Vandaag de derde etappe: van Gérardmer naar Armeno in Italië. Vroeg
opstaan en snel van start. We hebben een pittige en lange route voor
de boeg met aan het begin meteen een prachtige uitdaging.
Via een pasroute langs de 1247 meter hoge berg "Ballon d'Alsace.
We rijden +/- 480 kilometer vandaag.
Eerst even tanken in La Bresse voordat we de pas op gaan. Alleen we
komen er niet helemaal uit hoe het werkt om te tanken. Gelukkig
wil iemand ons helpen en zo kunnen we met een
volle tank de pas op.
Het is koud onderweg, bij het klimmen van de Col le Melin, hebben we
al een beetje slecht zicht.
De wolken partijen doen het nu wel heel goed, maar het is
rond de 2 1/2 graad. Brrrr...
En dat merken we ook wanneer we bij Grand Ballon de Col de Menil op
gaan. Hoe hoger we komen, 1165 meter, hoe slechter het zicht. Hagelstenen,
mist, het is rond het vriespunt, even iets minder op de gaspedaal. Door
het slechte zicht zien we een afslag niet en moeten na een poosje keren.
Gelukkig zijn we met z'n drietjes.
Na de splitsing op de Col de Menil gaan we links richting Masevaux.
We gaan weer dalen.
We volgen de D466 en de D432 richting Ferrete om zo in Lucelle
de grens over te gaan.
Hier even een foto momentje, wat een prachtig stukje natuur. We gaan op
ons gehoor af om uit te zoeken waar de bellen vandaan komen. Gevonden,
er staan een paar bruine stieren in de wei.
We hebben er even voor moeten lopen, en op de terug weg kijken we
achterom en maken deze foto's
Temperatuur is al weer iets aangenamer maar de kap blijft nog steeds
dicht. Het is toch al rond de klok van 12uur
De mannen hebben een onder onsje, moeten weer op de
meisjes wachten..
Richting Develier waar we even een lunch nuttigen, rijden we over een
heel smal weggetje dat we niet weten of we
hier wel goed uitkomen..
...we komen bij een mooi gelegen restaurant in Develier, Restaurant
La Claude-Chappuis, en bestellen een tosti.
Dat ziet er even heel anders uit dan bij ons. Vlees van een goede dikte,
kaas die er mag zijn, augurkje er op. Maar hoe eten we dit op..?? Ons
mondje is hier te klein voor. Kan je vertellen het was een heerlijk
broodje en we kunnen er weer tegen aan.
We moeten helaas een stukje over de snelweg richting Breitfeld,
en daar zijn ze dan, de besneeuwde bergtoppen.
De snelle kilometers door dit mooie landschap
is geen straf.
Over de N6 komen we aan in Reichenbach. In het route boek komt
Kandersteg steeds dichterbij, we gaan met het treintje
naar zuidelijk Zwitserland.
Maar eerst even in het dal van Tellenburg genieten van het mooie
uitzicht. Een nieuwsgierige koe kijkt even
om een hoekje.
Er zijn hier verschillende wandelroute's we zien verschillende wegwijzers
met sommige, voor mij, vele kilometers om te lopen
Het zal zeker een mooie wandeling worden wanneer je er van kan genieten,
Kasteel ruïne Tellenburg is ook te bezichtigen, en dan
kan je met de trien van ....
.....Frutigen weer terug komen.
Wij rijden door langs de oever van de Thuner See richting Spiez. Net
voor Spiez afslag naar Kandersteg.
In Kandersteg nemen we de autotrein die dwars door het Lötschberg
rijdt naar zuidelijk Zwitserland.
We moeten +/- 20 minuten wachten, we babbelen wat met z'n allen, er
komen steeds meer mensen van de groep erbij en
maken een paar foto's.
We hebben tenslotte even de tijd voordat we op de trein rijden. De
Lötschbergtunnel is 14 kilometer en 612 meter lang. Je moet in de
auto blijven zitten en niet bang zijn voor benauwde ruimte's.
Het is er pikken donker.
Het hoogste punt in de berg is 1239 meter. Daar heb je geen erg in.
Alleen moet het locomotiefje er op dat moment wel voor werken en dat
roken we ook wel in de auto.
Voordat je er erg in hebt ben je aan de andere kant, en stappen we
uit in Goppenstein.
Na de autotrein dalen we af naar het Rhônedal richting Brig. Vlak voor Brig,
bij het plaatsje Glis zien we dat de
Simplonpas open is.
Na de keuze te hebben gemaakt om naar de Simplonpas te gaan
moeten we richting Domodossola volgen om de
Simplonpas te beklimmen.
En dat hebben we geweten, wat idioot van een vrachtwagen chauffeur hadden
we achter ons. Met een lege oplegger was het de bedoeling dat we eigenlijk
harder moesten gaan rijden. En maar duwen op ons kontje. Gelukkig kwamen
we na een poosje een vrachtwagen die beladen was, en inhalen was echt
niet mogelijk. Alleen toen de beladen vrachtwagen ruimte zag voor zichzelf
om even voor ons aan de kant te gaan begon meneer weer te duwen. Gelukkig
waren erg wegwerkzaamheden dan konden wij weer even sneller optrekken,
maar daar kwam hij weer.
En dat in deze omstandigheden, was geen lolletje. Het sneeuwde heel
zachtjes en de wegen waren vochtig.
De Simplonpas - tussen Brig in de Rhônevallei en het oude stadje Domodossola
- verbindt Zwitserland en Italië. Het hoogste punt is 2010 meter.
Wanneer je via de Simplonpas naar Italië rijdt kom je aan rechterhand
een groot opmerkelijk gedenkteken tegen. Het lijkt op een kolossale
stenen vogel, adelaar, het heeft iets te maken met Napoleon en de kijk
richting naar Italië. Het is 14 meter hoog, je zal het gevaarte
zeker zien staan.
En dan komen we aan op het hoogste punt.
We parkeren de auto's even om een kopje thee te drinken.
Alleen de meisjes komen iets later, even in de sneeuw genieten van het
prachtige landschap. Het is geen roos wat je in het haar ziet, maar
kleine sneeuwvlokjes. Zonnebril en sneeuw, hoe snel
kan het veranderen.
Na ons foto moment en het kopje thee gaan we aan de afdaling beginnen ( SS33).
De eerste kilometers gaan langs de kale hoogvlakte Bergalp. De weg daalt
snel af en na elf kilometers komt het eerste dorp
Simplon Dorf inzicht.
In de zomer van 2008 is besloten om aan de Zwitserse kant de Simplonpas,
tussen Simplon-Dorf en Brig, de wegen aan te passen. Dit gebeurde naar
aanleiding van zes ongevallen met vrachtwagens in de zomerperiode.
Door de warme temperaturen en grote last op de remschijven, hebben
deze het in dit geval begeven, en hebben de vrachtwagens moeten
afremmen door tegen de muren en andere obstakels te rijden
Dit probleem wil men in de toekomst voorkomen door middel van
uitloopstroken. Dit zijn stroken langs de weg die tegen de berg op
lopen, en gevuld zijn met zand en stenen, Zo kunnen vrachtwagens
" relatief" veilig een noodstop maken.
Na de Gabi-Gstein voert de weg door de woeste Gondokloof die is
uitgesleten door de rivier de Diveria. Aan het einde van de kloof ligt
Gondo. Nog een kilometer dan bereiken we de
Zwitserse-Italiaanse grens.
De weg versmalt iets en we gaan door de ruige
Val Divedro heen.
Na de Simplonpas moeten we de weg volgen richting Milano, tot aan de
afslag Gravelona, we zijn dan nog maar 16 kilometer
van ons hotel verwijderd.
Na deze afslag rijden we de SS34 op richting Omegna en Lago d'Orta.
En wat gaat het snel deze 16 kilometers. We zijn zo
in Armano bij hotel Cortese.
Wat een prachtig uitzicht, en nog veel belangrijker, wat een aangename
temperatuur. Er hangen ook wel dreigwolken
maar het voelt goed.
Een prachtig hotel, mooi gelegen, en de slaapkamer precies aan de goed
kant. Aan de achterkant kijk je tegen het
parkeerterrein aan.
Hotel Cortese is een vier sterrenhotel met 34 kamers en ligt vlak
bij het meer van Orta en het Lago Maggiore.
Rond de klok van 20.30 uur mogen we vorkje prikken.
Wat krijgen we vandaag allemaal voor lekkers.
The Director and the Staff wish YOU to enjoy your meal.
Is dat niet een heerlijk welkom.
Salad Buffet met.....
....heerlijke sausjes
Niet te veel opscheppen, er volgt nog meer lekkers.
Lasagnetta gratinata alla bolognese
Stracotto di manzo al Nebbiolo
en een overheerlijk toetje:
Semifreddo alle nocciole, salsa di cioccolato
En zo is ons buikje vol en slapen heerlijk in dit hotel.
Corsa Mille Miglia 2014:
Maandag 12 mei - van Gérardmer naar Armeni in Italië
Wat een geweldig mooie rit en wat een prachtig verslag van deze moeilijke maar o z\o mooie tocht en het buffet ja daar loopt het water van uit je mond.
BeantwoordenVerwijderenen dan vinden ze het gek dat je zwaarder terug komt..;-) wat een verwennerij allemaal...
Verwijderenwat een mooie reis is dat geweest! Er komen allemaal herinneringen bij mij boven: wij hebben een groot stuk (Zwitserland/Italie) ook een paar keer gemaakt. Maar dan met de caravan achter de auto!
BeantwoordenVerwijderenOok met de trein en over de Simplonpas, alleen was het toen wat warmer!
Ik krijg gewoon heimwee van die beelden! Prachtig!
groet Trijnie
Wat een mooie omgeving, adembenemende landschappen. Echt mooi die bergen waar nog sneeuw ligt.
BeantwoordenVerwijderenDat was vast genieten daar, en ook van het eten, mmmmm dat ziet er heerlijk uit,vooral het toetje.
groetjes Ghita
Ik heb weer genoten van je mooie reisverslag met bijbehorende foto's. Toch heel leuk zoiets om te doen. Je ziet zo lekker veel van Europa en je wordt ook nog eens verwend. Heerlijk.
BeantwoordenVerwijderenGroetjes,
Marianne
Een prachtig fotoverslag, heb er enorm van genoten. Het oogt alleen wat koud, terwijl het hier hoog zomer is...:-)
BeantwoordenVerwijderengroetjes, Truus
Ha Von,
BeantwoordenVerwijderenDat was toch wel weer een zeer indrukwekkende reis, en zo knap hoe je onderweg 'eventjes snel' je foto's weet te maken.
Foto 39 bijvoorbeeld is een geweldig mooie foto met prachtig lijnenspel.
Groetjes Loes