Incanto Images Fotografie: Corsa Amalficosta

Corsa Amalficosta - Rome

Vandaag staat een dagje Rome op het programma. Om kwart voor 10 zijn we bij het station. We waren te ver doorgelopen vanuit het hotel, dus weer een stuk terug lopen en dan uitzoeken hoe het werkt om het goede treinkaartje naar Rome te bemachtigen.

Alles is goed gegaan en nemen voor de zekerheid maar even een foto van de stops die de trein aandoet zodat we een klein beetje weten welke trein we moeten hebben op de terug weg.

Om 11 uur zijn we in Rome. We komen uit bij het Colosseum, en nemen daar eerst even bakkie, het is al lekker warm.

We bespreken tijdens het bakkie hoe we dit gaan aanpakken, nemen we de trein/tram om alles te bezichtigen of de CitySigtSeeing - HopenHop bus. We nemen de bus, dat is wel zo makkelijk en we zien in het boekje dat de bus langs de bezichtigingen rijd die wij graag willen zien.

Colosseum, Piazza del Colosseo 1, 00184 Rome

Het Flavisch Amfittheater, beter bekend als het Colosseum, gebouw in de 1e eeuw na Chr. te Rome, was het grootste amfittheater in het Romeinse Rijk.

Het Collosseum werd gebouw door de zogenaamde Flavische keizers. De bouw werd begonnen onder de heerschappij van Vespasianus in 72 en gefinancierd uit de krijgsbuit van de plundering van Jeruzalem in 70. Na de voltooing in 80 werd het ingewijd door Titus. De spelen bij de opening duurde 100 dagen.

Titus opvolger Domitianus voegde nog een verdieping toe, benevens een aantal gangen en vertrekken onder de arena, die nu zichtbaar zijn.

Het werd gebouwd op de plaats waar het stagnum, een kunstmatig meer, lag van Nero's Domus Aurea. De Flavische keizers probeerden de herinneringen aan de gehate Nero uit te wissen en de gunst van het volk terug te winnen.

De bouw van het Colosseum juist op de plek van het meertje, dat men had weten droog te leggen, paste in dat streven. Bovendien spaarde de keuze voor deze locatie veel grondverzet, aangezien het immense bouwwerk enorm fundamenten vereiste. Het meer besloeg vijf voetbalvelden een werd drooggelegd aan de hand van kanalen die naar de rivier de Tiber liepen.

Het elliptische grondvlak meet ( over de assen gemeten) 188 bij 156 meter, heeft een omtrek van 527 meter. De hoogte van de gevel is 48,50 meter. De buitenmuur heeft drie rijen van 80 bogen, die telkens gescheiden worden door halfzuilen, beneden met Dorische, in het midden met Ionische en boven met Korinthische kapitelen. Ook de bovenverdieping heeft Korinthische pilasters. Er waren 76 ingangen die genummerd waren met Romeinse cijfers ( boven de ingangen XXIII-LIV zijn de nummers nog zichtbaar).

Het Colosseum is gebouwd uit beton, tuf- en baksteen, maar voor de facade en zuilen is gebruik gemaakt van grote hoeveelheden travertijn, dat via een speciaal aangelegde weg werd aangevoerd uit de heuvels bij Tivoli. Ijzer werd gebruikt om de sten aan elkaar te bevestigen. Een groot aantal zitplaatsen, muurbekleding en ornamenten was van marmer. De 1ste rij bogen is voornamelijk opgebouwd uit kalksteen. Voor de 2de en 3de rij bogen zijn rode bakstenen en beton gebruikt. Dit was lichter en hierdoor was de kans op instorten kleiner. Het voordeel van gebruik van bogen is dat de kracht naar de pilaren wordt gedrukt. En doordat de boog open is, hoeft er minder steen te worden gebruikt, wat weer scheelt in gewicht. Een ander voordeel van de bogen is dat ze allemaal het zelfde zijn. Hierdoor kon gebruik gemaakt worden van ongeschoolde arbeiders.

Bij normale spelen in het Colosseum werden 's morgens wilde dierengevechten gehouden waarbij Bestiarii ( wilde dierenvechters) vochten met allerlei wilde dieren in venationes (jachtpartijen). De arena werd op passende wijze ingericht met rotspartijen, struiken, e.d. . Tussen de middag was er voor geïnteresseerden een pauzeprogramma waarin veroordeelde gevangenen voor de wilde dieren werden gegooid ( damnatio ad bestias). Het middagprogramma met de glasdiatorenshows ( Munera) vormde het hoogtepunt.

Historici schatten dat in de loop der eeuwen tussen de 300.000 en 500.000 mensen in het Colosseum zijn gestorven.

Hoewel het Colosseum niet meer de oorspronkelijke afmeting heeft, is het nog steeds een imposant geheel en trekt het dagelijks duizenden toeristen. In de moderne tijd is een gedeelte van de houten arenavloer weer aangebracht.

We nemen niet de groene Greenline Tours maar de rode CitySightseeing, ze zullen vast alle twee het zelfde rondje rijden.

De boog van Constantijn - Arco Costatino

De boog is een triomfboog, opgericht ter herinnering aan de overwinning van Constatijn de Grote op de usurpator Maxentius tijdens de slag bij de Milvische brug in 312 na Christus. Het 21 meter hoge monument is gemaakt van marmer en baksteen, en werd voltooid in 315. Keizer Constantijn vierde hiermee zijn eerste decennium als heerser.

De boog met drie doorgangen die groten deels door Maxentius voltooid werd, is gebouwd naar voorbeeld van de honderd jaar oudere Boog van Septimius Severus op het Forum Romanum. De Boog van Constantijn is gebouwd over de Via Triumphalis, de weg waarover de keizers vroeger tijdens de triomftocht naar de Capitolijn trokken. Vanuit het zuiden naderend, rijst rechts achter de boog het Colosseum en links de door Maxentius hertselde Tempel van Venus en Roma op.

De Tempel van Venus en Roma - Templum Veneris et Roma - was een Romeinse tempel op de heuvel Velia.

De Tempel van Venus en Roma was de grootse tempel van Rome en was gewijd aan de godinnen Venus Felix ( de gelukkigste Venus) en Roma Aeterna ( het eeuwige Rome). De tempel werd door keizer Hadrianus ontworpen en de bouw werd begonnen in 121. Hoewel het reeds in 135 door Hadrianus werd ingewijd, was het pas in 141 onder Antonius Pius volledig voltooid

Het Monument van Victor Emanuel II, beter beknd als Altare della Patria (altaar van het Vaderland) of II Vittoriano. Binnen in het monument is een museum gewijd aan de eenwording van Italië.

Het forse witte gebouw bezet het plein tussen de Piazza Venezia en de Capitolijn. Het gebouw is ontworpen door Giuseppe Sacconi en is gebouwd tussen 1895 en 1911 ter ere van Victor Emmanuel II, de eerste koning van een verenigd Italië.

De bouw ervan is grotendeels ten koste gegaan van de Capitolijn. Het gebouw bestaat uit puur wit marmer van Botticino ( Brescia) en de grote trappen ervoor brengen je tot op de helft van het gebouw. Er zijn veel zuilen en in het midden staat het standbeeld van Victor Emanuel II. Het ruiterstandbeeld werd gemaakt door de beeldhouwer Enrico Chiaradia die er twintig jaar aan werkte. De reliëfs er direct onder beelden de Italiaanse steden uit, ontworpen door Eugenio Maccagnani. De grote reliëfs aan weerzijden van het "Altaar van de Natie" zijn van Angelo Zanalli. Deze gedenken de grote ontwikkeling van Italië in kunst, wetenschap, religie en rechtswetenschap.

Boven op het gebouw, aan de rechter- en linkerzijde, staan twee standbeelden van de godin Victoria, die rijdt op een vierspan. Links staat het beeld ter eren van de Unità (eenheid), gemaakt door Carlo Fontana. Rechts staat het beeld ter ere van de Libertà ( vrijheid), gemaakt door Paolo Bartolini. ok is er een Graf van de Onbekende Soldaat aanwezig.

Links en rechts van het monument staan fonteinen. De linkerfontein symboliseert de Adriatische Zee, die aan de rechterkant de Tyrreense.

De trap naar de Capitolijn, de "Cordonata ", met bovenaan de standbeelden van Castor en Pollux.

Af en toe even naar boven kijken in de rijdende bus...

Wat is het opletten om een leuke foto te maken vanuit de bus. Gelukkig was er nog een plekje boven in de bus en ik zit aan de goede kant om hier en daar even een foto te maken.

Bij de Engelenbrug - Ponte Sant'Angelo - stappen we voor het eerst uit de bus. Om via de Romeinse brug naar het Sint-Pietersbasiliek te lopen. De brug verbindt de Engelenburht

( Castel Sant' Angelo) met de andere zijde van de Tiber.

De brug is gebouwd in 134 en in opdracht van keizer Hadrianus, die een directe verbinding van de stad naar zijn pas gebouwde mausoleum, de huidige Engelenburcht, wilde. De brug kreeg ook zijn naam Pons Aelius of Pons Hadrianus, Aelius was de familienaam van Hadrianus.

De boog is gebouwd uit travertijn en de bogen met peperino. Oorspronkelijk had de Pons Aelius 8 bogen; de drie centrale bogen met een doorsnee van 18,39 meter, drie kleinere bogen van 3, 3,5 en 7.59 aan de linkerzijde en twee van 3,75 en 7,59 aan de rechterzijde. De brug is 10.95 meter breed. Op de oostelijke oever van de brug stond de Boog van Gratianus, Valentinianus II en Theodosius, gebouwd rond 380.

Rond de klok van 1 uur staan we dan voor de Sint- Pietersbasiliek. We zijn in Vaticaanstad.

De Sint-Pietersbasiliek - Basilica di San Pietro - is een katholieke kerk en basilica major aan het Sint-Pietersplein. De kerk werd tussen 1506 en 1626 gebouwd in late-renaissance-barokarchitectuur op de plaats van het vroegere Circus van Nero, waar volgens de overlevering de apostel en eerste paus, Petrus, gekruisigd en begraven werd. Het is een belangrijk bedevaartsoord voor katholieken en geldt als de eerste zeven pelgrimskerken van Rome

De Sint-Pietersbasiliek was de grootste kerk ter wereld tot 1989, toen ze in grootte werd overtroffen door de Basilique Notre-Dame de la Paix, een kopie van de Sint-Pieter, in Yamoussoukro, de hoofdstad van Ivoorkust.

Keizer Constatijn de Grote gaf opdracht om de eerste Sint-Pieterkerk te laten bouwen. De bouw startte tussen 318 en 322 en duurde ongeveer 30 jaar. Het gebouw had de vorm van een basilica, een veelgebruikte vorm in de oudheid.

In de vijftiende eeuw was de oude Sint-Pieter, na elfhonderd jaar, in zeer slechte staat. Paus Nicolaas V liet Bernardo Rossellino het gebouw opknappen, maar de pogingen werden al gauw gestaakt. In 1506 werd de oude basilica gesloopt en een nieuwe kerk ontworpen voor Paus Julius II.

Toen Bramante stierf, waren slechts de fundering voor het koor gelegd, en onder Rafaëls leiding werd het geheel weer gesloopt en opnieuw opgebouwd. Het schip werd qua ontwerp verlengd, waardoor alsnog een Latijns kruis ontstond als grondvorm.

De volgende bouwleider was Antonio de Sangallo, die voortborduurde op Rafaëls ontwerp, maar desondanks een gedeelte van de kerk weer liet slopen. Toen Sangallo in 1546 overleed, was men net begonnen met de apsisen de bogen die de grote koepel zouden ondersteunen.

Voor de vierde keer echter werd de basiliek ontmanteld, toen Michelangelo pro Deo de bouw overnam. De enorme sommen geld die met de bouw gemoeid waren, werden vooral door de opbrengst van de verkoop van aflaten gefinancierd. Michelanglo gebruikte Bramantes bouwtekeningen en bouwde de kerk in de vorm van een Grieks kruis.

Het schip werd in 1615 alsnog uitgebreid door de archtect Carlo Maderno omdat de kerk groter moest worden dan oorspronkelijk gepland. Na deze verlenging was het schip veertig meter lang. Veel van de interne decoraties, waaronder het reusachtige baldakijn onder de koepel, zijn gemaakt door de Italiaan Gian Lorezo Bernini, die ook elders in Rome veel kunstwerken heeft gemaakt. Merkwaardig is dat de kerk verkeerd om staat. De ingang is in het oosten en het altaar staat in het westen.

De basiliek werd op 18 november 1626 ingewijd.

Om 14.30 zitten we weer in de bus om richting de Trevifontein te rijden.

De bus stopt vlak de de Trevifontein, klein stukje lopen en we zijn er.

De Trevifontein - Fontana de Trevi) is de grootste en bekendste fontein van Rome.

De fontein is circa 26 meter hoog en ongeveer 22 meter breed. De fontein kun je vinden aan het pleintje, het Piazza di Trevi. De fontein is gebouwd in opdracht van paus Clemens XII. Ze is getekend door Bernini en ruim 50 jaar later gebouwd door de architect Nicola Salvi, in de stijl van de late barok.

De bouw duurde van 1732 tot 1762. De fontein is tegen de achtergevel van Palazzo Poli gebouwd. In het keizerrijk was het de gewoonte om een monument op te richten op plaatsen waar water vanuit nieuwe bronnen Rome binnen kwam.

De naam Trevi komt van de woorden tre via ( drie wegen). Vroeger kwamen er namelijk drie wegen uit op het plein van de fontein.

Het thema van het bouwwerk is de oceaan met majestueuze zeegod Oceanus op een schelpvormige strijdwagen die door gevleugelde paarden en jonge zeegoden ( tritons) naar de oceaan wordt getrokken.

Het ene paart is rustig, het andere steigert. Dit symboliseert de twee gezichten van de zee. In twee nissen staan links en rechts de uitbeeldingen van Overvloed en Gezondheid. Rechts bovenaan ziet men een afbeelding van een maagd die een soldaat de plek van een bron aangewezen zou hebben.

Wanneer men met de rug naar de fontein staat, de ogen sluit, aan Rome denkt en met de rechter hand over de linkerschouder een muntje in het water gooit, zal men ooit terugkeren naar Rome.

Het werpen van twee muntjes zou de gooier in staat stellen zijn geliefde te ontmoeten in de "Eeuwige stad" .

Drie muntjes gooien zou leiden tot een huwelijk of scheiding. De vele munten die in de fontein terecht komen besteedt de gemeente Rome aan goede doelen Zo werd in 2016 1,4 miljoen euro uit de fontein gevist.

We lopen terug naar de Via del Tritone om de straat over te steken en naar de Spaanse trappen te lopen.

De Spaanse Trappen bevinden zich op het Piazza di Spagna. De term Spaanse Trappen wordt vaak gebruikt als populaire naam voor dit plein. Hier staat ook de Fontana della Barcaccia - Fontein van de lelijke boot- , ontworpen door Pietro Bernini.

De Trappen behoren bij de kerk Trinitá dei Monti die in opdracht van Lodewijk XII is gebouwd. Al in de 17de eeuw wilden de Fransen deze kerk verbinden met het plein beneden waar de Spaanse ambassade was gevestigd ( vandaar ook de naam Piazza di Spagna). Dit plan werd echter tegengehouden, omdat het ontwerp een prominente plaats voor een standbeeld van Lodewijk XIV behelsde.

In 1723 benoemde Paus Innocentius XIII de Italiaanse architect Francisco de Sanctis die een ontwerp presenteerde dat zowel de Fransen als de Paus acceptabel was. Het beeld voor Lodewijk XVI kwam daar niet op voor.

In de lente zijn de Trappen voorzien van veel bloemen.Op 8 december - het feest van Maria Onbevlekt Ontvangen - brengt de paus traditioneel een bloemenhulde aan het Mariabeeld aan de voet van de Spaanse Trappen.

Bovenaan de Trappen komt men op de Pincio. Vlakbij is de Villa Medici uit de 16de eeuw en het park Villa Borghese met het museum Galleria Borghese.

Rechts van de Trappen, van onderen gezien, is het sterfhuis van de Engelse romantische dichter JohnKeats, die daar in 1821 overleed. Daarin is nu een museum gevestigd met Keats-memorabilia.

De Trappen zijn gebouwd tussen 1723 en 1725, met geld van de Franse ambassadeur Etienne Gueffier. De stijl van de Trappen wordt als een van de mooiste voorbeelden van de vroege Rococo in Rome gezien.

Op 16 januari 2008 liet de kunstenaar Graziano Cecchini duizenden ballenbakballen van de Trappen afvallen, als stunt. Hiermee volgen de Spaanse Trappen de Trevi-fonteinen, die door hem beschilderd werden.

Om 15.30 verlaten wij de Spaanse Trappen om de stopplaats van de bus op te zoeken en verder te gaan naar ons eindbestemming, het station.

De Fontana del Tritone is een fontein op het Piazza Barberini. Hij werd tussen 1642 en 1643 gebouwd door Gian Lorenzo Bernini.

Bernini maakte deze fontein in opdracht van paus Urbanus VIII, nadat hij het naastgelegen Palazzo Barberini had gekocht.

De fontein bestaat uit een gespierde triton die opeen enorm schelp zit. De triton blaast op een tritonshoorn ( trompetschelp) waar en waterstraal uitkomt. Dit was de eerste fontein van Bernini waarbij de architectonische elementen werden weggelaten en vervangen door vier dolfijnen die de schelp waar de triton op zit omhoog houden.

De Fontana delle Naiadi is de grote fontein die zich midden op de rotonde van het Piazza della Repubblica bevindt.

De Fontana delle Naiadi was bedoeld als pronkfontein van het Acqua Marcia Aquaduct, dat later ter ere van Paus Pius IX die het had laten restaureren tot Acqua Pia omgedoopt zou worden.

Oorspronkelijk stond de fontein elders, min of meer waar zich nu de aan de oorlogsslachtoffers bij Dogali gewijde obelisk staat.

In 1888, toen de wijk rondom het centrale station Termini geheel opnieuw ingericht werd, werd de door Alessandro Guerrieri ontworpen fontein op de huidige plek, in het centrum van de exedra van de Themen van Diocletianus geplaatst.

Nog een laatste rondje in bus...ik heb genoten van deze middag in Rome...

16.45 we gaan zoeken hoe we de weg terug kunnen vinden. Het was even een gezoek om de goede ingang te vinden, maar alles ging vlotjes en op naar het hotel.