Incanto Images Fotografie: Corsa Amalficosta - van Monterotona naar Vico Equense

Corsa Amalficosta - van Monterotona naar Vico Equense

Vandaag gaan we naar de Amalfikust waar we een paar dagen verblijven. Even geen tas inpakken en weer naar de volgende bestemming.

Onderweg komen we ook Pompei tegen waar we een tussen stop maken. Om tijd te winnen gaan we de snelweg op richting het Park Regionale Roccamonfina, de SS430 op. Half 11 is het al wanneer we het park in gaan. Gelukkig zijn het goede wegen en kunnen doorrijden.

Deze afslag kost € 8,80 aan tol. Maar zeker de moeite waard om te rijden.

In 2016 is er een grote brand geweest, op sommige plekken is dit nog steeds te zien.

Om 12.00 rijden we weer de E45 op en de vulkaan Vesuvius komt al in zicht.

Rond de klok van 1 uur zijn we op zoek naar een parkeerplaats om Pompei in te gaan.

We nemen niet deze parking, maar de Camping Zeus wat even verder op ligt en dichter bij de ingang is.

Camping Zeus

Via Villa dei Misteri 3

80045 Pompei

Een parkeerplaats, omringd door een prachtige haag van oleanders, deze parkeerplaats kan worden gebruikt door dagelijkse toeristen die enkele uren willen lopen om de opgraving te bezoeken.Het is een bewaakte parkeerplaats gedurende 24 uur.

Het is moeilijk om rond dit tijdstip twee plekken te vinden, maar een beetje passen en meten is het allemaal gelukt. Als je na het bezoek aan Pompei bij de Camping gaat eten dan is het parkeren gratis.

En dit is toch vakantie...ik blijf het mooi vinden en wat ruikt het toch heerlijk allemaal.

Ingang van Pompei...loopschoenen aan, drinken mee, eventueel een broodje, is geen overbodige luxe. Wat is het warm....

Plattegrond...we hebben geen route uitgestippeld, we kijken wel wat voor moois we allemaal krijgen te zien.

Pompeii of Pompei is een gemeente en een Romeinse stad in de Italiaanse provincie Napels.

Pompei was ook de naam van een provinciestad met ongeveer 20.000 inwoners die bestond van de 7de eeuw voor christus tot in de eerste eeuw na Christus.Osken, Samnieten, Grieken, Etrusken en Romeinen lieten er allemaal hun sporen achter.

Pompei, dat in 62 n. Chr. al door een aardbeving was getroffen, werd in 79 bedekt door as als gevolg van een uitbarsting van de Vesuvius. Het is daardoor een van de best gewaarde Romeinse steden geworden.

Nadat de eerste overblijfselen al aan het eind van de zestiende eeuw werden ontdekt, worden al sinds de 18de eeuw archeologische opgravingen verricht. Sindsdien zijn grote delen van de stad blootgelegd en geeft de plaats een goed geconserveerd beeld van het Romeinse dagelijks leven. Pompei staat op de Werelderfgoedlijst van UNESCO en is een belangrijke toeristenattractie die jaarlijks zo'n 2,5 miljoen bezoekers trekt.

Pompei is waarschijnlijk in de 7de eeuw v. Chr. ontstaan toen Osken zich vestigden op een verhoging in het landschap langs de rivier de Sarno. In de 6de eeuw stond het stadje onder Etruskische invloed. Na de zeeslag bij Cumae ( 474 v.Chr.), toen de Etrusken werden verslagen, kwam de stad in de invloedssfeer van de Samnieten. In de 3de eeuw v.Chr. kreeg Pompei de status van bondgenoot van de Romeinen, maar was nog niet Romeins. In de jaren 91-89 v.Chr. deed het mee aan de Bondgenotenoorlog tegen Rome, waarbij het samen met Stabiae en Herculaneum werd verslagen door de Romeinse dictator Sulla. Daarna maakte hij deze stad in 80 v. Chr. tot een Romeinse colonia met officiële naam Colonia Veneria Cornelia Pompeianorum. De naam Veneria verwees nar Venus, de beschermgodin van de stad, en Cornelia was ontleend aan de familienaam van Sulla.

In 62 of 63 n. Chr. werd Pompei door een aarbeving grotendeels verwoest. OP 24 augustus 79 n.Chr. ten tijde van keizer Titus volgde de fatale uitbarsting van de Vesuvius, die Pompei bedekte met een vier meter dikke laag vulkanische as en brokstukken. De eerste serieuze opgravingen begonnen in 1860 onder leiding van de archeloog Giuseppe Fiorelli. Hij was ook degene die het procedé bedacht om gips afgietsels van de slachtoffers te maken. Inmiddels is Pompei voor 3/5 deel opgegraven

Pompei ligt ten zuidoosten van de Vesuvius, ongeveer 10 km van de krater. Het ontstond aan het riviertje de Sarno, waarvan de benedenloop in de oudheid bevaarbaar was, Het lag ongeveer 500m van de zee en had een haven, na de uitbarsting van de Vesuvius is het 2km van zee komen te liggen.

Het forum is een groot, uitzonderlijk lang plein(32x142m) voor handel bestuur en goden- en keizercultus. Het met grote platen travertijn bedekte plein was omgeven door een wandelgalerij met een colonnade van twee verdiepingen zuilen, de onderste Dorisch en de bovenste Ionisch. Deze is aangelegd in de 2de eeuw v.Chr. uit tufsteen en later voor een deel vervangen door travertijn. De galerij onttrok de gebouwen rondom het plein aan het zicht en daardoor viel het Capitolium, de tempel voor Jupiter, Juno en Minerva, op het middendeel des te meer op. Het hoge podium is bewaard met de onderkanten van twaalf Korinthische zuilen van de pronaos ( het voorportaal), die voor de drievoudige cella stond.

De tempel, geflankeerd door twee erebogen, sloot de noordkant van het forum af. Verder bevinden zich op het middengedeelte aan de westkant de resten van de suggestus ( het spreekgestoelte) en aan de zuidkant enkele sokkels waarop beelden van vooraanstaande burgers stonden.

Aan de zuidkant liggen drie gebouwtjes naast elkaar die gebruikt werden voor het bestuur van de stad, mogelijk ( van oost naar west) het gebouw van duumviri, de burgemeesters die zich ook met rechtspraak bezighielden en de schatkist bewaakten, het archief ( tabularium) en een raadsgebouw ( curia). Aan de oostkant hiervan ligt, aan de overzijde van de weg, het Comitium ( gebouw voor verkiezingen).

Het had oorspronkelijk vijf ingangen aan de forumkant en vijf uitgangen aan de Via dell'Abbondanza, zodat de menigte goed kon doorstromen bij verkiezingen. Na de aardbeving van 62/63 waren er nog maar drie toegangen in totaal.

In de zuidwesthoek staat de Basilica, de hal voor handel en rechtspraak. Dit gebouw is ontstaan in de 2de eeuw v.Chr. en is daarmee een van de oudste voorbeelden van dit type gebouw. De basilica had in de lengterichting drie schepen, gescheiden door de zuilen. De ingang lag aan de korte kant aan het forum.

Aan de westkant van het forum ligt, gescheiden door de weg naar de Porta Marina, naast de Basilica de Tempel van Apollo. Deze tempel, waarvan de oorsprong teruggaat tot de 6de eeuw v. Chr. , ligt met zijn zijkant aan het forum. De tempel zelf staat op ee hoog podium met een altaar ervoor, in een tempeldomein dat is omgeven door 48 zuilen.

Rechts tussen de zuilen staat een bronzen beeld van Apollo (origineel in het National Archeologisch Museum te Napels) en links een ( deel van een ) bronzen beeld van zijn zuster Diana. Ook staat er een lonische zuil met een marmeren zonnewijzer voor de tempel.

Aan de straten lag ook een groot aantael cafetaria's. Deze worden meestal aangeduid met het uit Griekse afkomstige woord thermopolium, omdat men er warme dranken verkocht. Deze werden verwarmd door een warmwaterreservoir in een hoek. De thermopolia, waarvan er al meer dan 150 zijn teruggevonden, zijn makkelijk ter herkennen aan een L-vormige, met marmer ingelegde toonbank waarin zich aardewerken potten bevinden.

Deze werden waarschijnlijk voor droge etenswaren als droge vruchten, linzen en bonen gebruikt. Kruiken met wijn stonden op de grond of hingen in rekken aan de muur. Voor een deel waren dit in feite kruidenierswinkels, maar vaak ook konden klanten staande aan de straat iets eten of drinken, soms ook binnen zitten.

Men spreekt dan ook wel van een popina ( kroeg) of een caupona ( herberg). In veel kroegen waren ook bordelen gehuisvest, maar dat dat er echt 35 waren, zoals wel wordt beweerd op grond van de vondsten en bedden en graffiti, lijkt onwaarschijnlijk. Er was slechts één bordeel dat niet aan een kroeg was verbonden: het Lupanar. Het had twee verdiepingen, waarvan de functie van de bovenverdieping niet geheel duidelijk is. OP de benedenverdieping zijn boven de deuren naar de kamertjes fresco's met verschillende seksuele posities aangebracht.

In de uiterste zuidoosthoek, bijna tegen de stadsmuur, ligt het Amfittheater, dat werd gebruikt voor gladiatorengevechten en gevechten met wilde dieren. Voor zover bekend is dit het oudste stenen amfittheater uit de Romeinse oudheid. Volgens een bouwinscriptie werd het door de twee hoogste magistraten van de stad, Gaius Quinctius Valgus en Marcus Porcius, op eigen kosten gebouwd en kort na 70 v.Chr. in een plechtige inwijdingsceremonie aan de stad aangeboden. Het is niet zoals de meeste amfittheaters met boogconstructies en beton op de grond gebouwd, maar er werd een kuil gegraven, waarin de arena kwam te liggen.

De vrijgekomen grond werd er omheen geplaatst als een aarden wal, die door een steunmuur is omgeven, en waarop stenen zitplaatsen werden aangelegd. De armere toeschouwers moesten aan de buitenkant via trappen die tegen de steunmuur gebouwd waren, naar boven en vervolgens via een omleiding boven op de muur langs de trappen naar hun ( nu verdwenen) houten plaatsen. Voor de rijkeren waren er aparte ingangen, waardoor zij via gangen naar hun vooraan gelegen, stenen zitplaatsen gingen.

Het amfitheater meet 135x104 meter, en de arena 66x34 meter. Op een fresco dat de rellen laat zijn in jaar 59 n. Chr. en dat zich nu in het Nationaal Archeologisch Museum te Napels bevindt, is te zien dat een velarium ( zonnescherm) is gespannen over een deel van de tribunes, kennelijk tussen twee torens van e stadsmuur die direct achter het amfitheater stond.

Het Theater, bedoeld voor toneelvoorstellingen en ook wel voor politieke bijeenkomsten, is in de 2de eeuw v.Chr. op de Griekse manier in een natuurlijke uitholling van de heuvek van het Foro Triangolare aangelegd. Dit theater heeft een geheel ronde orchestra waaromheen in een hoefijzervorm de cavea met 28 rijen zitplaatsen liggen, verdeld in drie ringen: onderaan de ima Cavea met 4 brede rijen voor vooraanstaande personen, dan de media cavea met 20 rijen, vervolgens een loopgang en bovenaan de summa cavea met 4 rijen. In totaal was er ruimte voor ca. 5000 personen.

Achter de scaena ( het podium) rees een versierde achterwand ( scaenae frons) op, die ooit drie verdiepingen hoog was. Hierachter ligt een grote quadriporticus ( De Quadriporticus van het theater) die oorspronkelijk diende als een soort foyer voor de toeschouwers. In de zuilengangen waren winkeltjes waar de toeschouwer tijdens de pauzes versnaperingen konden kopen. Deze porticus werd echter na 62/63 n.Chr. in gebruik genomen als onderkomen voor gladiatoren.

Vlak naast het theater bevindt zich het goed bewaarde Odeion. Dit "kleine theater" diende voor muziek- en zangvoorstellingen. Het was overdekt voor een goede akoestiek. Het stamt uit de tijd van Sulla ( ca.80 v. Chr.) en had ruim 1000 zitplaatsen.

In het oude westelijke stadsgedeelte liggen enkele kronkelige straten. Maar de rest van de Pompeiaanse straten is in de Samnitische tijd aangelegd volgens het Griekse-Hellenistische schaakbord patroon. De stad wordt doorsneden door twee brede straten die van west naar oost lopen, de Via di Nola en de Via dell'Abbondanza. De belangrijkste dwarsstraat van noord naar zuid was de Via Stabiana. De straten zijn meestal tussen de 2,4 en 4,5 meter breed en geplaveid met grote polygonale blokken basalt.

In de straten lopen sporen van wagens, die er voor een deel ingesleten zijn, maar er in smalle straten ook van tevoren in werden aangebracht. De meeste straten hebben trottoirs die zo'n 30cm hoog zijn. In de stoepranden zijn sms gaten geboord waaraan paarden of muilezels konden worden vastgemaakt. Om de straten over te kunnen steken zijn er op veel plaatsen stapstenen. De wagens pasten hier precies tussendoor, omdat ze alle dezelfde asbreedte hadden. In de meeste straten konden wagen elkaar niet passeren en was er eenrichtingsverkeer. Op de kruispunten waren er kapelletjes voor de Lares compitales, die de buurt beschermden.

In de tijd van Sulla, ca 80 v.Chr. werd een aquaduct aangelegd dat zijn oorsprong had in de buurt van Avella. In de tijd van Augustus, waarschijnlijk tussen 30 en 20 v. Chr., werd Pompei echter op een nieuw aquaduct aangesloten, de Aqua Augusta, die vanaf het huidige Serino over 96 km. naar het eindpunt in Misenum liep.

Hij had een aparte aftakking naar Pompei. In Pompei kwam het water op het hoogste punt aan de noordkant de stad in. Daar lag het Castellum aquae ( waterkasteel), waar vervolgens berekeningen van deskundigen 42 liter water per seconde naar binnen stroomde. Het is een kubusvormig bakstenen gebouw, dat diende als watertoren.

Vanuit het Casellum aquae werd het water via drie uitgangen, die met een schuivensysteem gecontroleerd werden, verdeeld en via pijpen onder het plaveisel naar de badhuizen, fonteinen en de huizen van de rijken geleid. Langs de straten stonden meer dan tien watertorens van bijna 6 meter hoog, die de functie hadden de druk van het water te vergroten. De meeste burgers moesten hun drinkwater met amforen halen bij een van de ca. 40 fonteinen in de stad.

En zo lopen we om 16.30 uur uit Pompei, we nemen nog even iets te drinken, want dat was wel nodig, het is vandaag ook weer goed warm. Na ons drankje gaan we verder naar ons eind bestemming voor vandaag Vico Equense, blijf het een mooie plaatsnaam vinden.

Uit een rijdende auto is toch niet makkelijk om een foto te maken, piazza principe Umberto.

Bij restaurant Blue Stone stoppen we even om van dit uitzicht te genieten.

De eerste mensen gaan al bij het water zitten.

Ook hier gaat de zomer een beetje beginnen.

Het loop tegen 17.00 wanneer we naar boven klimmen naar ons hotel, hoe vaak zullen we deze weg nemen..??

Om 17.30 uur komen wij in de gele slaapkamer, elke kamer heeft de kleur van een bloem die de natuur weerspiegelt waarin deze structuur de zee overziet.

L'Ulivo Resort, "Welkom op de olijfboom" ligt in de prachtige omgeving van de Golf van Napels.

Het hotel ziet er erg knus en gezellig uit. We hebben een prachtig uitzicht en we gaan ons zeker hier deze paar dagen vermaken.

Het hotel ligt op 5 minuten van de zee, op 20 minuten van Sorrento en +/- 18 km van Positano en de kust van Amalfi.

Een heerlijk zwembad...

Ook nog een verdieping lager allemaal ligstoelen, om heerlijk in de schaduw te liggen.

Hagedis op de boom...altijd bijzonder om te zien.

Nog even snel een fruitje kopen, het is 19.45 uur, moeten nog even wachten om naar het restaurant te gaan. Het restaurant zit bijna aan het hotel vast, op deze foto links is het restaurant waar we elke avond gaan eten.

Uitzicht vanuit hotel kamer...

Bijna 20.30 uur we zitten bij restaurant Da Giovanni, wat een prachtig uitzicht. Dit is genieten. Buiten zitten is nu nog iets te koud. We hebben het geprobeerd met een vestje aan. Maar toch liever naar binnen.