Incanto Images Fotografie: Corsa Amalficosta - van Vico Equense naar Siena

Corsa Amalficosta - van Vico Equense naar Siena

Om 8.45 zitten we in de auto om richting Siena te gaan. De snelste route is al 4.50 rijden.Maar om nu alleen vandaag snelweg te rijden hebben we niet zo heel veel zin in. We nemen het eerste stuk over de snel weg, en het tweede stuk na Rome binnen door.

De tol Napoli Noord naar Orvieto was € 22,70

En bij Bar Oblix in Tamburino - SR 71 - kijken we uit over het plaatsje Orvieto. Het is inmiddels 13.15 uur. We zijn al een heel eind maar hebben nog een leuk stukje te gaan.

Via SS74 - Castel Giorgio - bij San Lorenzo Nuovo de SR2 op en dan via Acquapendente

In Radicofani staat de ruïne Fortezza di Radicofani, vanaf de SR2 heb je een prachtig landschap.

Een prachtig stuk weg om naar Siena toe te rijden.

In het hart van Toscane, midden in het groen van de Val d'Orcia, op een heuvelachtige ligging, staat de oude boerderij van "Poggio Covili"

De naam, zoals vermeld in sommige publicaties, is afgeleid van de oude taverne die ooit werd bezocht door degenen die te voet of in een koets de Via Francigene passeerden.

In de jaren 70 werd het gekocht door de familie Pasquini en vervolgens met uiterste zorg en aandacht gerenoveerd, tot op de dag van vandaag is het een droomboerderij, omgeven door een adembenemend panorama.

Adres: S.S. 2 Cassia , 53023 Castiglion d'Orcia SI,Italië

In de buurt van boerderij Poggio Covili, tref je belangrijke middeleeuwse dorpen zoals, Pienza, Montepulciano ( huis van de edele wij), Montalcino ( huis van de Brunello-wijn) en kuuroorden zoals San Casciano dei Bagni, Bagno Vignoni en Chianciano Terme.

Dit fantastische gebied is door UNESCO uitgeroepen tot werelderfgoed.

Rond de klok van 16.00 zijn we in Hotel Villa Scacciapensieri, even snel opfrissen en snel naar Siena. We gaan met de taxi, net zo makkelijk en een paar minuutjes zijn we onderweg.

We moeten even wachten en doe een klein rondje om hotel. Uitzicht bij het zwembad. Niet verkeerd.

Om 16.45 staan we in Siena. De taxi zet ons aan de buitenkant van de binnen stad af - Piazza Giacomo Matteotti, en via Via Pianigiani lopen we naar het beroemde plein, Piazza del Campo

Sallustio Bandini, dateert uit 1882, en staat voor het Palazzo Salimbeni aan het Piazza Salimbeni. Palazzo Salimbeni is een stadspaleis in gotische stijl, het gebouw wordt geassocieerd met een oude handelsfamilie van Siena, in het gebouw is momenteel het oudste bank ter wereld gevestigd, hoofdkantoor van de Banca Monte dei Paschi di Siena.

Het werd gebouwd in de 14de eeuw, waarschijnlijk boven reeds bestaande 12de-13de eeuwse bouwwerken. In de 19de eeuw werd het gerenoveerd in neogotische stijl, met details zoals de merlons, de Lombard-bands eronder, de spitsboogramen met driedubbele verticale raamstijlen, geïnspireerd op Siena's Palazzo Pubblico.

Het majestueuze Palazzo Pubblico staat op de Piazza del Campo en is een van de elegantste gebouwen van Toscane. De Piazza del Campo wordt beschouwd als één van Europa's mooiste middeleeuwse pleinen. De gebouwen lijken op een vanzelfsprekende manier bij elkaar te horen, alsof ze allemaal tegelijk gebouwd werden. En in zekere zin is dat ook zo. De gebouwen rond het plein werden allemaal gebouwd naar een ontwerp uit 1297, waarin strikte bepalingen stonden over de hoogte en de versieringen. De Piazza del Campo wordt aan de ene kant begrensd door het Palazzo Pubblico Palazzo Comunale en de Torre della Mangia, en het majestueuze Palazzo Sansedoni schuin aan de overzijde.

Het stadshuis of Palazzo Communale heeft een stenen klokkentoren, de Torre del Mangia. Deze is slank van vorm en tegenwoordig 102 meter hoog. De toren kan worden beklommen waar men een goed uitzicht over Siena heeft. Aan de voet van de toren bevindt zich de Capella di Piazza die in 1352, na de grote pest van 1348 gebouwd werd.

De Torre del Mangia staat aan de linkerkant van het Palazzo Pubblico, werd gebouwd tussen 1338-1348 naar het ontwerp van Francesco en Musscio di Ronaldo. Voor de verfraaiing werd de beeldhouwer Agostino di Giovanni benaderd.

Het onderste gedeelte is gebouwd in gotische stijl, net als het stadhuis. Zoals veel gebouwen in Siena is de toren opgetrokken uit baksteen; alleen het platform met consoles en kantelen is van travertijn. De toren moest exact even hoog zijn als de toren van de kathedraal, de Duamo, en gaf zo uitdrukking aan de gelijke macht van kerk en staat.

De gaten in de gevel zijn pontaie-openingen, die door de middeleeuwse bouwes gebruikt werden om de houten balken van de steiger in te plaatsen. De langgerekte basis van de toren werd geheel uit bakstenen opgebouwd, daarboven werd een fijn gevormde kroonlijst in travertijn geconstrueerd.

Hierop zijn de wapenschilden van de comune afgebeeld, met daartussen de heraldische leeuw. Nog hoger werd de klokkenkamer gebouwd naar ontwerp van Lippo Memmi ( 1341). De grote klok werd in 1665 gegoten en is gezegend met de naam Maria Assunta. De inwoners van Siena, noemen de klok daarom Campanone of Sunto. De Torre del Mangia werd uitgerust met een mechanische klok in het midden van de 14de eeuw.

De Torre del Mangia was niet alleen een majestueus architectonisch monument en symbool van de macht, maar wilde ook een nuttig hulpmiddel zijn voor de burger: daarom werd er in 1360 een grote klok geïnstalleerd.

De toren werd genoemd naar de eerste klokkenluider; Giovanni di Balduccio, die de bijnaam Mangiaguadagni had.

De kapel op Piazza - Cappella di Piazza - is de marmeren tabernakel die aan de voet van de Torre del Magnia , geavanceerd vergeleken met het profiel van het stadhuis en het enige gebouw dat uitsteekt vanaf de oppervlakte van het plein.

Het werd gebouwd in 1352 om de Maagd Maria te bedanken voor het ontsnapte gevaar van de zwarte pest die de stad in 1348 had getroffen.

Het beroemdste plein van Italië is gelegen in het centrum en wel daar waar de drie heuvels in een dal samenkomen.

Het heeft de vorm van een schelp. Op het hoogste punt van het plein staat de niet meer werkende Fonte Gaia ( Fontein), met grote reliëfs.

De Fonte Gaia is een monumentale fontein die werd gebouwd rond 134, nadat de hydraulische constructie water de locatie had geleid. Ondergrondse leidingen brachten water naar de locatie vanaf 25 kilometer afstand.

Volgens de legende bracht de fontein veel vreugde, daarom kreeg het de naam Gaia of vreugdevol.

Anderen suggereren dat de term Gais verwijst naar de Latijnse term voor "Bruid" en dat de fontein was opgedragen aan de bruid van Goed en beschermheer van Siena, de Maagd Maria.

Museum of Torture

Duomo Santa Maria Assunta staat op de hoogste plek in Siena, een zeer indrukwekkende kathedraal, aan de Maria-Hemelvaart gewijde dom. De huidige kerk met zijn groenwit gestreepte incrustatie en zeer rijkversierde voorgevel is het resultaat van meer dan een eeuw bouwgeschiedenis. Op eertijds twaalf treden die de twaalf apostelen symboliseerden, strekte het complex zich van noordwest tot zuidoost uit op een kuisvormige plattegrond met een koepel en een vlakke koorafsluiting.

Halverwege de 12de eeuw maakte de toenmalige regering van de stad de eerste plannen voor de stadsuitbreiding. Een grotere kerk moest het bestaande gebouw vervangen.

De rond 1210 begonnen bouw van de laatromaanse basiliek was al vergevorderd - de muren, pijlers en zijschepen met kruisgewelven war al klaar - toen in 1258 de cisterciënzers van San Galgano de leiding van de bouw overnamen en koepel en koor voltooiden. In 1284 begon de nieuwe dom architect Giovanni Pisano met de vormgeving van de voorgevel.

Met twee grote veranderingen in 1316 en 1369 kreeg de kathedraal zijn huidige afmetingen. Aanvankelijk werd het koor naar het oosten toe verlengd. Hierdoor was de bouw van een onderkerk, het baptisterium, vereist. De dwarsbeuk werd eveneens verlengd en verbreed. Ten slotte volgde een verhoging van het middenschip, die nog goed zichtbaar is aan het verloop in de incrustatie.

De voorgevel van de dom is de eerste in Italië met een pompeuze gotische vormentaal, naar het voorbeeld van Franse kathedralen. Verschillende kleuren marmer - wit uit Carrara, groen uit Prato en roze uit Siena - versterken de rijke vormgeving door architectuurplastiek

Giovanni Pisano begon in 1284 met een brede en zeer hoge westgevel met drie portalen. Hij ontwiep de decoratie voor de zuilen, de wimbergen en de pinakels aan de zijkant. Levendige, ook over een grote afstand met elkaar verband houdende figuren - nu kopieën - maken de Franse invloed duidelijk, die de Pisaanse kunstenaar en zijn werkers mee naar Siena brachten. Tot het programma van het beeldbouwwerk in het portaal horen de "Hemelvaart" en de "Verheerlijking van Maria". Profeten, filosofen en patriarchen verwijzen naar het Oude Testament als prefiguratie van de gestalten van het Nieuwe Testament.

In 1296 verliet Giovanni Pisano de stad vanwege meningsverschillen met de regering. Pas bijna 100 jaar later, in 1376, voltooide Giovanni di Cecco - naar het voorbeeld van de door Siënese architect Lorenzo Maitani ontworpen gevel van de dom in Orvieto - het bovenste deel met de drie topgevels en het roosvenster boven het middenportaal.

Het venster wordt omlijst door kleine tabernakels: 35 bustes van profeten en patriarchen zijn gegroepeerd rond Maria en het kind. De drie grote mozaïeken aan de voorkant werden in de 19de eeuw door Venetiaanse kunstenaars geschonken.