij heen. 






Ik moet een paar stappen lopen om dit uitzicht te krijgen, waarom het ook wel 
"Balkon de Bretagne" wordt genoemd..?? kan het je niet vertellen, alleen 
maar weiland te zien.






Aan de rechterkant zie je een klein dijkje, en een spoor van tractoren, zal ik
 dit gaan volgen..?? toch maar niet gedaan, ik heb het lopend gedaan...even iets
 veiliger en het was gelukkig allemaal droog.

Alleen ik loop wel te balen, wat een saaie lucht. En het miezert een klein 
beetje. Heel langzaam begin ik toch nat te worden. Dan maar weer 
terug naar Pinokkio.







Nu moet ik vanuit de polder terug zien te komen richting Mont Saint Michel. 
Ik heb even niet naar Tommy geluisterd en moet het nu even zelf doen. Deze
 wegen zijn allemaal onbekend voor Tommy. 

Ben er niet zo bang voor dat het niet goed gaat. Mont Saint Michel in de gaten 
houden en een beetje van richting veranderen en ik sta op de
 D478 bij Beauvoir. 






Ik stap uit en maak vanaf de brug even een foto. Ik zie wel allemaal mensen 
lopen aan de rechterkant en ik wordt aangesproken of ik de weg weet naar
 Mont Saint Michel, of ze zo goed lopen, gelukkig in het Engels en niet in het 
Frans, ik vertel dat ik met de auto ben, er komen nog meer mensen bij staan, 
en het blijkt een looppad te zijn naar Saint Michel. 

Wanneer ik bij de brug het kleine weggetje uit kom, D776,  zie ik aan de rechterkant
 om een heuvel een molen staan. Ik weet dat ik de molen in de TomTom 
route heb ingevoerd, maar met de wetenschap dat het vanmiddag nog slechter
 weer wordt, ga ik eerst naar Le Moulin de Moidrey ( klik op de naam van de 
molen en het blogje komt te voorschijn)






Nu het kleine weggetje volgen om in de richting van Saint Michel te rijden.






Het is helaas nog steeds slecht weer. Het beste er maar van maken. 






Rond de klok van 1/2 11 ben ik op het parkeerterrein van Mont Saint Michel. 
Het was druk met aanvoer van auto's, ik zag al een paar BMWtjes staan en 
ook voor mij reden een paar auto's. Allemaal netjes één voor één je plaatje 
innemen, en ik weet nog steeds niet waarom, er wenkte een parkeerbeheerder 
dan ik naar hem moet komen rijden. Deze meneer staat helemaal aan het eind 
van de rij en ik mag Pinokkio tegen het voetpad aan rijden, ik rij er eerst nog 
overheen, zag helemaal niet dat het een voetpad was, moest dus een klein stukje 
weer naar achteren, en het was zo lollig hoe dit allemaal ging, maar daar
 stond ik dan. Helemaal buiten de gebruikelijk parkeerplekken en de mensen
 uit de groep die dus netjes in de parkeervakken moesten parkeren, die vroegen 
natuurlijk waarom ik daar mag staan....een klein beetje jaloers..hihihi

Het voordeel hiervan was dat ik zo bij de bus en paarden was. 

Op internet had ik gelezen dat wanneer je aan de linkerkant gaat zitten heel 
mooi Mont Saint Michel kan zien. Ik kwam aan toen was de kar al vol aan de
 linkerkant, dus even een karretje gewacht. Of zal ik toch met de bus gaan. Het 
duurde wel even voordat er weer een kar terug was. Toch geduldig gewacht en 
er geen spijt van gekregen. Een ritje kost € 5,30 en dat is alleen 
voor de heenreis






Wat is het een lange wandeling, en dan te bedenken dat de mensen bij Beauvoir
 dit ook nog moeten lopen. 






Omdat het zulk slecht weer is, ben ik in Nik collection aan het spelen gegaan. 






Dit is zonder Nik. 






Er staan in deze blog nog meer foto's de bewerkt zijn met Nik, schrik soms 
niet van mijn spielerei.






Je wordt door paard en wagen afgezet voor de ingang en ik loop eerst daar even 
een rondje. 

Wat staan er veel politie auto's, bewaking is er genoeg zo te zien.  Ze willen 
niet op de foto, dat is mij wel duidelijk gemaakt. 






Bij de ingang wordt er gevraagd wat er in de rugtas zit. Ik had mijn grote fototas
 bij mij, die durfde ik niet in de auto te laten liggen. Maar deze moest van de 
rug af en alle vakjes moesten open. Ok, wanneer ze dat bij iedereen doen
 dan is het wel veilig. 






Ik loop naar boven en voel de benen al aardig. Wat een trappen, ik moet er
iets voor over hebben. 




Ik kom al club genootjes tegen die terug gaan, veel te druk, voordat je binnen 
bent ben je de hele dag kwijt. Tja, dat moet dan maar, ik wil het
 binnen ook zien. 






Op de weg naar boven kan ik mooi gebruik maken van de prachtige uitzichten.






Hier is een beetje te zien hoe de weg loopt. 






Heel langzaam komt abdij in zicht. 






Het wordt al drukker, ook omdat er mensen naar beneden komen, die niet
 naar binnen willen. De grote fototas helpt ook niet echt mee. Ik besluit om de
 fototas op de buik te dragen, dan kan ik de tas soms even een slinger geven
 om meer ruimte te creëren. 






Er staan ook verschillende hotels op de berg, denk dat dit er één van is..?? misschien 
wonen er wel mensen in. 






Kunstwerk..??? of heeft het een andere betekenis...kan er op internet ook niets 
over vinden.






Het zal er allemaal wel bij horen...het houdt je wel bezig op weg naar de
 ingang van de Abdij..






Ben bijna op het hoogste punt. Het worstelen door de mensen is bijna afgelopen. 
Het ging eigenlijk nog allemaal heel snel.






Ik zie de kassa van de Abdij La Merveille,  ben binnen. Nu snap ik waarom 
het toch lang duurde, want er zijn veel kassa's, hier moeten weer alle tassen
 open. Ook de kinderwagen zakken en mandjes. Tja, ook ik weer alle vakjes
 open maken. Dat is twee.... :-)

Na het betalen van € 9,00, loop ik de route die 
aangegeven staat.

Nu merk ik niet meer zo erg dat er veel mensen zijn. Alles is het te belopen
 en weinig groepjes met mensen, die een gids bij hun hebben. 





Snel weer naar binnen, het regent buiten.






De lange geschiedenis van Mont Saint Michel zou teruggaan tot 708, het jaar
 dat Aubert, bisschop van Avranches, op de Mont Tombe een heiligdom ter
 ere van de Aartsengel laat bouwen dat al snel tot een groot bedevaartsoort zal 
uitgroeien.  Mont Saint Michel is echter ook een militaire vesting, die tijdens
 de Honderdjarige Oorlog onneembaar blijkt te zijn.  De abdij wordt in 1874 
tot historisch monument verklaard en grondig gerestaureerd. Sinds 1979 
staat Mont Saint Michel op de lijst van het 
werelderfgoed van UNESCO. 






De abdijkerk is in de eerste tientallen jaren van 1000 gebouwd en ligt 
80 meter  boven de zeespiegel op een platform met een lengte
 van 80 meter.  






Het schip heeft drie niveaus: bogen, tribunes en hoge ramen. Het schip
 heeft een gelambriseerd tongewelf.


































































Vanuit de crypte kom ik via een kleine passage bij een enorm rad uit. Deze rad
 is rond 1820 geplaatst om voedsel voor de gevangen naar 
boven te brengen. 











In de abdij ben ik ook nog twee keer gecontroleerd, door politie in burger, die
 grote tas laat ik de volgende keer in de auto. De politie was wel zo vriendelijk 
om eerst hun pasje te laten zien. Veilig was het er wel in die periode. 











Ik heb een folder bij de kassa mee genomen, daar staan allemaal nummers op, 
alleen het nare er van is, ik ben alleen nummer 10 tegen gekomen, van het rad. 
Bij de overige vertrekken zal ook een bordje gehangen hebben, alleen dat 
heb ik niet gezien. 






Weer buiten weet ik niet aan welke kant ik sta. Sta wel aan een mooie kant. Wat ziet
 het wad van rivier Couesnon er prachtig uit.  Lijnen, watertjes waar ik even
 zoet mee ben.  Klik op rivier Couesnon wanneer je dit wilt zien.






Het is helaas nog steeds slecht weer en ik loop wel even door. Hier heb
ik geen zin in.






Schuilen is er hier niet bij. Snel een kiekje en door lopen.






Daar komt iets aan waar ik even schuil met verschillende mensen. 






Het is bijna 1 uur, wat gaat de tijd toch snel, ik ben pas aan het begin van mijn 
route. Het lukt nooit om de route nog te rijden.











In de zomer is het ook mogelijk om wad te lopen. Onder begeleiding maak je een 
rondje om Mont Saint Michel, of naar het onbewoonde rotseiland Tombelaine, 
nog net te zien aan de linkerkant van de rots. 






Chapelle Saint Aubert is gebouwd in Romaanse stijl. Opgericht rond de twaalfde 
eeuw. Het gebouw is geclassificeerd als een historisch monument.






Zo loop ik heel langzaam naar de bus toe. Al hoppend van steen naar steen.






Tot ik daar vanaf glij en met mijn schoen er helemaal in zak. Nu snap ik waarom 
de mensen het wad op liepen op blote voeten. Met schoenen aan is het 
niet te doen.






Trek mijn schoen uit de bagger en zoek weer een steen op. Ik zie er niet uit, en
 stink een beetje. 






Ik loop maar even een stukje op het harde gedeelte om de blubber een beetje
 af te stampen. Wat een toestand, zo ga ik de auto niet in. 






Wanneer ik de bus in stap, is er wel veel af, alleen nog niet genoeg. Wat stinkt dit. 
Ik ga maar bij de deur staan dat er zo nu en dan bij een busstop een beetje
 frisse lucht binnen komt en de stank lucht naar buiten kan. 






Gelukkig weet ik dat er nog water in de auto is.

Wanneer ik bij de auto kom is het bijna twee uur. En het komt met bakken naar 
beneden. Ik weet dat er nog een vuilnis zak in de fototas zit, en doe daar mijn
 schoenen in en de gympen die, gelukkig, in de auto liggen 
trek ik aan. 

Ik vervolg mijn route wat Tommy mij verteld. Ik stop even bij een parkeer
 plaats om de route te bekijken en even een bammetje te eten. 

Het is echt geen foto weer en ik kijk naar de tijd hoe laat ik terug zou zijn wanneer 
ik deze rit ga rijden. En besluit om terug te gaan naar het hotel. Een keer vroeg
 in het hotel aanwezig. 






Onderweg naar het hotel kom ik een winkel tegen die alleen maar molens maakt.






Ik vraag bij de ingang of ik foto's mag maken en dat mag allemaal. 






Ze worden allemaal met de hand geschilderd. Wat een klus, er stonden er 
echt heel veel.






En dan is het weer etenstijd, gisteren hebben we al door gegeven wat we allemaal 
wilde hebben, en de meeste van ons hadden zin in patatje met een biefstukje, het 
was goed te eten. 











En dit was mijn slaapkamer, wat hebben we gelachen bij binnen komst. Dit verwacht
 je toch niet. Zo leuk om hier te slapen.






Jammer genoeg niet mijn Sissy jurk bij mij. 







En dan ga je op ontdekking hoeveel berg ruimte er in een kamer is. Niet dat ik daar 
gebruik van maak, bij mij ligt het kleine beetje wat ik gebruik vlak bij mijn tas. Voor 
die paar dagen pak ik echt niet alles uit. 

Zien jullie de kast aan de rechterkant staan...en dan doe je die open...






.....wat een verrassing, kijk eens hoe leuk dit is. Van alle makken voorzien.






Een heel apart plafond. 






Een beetje uit de tijd, wanneer je net in een kasteel hebt geslapen. Dat maakt het 
rijden met de club ook wel leuk. Elke keer is het weer anders. 







Het personeel en de eigenaar zijn bijzonder aardig en behulpzaam. Het is er 
schoon, helemaal prima.  Ik mag dit graag zien voor een 
paar dagen. 











Hotel:
Hotel Best Western Montgomery
13 Rue Couesnon
50170 Ponterson




Gereden kilometers: 39 kilometer

Woensdag: 03-08-2016 verblijf Ponterson
Zondag: 07-08-2016 van Val de Reuil naar Huis

2 opmerkingen:

  1. Je moest er veel voor over hebben om deze foto's te maken maar gelukkig wachtte je daarna als belning een riant hemelbed! ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hi Von,
    Je hebt er behoorlijk wat moeite voor moeten doen en moeten accepteren dat je niet de enige bezoeker was. Mont St. Michel is een bijzondeheid en trekt veel bezoekers. Als ik jouw beelden bekijk is zo'n bezoek wel de moeite waard. Het "toetje" maakte de dag compleet:-D
    Groetjes, Kees

    BeantwoordenVerwijderen

Bedankt voor je bezoek en leuk dat je even de tijd neemt om een berichtje achter te laten!
Thanks for visiting my blog and leaving a comment!